Coco Chanel niewątpliwie była kobietą sukcesu. To ona zrewolucjonizowała damską modę. To dzięki niej niemal każda kobieta ma w szafie klasyczną „małą czarną”. Zaimponowała odwagą, determinacją, pewnością siebie i innowacyjnością, dzięki czemu na stałe jej twórczość zapisała się na kartach historii mody, a ona sama wciąż pozostaje żywą legendą. Poznajcie sekrety sukcesu paryskiej ikony mody.

Z igłą, nitką i piosenką na ustach

Wszyscy znamy ją pod pseudonimem Coco Chanel, lecz właściwie nazywała się Gabrielle Bonheur Chanel.

Urodziła się 19.08.1883 roku w Saumur. Była drugą córką Alberta Chanel oraz Jeanne Devolle, później miała jeszcze trzech braci.

Gdy miała niespełna 12 lat, jej matka zmarła, a obawiający się obowiązków i problemów wychowawczych z dziećmi wiecznie podróżujący ojciec oddał je do sierocińca.

Gabrielle, aż do uzyskania pełnoletności przebywała w przyklasztornym sierocińcu Najświętszego Serca Marii w Aubazine.

To właśnie siostry zakonne nauczyły młodą dziewczynę szycia, którego początkowo ta wręcz nie znosiła.

Po opuszczeniu sierocińca przez kilka lat pracowała w firmie „Pod Najświętszą Panienką”, która zajmowała się szyciem ubrań dla miejscowej elity, natomiast wieczorami występowała na scenie w kawiarni „La Rotonde”, gdzie wykonywała piosenkę pt. „Kto widział Coco w Trocadero?”.

To właśnie temu utworowi zawdzięcza swój pseudonim.

Publiczność kawiarni, którą w głównej mierze stanowili słynni francuscy artyści oraz oficerowie szybko pokochali tę młodą, wyróżniającą się z tłumu dziewczynę.

Szybka kariera Coco Chanel

Dzięki występom w kawiarni Coco Chanel poznała arystokratę, właściciela jednej z fabryk tekstylnych Etienne’a Balsana, z którym zaszła w niechcianą ciążę.

Decyzja o jej usunięciu odbiła się na jej późniejszym życiu, ponieważ z powodu źle przeprowadzonego zabiegu Chanel stała się bezpłodna.

Balsan wprowadził młodą Gabrielle w świat arystokracji i znanych osobistości.

To dzięki niemu poznała także Emilię d’Alençon, która była wówczas najsłynniejszą kurtyzaną we Francji.

Krzykliwe, bogato zdobione stroje Emilii stały się dla Chanel inspiracją do projektowania bardziej delikatnych i skromnych ubrań, często wzorowanych na stylu mundurków pensjonariuszek lub męskich częściach garderoby (białe koszule, spodnie, krawaty).

Proponowany przez nią styl przypadał do gustu coraz szerszemu gronu kobiet z kręgu jej partnera.

Kilka lat później po rozstaniu z Balsanem Coco poznała Arthura „Boya” Capela, który przyczynił się do prawdziwego rozkwitu jej kariery.

To on wspomógł ją finansowo w otwarciu pierwszego sklepu przy ulicy Rue Cambon w 1913 roku, który do dziś (od 1919 roku) święci triumfy jako dom mody Chanel SA.

Sprzedawane w sklepie kolekcje pięknych kapeluszy i niecodziennych ubrań szybko stały się popularne wśród eleganckiej klienteli.

Czasopismo „Les Modes” zachwycało się talentem młodej projektantki, a jej pomysły na ubrania szybko zrewolucjonizowały przemysł mody.

Moda według Chanel

Dlaczego ubrania projektowane przez Coco Chanel stały się tak popularne?

Wszystko to za sprawą jej innowacyjności, odwagi i niecodziennego podejścia do tematu mody.

Pragnęła uwolnić kobiece ciała spod przykrycia długich spódnic i ciasnych gorsetów.

Znakiem rozpoznawczym kolekcji tworzonych przez Gabrielle Chanel, która kazała nazywać się „Mademoiselle”, była wygoda, użyteczność i niezależność.

Dlatego też sama szybko porzuciła zniewalający ciało styl wielkiej damy na rzecz prostoty o nieco sportowym charakterze.

Modowych inspiracji często szukała w męskiej szafie swoich kochanków.

Uwielbiała spodnie, białe koszule ze sztywnymi kołnierzykami, kamizelki, krawaty oraz długie, luźne płaszcze.

Do takiego stroju dopasowała nawet fryzurę, pokazując Francuzkom, że kobieta też może nosić krótkie włosy, a nie tylko szykowne upięcia.

Inspiracji dla swych projektów szukała w otaczającej ją rzeczywistości.

Pomysły na nowe ubrania przychodziły niekiedy całkiem niespodziewanie.

Tak na przykład popularną częścią kobiecej garderoby stał się sweter.

Kiedy podczas konnych wyścigów zrobiło jej się zimno, sięgnęła po sweter stajennego i go po prostu założyła, dając początek nowej modzie.

Innym razem zachwyciła ją męska kurtka dżokejka, a jeszcze innym szkocka krata.

Mniej odważnym paniom Coco Chanel proponowała przyjęcie stylu skromnej panienki.

Wprowadziła na rynek proste, luźne kostiumy uszyte z miękkiej dzianiny dotąd przeznaczanej tylko do tworzenia z niej bielizny oraz „chłopięcą” sukienkę z nisko zarysowaną talią znaną dziś jako szmizjerka.

Prawdziwym hitem w latach 50. XX wieku stał się żakiet bez kołnierzyka, jednak wcześnie, bo w latach 20. zadebiutowała tzw. mała czarna, która do dziś jest królową wszystkich sukienek.

Ta prosta w swojej formie, krótka sukienka miała być nie tylko wygodna, ale i praktyczna. Jej krój skomponowano tak, aby każda kobieca sylwetka wyglądała w niej dobrze, a sam kolor zapobiegał kłopotom z ewentualnymi plamami.

Chanel No. 5 i niecodzienne akcenty elegancji

Nie tylko zmiana damskiej garderoby w kwestii ubrań była dla Coco Chanel inspiracją.

Pragnęła ona także zmienić kobiecy sposób rozumienia elegancji w kwestii dodatków.

Zapoczątkowała m.in. modę na noszenie sztucznej biżuterii do eleganckich strojów, zaprojektowała beżowe buty z czarnym noskiem oraz legendarną torebkę Chanel 2.55.

Prawdziwy sukces finansowy w swej karierze odniosła jednak dzięki perfumom Chanel No. 5.

Nazwę zaczerpnęły od numeru, jaki Chanel wybrała w ślepej próbie przedstawionych jej przez Ernesta Beauxa kompozycji zapachowych.

Perfumy te miały być znaczącym elementem pokazu mody ustalonego na 5 maja 1920 roku.

Wybierając próbki, Coco powiedziała: Przedstawiam moje kolekcje sukni piątego maja, w piątym miesiącu roku, a więc niech będzie to liczba pięć.

I tak oto wybrała kompozycję zapachową, której dokładny, bardzo złożony skład jest tajemnicą.

Wśród dominujących nut zapachowych wyczuwalny jest jaśmin, irys, róża stulistna, irys, wanilia, ambra oraz olejek sandałowy.

Średnio co 20 lat jest modyfikowany wygląd buteleczki z perfumami Chanel No. 5, ale grono ich odbiorców nieustannie pozostaje na wysokim poziomie, gromadząc w swych szeregach takie zwolenniczki tegoż zapachu jak np. Marylin Monroe, Catherine Deneuve, Nicole Kidman, Carole Bouquet, Celine Dion czy Estella Warren.

Coco Chanel nigdy nie wyszła za mąż.

Całe swoje życie poświęcała w większości sprawom zawodowym i zmianom w kobiecej modzie.

Zmarła 10 stycznia 1971 roku, w Paryżu, w wieku 88 lat.

W życiu kierowała się różnymi zasadami i rozpowszechniała różne poglądy.

Jeden z nich głosił, że nie ma brzydkich kobiet – są tylko te zaniedbane.

I ona, słynna Coco, pragnęła to zmienić…

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.