NAWŁOĆ POSPOLITA – POLSKA MIMOZA O PRZECIWZAPALNYCH WŁAŚCIWOŚCIACH

Nawłoć pospolita (Solidago virga aurea L.) nazywana polską mimozą, złotą rózgą lub złotą dziewicą w Polsce od czasów średniowiecza jest uznawana za cenną roślinę leczniczą. Docenia się ja przede wszystkim ze względu na jej szerokie zastosowanie przeciwzapalne. Ziele nawłoci to bowiem doskonałe remedium na stany zapalne gardła, dróg moczowych oraz nieżyty żołądka i jelit.

Nawłoć pospolita

Ogółem nawłoć to byliny z rodziny złożonych, astrowatych, które kwitną na żółto, wytwarzając drobne kwiaty.

Istnieje około 125 gatunków nawłoci, z których większość pochodzi z Ameryki Północnej.

W Polsce najpopularniejsze są odmiany nawłoci kanadyjskiej z owłosioną łodygą, nawłoci późnej z gładką łodygą i nawłoci pospolitej z nieowłosioną łodygą i największymi kwiatami spośród innych gatunków nawłoci.

Nawłoć pospolita rośnie praktycznie w całej Polsce na polanach, suchych łąkach, w zaroślach, na wrzosowiskach, miedzach i w widnych lasach.

Preferuje luźne, wapienne gleby oraz jasne i słoneczne stanowiska.

Jest rośliną miododajną, która kwitnie od lipca do września.

Cenny surowiec

Surowcem leczniczym nawłoci pospolitej jest ziele, które zbiera się w sierpniu i wrześniu, ścinając górną część o długości ok.

W celach leczniczych zbierane są tylko i wyłącznie, w okresie zakwitania, górne, ulistnione części łodygi o długości około 25 cm.

nałwoć.jpg
fot.123rf.com

Następnie, aby otrzymać właściwy surowiec, suszy się je w pęczkach powieszonych do dołu w przewiewnym i ciepłym miejscu (w temperaturze do 40°C).

Po wysuszeniu kwiaty i liście oddziela się od łodygi i przechowuje w suchym miejscu.

Ususzone ziele nawłoci zawiera przede wszystkim garbniki, kwasy organiczne, saponiny, saponiny, śluzy, żywice, olejki eteryczne oraz flawonoidy (najważniejsze to rutyna i kwercetyna).

Właściwości lecznicze

Nawłoci pospolitej przypisuje się właściwości:

  • przeciwzapalne;
  • ściągające;
  • przeciwbiegunkowe;
  • moczopędne;
  • przeciwbólowe;
  • przeciwgrzybicze;
  • odtruwające;
  • żółciopędne;
  • zmniejszające przepuszczalność naczyń krwionośnych.

Zastosowanie nawłoci pospolitej

Nawłoć pospolitą w postaci naparów i odwarów można wykorzystywać w wielu dolegliwościach.

Wewnętrznie stosuje się to ziele w przypadku:

  • stanów zapalnych dróg moczowych (m.in. zapalenia pęcherza moczowego, moczowodów, zapalenia kłębuszków nerkowych, miedniczek nerkowych);
  • kamicy nerkowej i skazie moczanowej;
  • nadciśnienia;
  • nieżytu żołądka i jelit;
  • drobnych krwawień z uszkodzonych naczyń włosowatych przewodu pokarmowego
  • odtruwania organizmu w chorobie gośćcowej i dnie moczanowej.

Zewnętrzne zastosowania nawłoci w formie okładów lub płukanek obejmują:

  • stany zapalne i zakażenia jamy ustnej, gardła i krtani;
  • stan zapalny sromu i pochwy;
  • uszkodzenia i owrzodzenia skóry;
  • otarcia naskórka;
  • świąd skóry;
  • wysypki i czyraki;
  • trudno gojące się rany.

Nawłociowy napar i odwar

Poniżej podajemy przepisy na najpopularniejsze leki z domowej apteki z użyciem nawłoci pospolitej.

♦ Napar nawłociowy do picia

W zastosowaniach wewnętrznych: 1 łyżkę ziela nawłoci zalej 1,5 szklanki wrzącej wody i parz pod przykryciem przez 20 min.

Następnie odcedź i pij w 2-3 dawkach podzielonych między głównymi posiłkami.

♦ Odwar z nawłoci do płukanek

Jamę ustną i gardło w stanach zapalnych możesz płukać odwarem z nawłoci pospolitej.

1,5 łyżki ziela nawłoci zalej 250 ml letniej wody i gotuj na małym ogniu przez 5 minut.

Odstaw pod przykryciem na 10 minut, przecedź i chłodnym odwarem wypłucz gardło.

Taki odwar możesz również wykorzystać do okładów, przemywania ran, tamponowania i irygacji w przypadku zapalenia narządów płciowych i dróg moczowych.

Czytaj także: DYNIA – ODŻYWCZA KRÓLOWA JESIENI

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.