Burza piaskowa stała się dziś jednym z symboli pustyni, częścią romantycznej wizji ziem spalonych słońcem. To piękne, niespotykane w naszej części świata dzieło natury wciąż inspiruje artystów oraz podróżników. Warto dowiedzieć się o nim nieco więcej. Kiedy i w jakich sytuacjach ziemia okrywa niebo?

Czym jest burza piaskowa?

Burza piaskowa jest zjawiskiem atmosferycznym, które zaobserwować można przede wszystkim na obszarach pustynnych i półpustynnych.

Polega na przenoszeniu przez wiatr cząstek piasku oraz pyłu na długie dystanse.

Występuje najczęściej w Afryce, Australii, Ameryce Północnej (Wielkie Równiny) oraz Azji (Pustynia Gobi, Półwysep Arabski).

Porusza się ze minimalną prędkością 40 km/h, lecz może rozwinąć nawet do 120 km/h.

Osiąga do 6 km wysokości i 100 km szerokości.

Największe burze bywają widoczne nawet z kosmosu.

Istnieją trzy rodzaje zjawisk omawianego typu.

Burza piaskowa to wiatr przenoszący chmury piasku przez rejony pustynne.

Miejsca, gdzie piasek nie występuje w dostatecznie dużych ilościach, nawiedzają najczęściej burze pyłowe, składające się z cząsteczek ziemi i skał.

Najbardziej niebezpieczny jest jednak haboob, silny i gęsty, przenoszący piasek oraz pył.

Na Marsie zaobserwować można bardzo spektakularne burze piaskowe, często pokrywają one bowiem całą planetę i trwają wiele miesięcy.

Poruszają się z prędkością około 100 km/h, jednak ze względu na niskie ciśnienie atmosferyczne nie są tak niebezpieczne, jak te spotykane na Ziemi.

Przyczyny występowania

Istnieją dwie podstawowe przyczyny występowania burz piaskowych.

Najczęściej winić możemy zjawisko konwekcji.

Nagrzany przez słońce piasek przekazuje swoją temperaturę powietrzu, które dzięki temu staje się lżejsze i zaczyna poruszać się ku górze.

Następuje zmiana ciśnienia, której efektem jest utworzenie silnego wiatru.

Wiatr powstać może również po nagłym zetknięciu się powietrza polarnego i pustynnego.

Zdaniem niektórych naukowców, na siłę i częstotliwość występowania burz piaskowych wypływa także działalność człowieka, m. in. poprzez uprawę pustynnej ziemi oraz emisję gazów cieplarnianych.

Czy jest się czego bać?

Burza piaskowa jest z wielu względów niebezpieczna dla człowieka.

Nagłe, drastyczne obniżenie widoczności stanowi zagrożenie dla kierowców, niejednokrotnie prowadząc do wypadków drogowych.

Ponadto, na niedokładnie oznakowanych drogach bardzo łatwo jest stracić orientację w terenie.

Pył przenoszony przez burzę piaskową łatwo może znaleźć się w płucach, oczach, nosie i ustach człowieka, wywołując infekcje, choroby oraz problemy z oddychaniem.

Jest on śmiertelnie niebezpieczny szczególnie dla osób mających problemy z układem oddechowym lub odpornościowym.

U osób zdrowych w skrajnym przypadku doprowadzić może do utraty wzroku bądź rozwinięcia się raka płuc.

Istnieje także ryzyko bycia uderzonym przez ciężki obiekt porwany przez wiatr.

Jak przetrwać burzę piaskową?

Podróżując w regiony świata narażone na występowanie burz piaskowych, warto odpowiednio się przygotować.

O zagrożeniu informują zazwyczaj portale internetowe oraz stacje radiowe i telewizyjne.

Gdy podejrzewamy, że sztorm uderzy w miejsce naszego pobytu, koniecznie należy je opuścić.

Na wszelki wypadek powinniśmy mieć przy sobie maskę filtrującą, gogle nieprzepuszczające powietrza oraz zapas wody.

Jeśli podczas pieszej podróży znajdziemy się w pobliżu burzy piaskowej, powinniśmy jak najszybciej poszukać schronienia.

Najlepiej wejść do budynku, w przypadku braku takiej możliwości należy zamknąć się w samochodzie lub schować za obiektem, który choć częściowo osłoni nas przed wiatrem.

O ile nie jest to absolutnie konieczne, nie należy wchodzić w środek burzy.

Nie mając do dyspozycji żadnej osłony, najlepiej przykucnąć lub położyć się na ziemi, minimalizując ryzyko uderzenia przelatującym przedmiotem.

Jeśli burzy piaskowej nie towarzyszą pioruny, a ryzyko, że wiatr przenosi ciężkie przedmioty jest minimalne, najlepiej schronić się na wzgórzu, gdzie piasek lub pył cechuje się mniejszą gęstością.

Zalecane jest, aby grupy trzymały się razem.

Gdy istnieje konieczność oddalenia się jednego z członków, powinien on być połączony z pozostałymi za pomocą liny.

Podczas burzy piaskowej konieczna jest ochrona oczu.

Zadanie najlepiej spełnią gogle nieprzepuszczające powietrza, w przypadku ich braku powinniśmy ubrać okulary lub osłaniać się ręką.

Na twarz założyć należy maskę filtrującą lub zwilżony kawałek tkaniny.

Warto zasłonić także uszy oraz możliwie najwięcej fragmentów ciała.

W przypadku, gdy podczas burzy znajdujemy się w samochodzie, powinniśmy podjąć próbę jej prześcignięcia i jak najszybszego udania się w bezpieczne miejsce.

Jeśli nie jesteśmy w stanie tego zrobić, należy zjechać na pobocze oraz wyłączyć światła (w warunkach ograniczonej widoczności inni kierowcy mogą skierować się w ich stronę i spowodować kolizję).

W przypadku braku możliwości opuszczenia drogi najlepiej jest powoli i ostrożnie poruszać się w kierunku bezpiecznego miejsca, orientując się za pomocą linii na autostradzie oraz informując innych uczestników ruchu o swojej pozycji poprzez trąbienie.

Największe burze pisakowe w historii

W Australii burze piaskowe są często spotykanym zjawiskiem, jednak ta, która 8 stycznia 2019 roku nawiedziła centralną część stanu Nowa Południowa Walia, na długo pozostanie w pamięci mieszkańców.

Podczas kilkuminutowego sztormu, 5 tysięcy mieszkań straciło dostęp do prądu.

Zapanowała ciemność, a niebo przybrało przerażającą, szkarłatną barwę.

Rok wcześniej ten sam obszar sparaliżował sztorm o rekordowej długości 500 km.

2 czerwca 2014 roku w Teheran niespodziewanie uderzyła ogromna, trwająca ponad godzinę burza piaskowa.

5 osób zginęło, a ponad 30 zostało rannych.

Wiatr uszkodził także liczne instalacje elektryczne, łącznie straty oszacowano na 16 milionów dolarów.

W lecie 2015 roku z pyłem zmagała się duża część Półwyspu Arabskiego, m. in. Katar i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Burza piaskowa o prędkości 110 km/h znacznie ograniczyła widoczność, nadając niebu pomarańczową barwę.

2 sierpnia 2018 roku do miasta Phoenix w amerykańskim stanie Arizona dotarł monumentalny haboob o szerokości 100 km i 1,5 km wysokości.

W tym regionie omawiane zjawisko występuje rzadko, szczególnie zadziwiając mieszkańców skalą zdarzenia.

Przy sprzyjającej cyrkulacji powietrza, niewielki burze piaskowe mogą trafiać także do Polski.

W kwietniu 2019 roku saharyjski pył paraliżował drogi naszego kraju, m.in. w województwie mazowieckim.

Długość sztormu wyniosła 3 kilometry.

Choć zazwyczaj nieobecne w naszej części świata, burze piaskowe zostawiają swój ślad.

Zdarza się, że resztki pyłu spadają na ziemię wraz z deszczem, tworząc brudny osad na ubraniach i przedmiotach.

Opuścić wyższe warstwy atmosfery mogą także w formie „pomarańczowego śniegu”, chętnie wykorzystywanego przez entuzjastów sportów zimowych.

⇒ Czytaj także: TĘCZA – JAK POWSTAJE I DLACZEGO JEST KOLOROWA?

Wesprzyj niezależne media, pomóż nam przedzierać się z prawdą w gąszczu kłamstw i wszechobecnej propagandy.

1) Przelew na konto bankowe Dla: Odkrywamy Zakryte. Numer konta: 70 1050 1807 1000 0091 4563 2593

2) Pay Pal  Kliknij w link: https://www.odkrywamyzakryte.com/wiecej/

Realizujemy również współpracę reklamową ⇒ [email protected] i ogłoszenia KLIK

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.