Czeremcha znana jest również pod nazwą: czeremucha, trzemucha oraz kocierpka. Ma małe i czarne owoce, które są słodkie i jednocześnie delikatnie cierpkie w smaku. W Polsce występuje w dwóch odmianach – czeremcha pospolita i amerykańska. Dzięki zawartości antyoksydantów sprawia, że jej spożycie ogranicza procesy starzenia się organizmu, a także ryzyko rozwoju chorób nowotworowych.

Występowanie czeremchy

Czeremchę pospolitą można znaleźć praktycznie w całej Europie, Azji Mniejszej oraz Zachodniej Syberii.

Natomiast czeremchę amerykańską sprowadzono do Polski z Ameryki Północnej, a że ma mniejsze wymagania glebowe, bardzo szybko zadomowiała się i rozprzestrzeniła na terenie całego kraju.

Czeremcha rośnie w wilgotnych lasach oraz na jego obrzeżach, a także nad rzekami i potokami.

Można ją również znaleźć w miejskich parkach oraz w przydomowych ogródkach.

Ma wydłużone liście, które mają specyficzny i lekko migdałowy aromat, a do tego ma białe kwiaty oraz słodki zapach.

Z kolei czeremcha amerykańska spożywana była przez ludzi z plemion indiańskich na surowo, czyli prosto z krzaka, ale też owoce te suszono.

Natomiast ususzona czeremcha była mielona w celu uzyskania z niej mąki.

Badania współczesnych archeologów dowodzą, że czeremcha znana była już od czasów starożytnych, a jej znacznie w leczeniu podkreślali starożytni uczeni – Herodot oraz Teofrast.

Czeremcha była również znana polskiej medycynie ludowej.

Skład i właściwości czeremchy

Młodym liściom czeremchy przypisywano właściwości odkażające, bakteriobójcze i toksyczne dla wielu owadów, a to z powodu zawartości glikozydowych związków lotnych.

Poza tym czeremcha wydziela fitoncydy, a są to substancje o właściwościach mikrobójczych, które działają zabójczo na drobnoustroje, ale też na owady, które znajdują się w pobliżu.

Niestety do tej pory nie udało się znaleźć sposobu na praktyczne wykorzystanie w lecznictwie bakteriobójczych właściwości czeremchy.

Czeremcha dzięki zawartości antyoksydantów sprawia, że jej spożycie ogranicza procesy starzenia się organizmu, a także ryzyko rozwoju chorób nowotworowych.

Ważne znaczenie dla medycyny ludowej ma kora czeremchy, którą pozyskuje się z młodych gałązek krzewu razem z pąkami i liśćmi.

W medycynie ludowej była używana, jako środek moczopędny, ściągający, przeciwreumatyczny oraz przeciwbiegunkowy.

Z kolei w owocach czeremchy można znaleźć antocyjany, garbniki, cukry oraz kwasy organiczne – jabłkowy i cytrynowy.

Świeże owoce czeremchy mają działanie przeczyszczające, a te suszone działanie zapierające.

Natomiast kwiaty tego krzewu można wykorzystać do kąpieli przy problemach skórnych.

Napar z kwiatów czeremchy ma właściwości nawilżające, wygładzające i antyseptyczne, ale też zmniejsza obrzęki, likwiduje cienie pod oczami, wybiela przebarwienia, a także zmniejsza łojotok i przyspiesza gojenie.

Warto pamiętać, że wyciągi z kwiatów czeremchy mają działanie estrogenne oraz antyandrogenne, a to oznacza, że trzeba je stosować ostrożnie przy zaburzeniach albo terapii hormonalnej.

W pestkach owoców czeremchy znajdują się glikozydy cyjanogenne, a są to substancje, które podczas trawienia przekształcają się w toksyczny cyjanowodór.

Jednak takie same związki można znaleźć w nasionach wielu owoców, np. wiśni, jabłek i moreli.

W niewielkich ilościach nie są niebezpieczne dla zdrowia, ale warto unikać ich spożywania, chyba że zostaną poddane obróbce, np. gotowaniu, fermentacji.

W miąższu owoców nie ma żadnych szkodliwych związków.

Zastosowanie czeremchy w kuchni

Owoce czeremchy mogą być wykorzystywane do barwienia win – przeważnie jabłkowych.

Natomiast na Syberii z suszonych owoców czeremchy przygotowuje się mąkę, z której produkowane są wyroby cukiernicze, ciasta, pierogi oraz chleb.

Z kolei w Szwecji bardzo popularne jest gotowanie owoców czeremchy na mleku, a z ich pestek pozyskiwany jest gorzki olejek, który jest podobny do olejku migdałowego.

Na bazie tych owoców można także przygotować wina, nalewki, dżemy oraz soki.

Nalewka czeremchowa

Składniki: 2 kg owoców (takich najbardziej dojrzałych), 80 dag cukru, 1 litr spirytusu oraz 0,5 litra wódki.

Przygotowanie: czeremchę trzeba obrać z szypułek i wypłukać w czystej wodzie, a potem owoce należy wsypać do słoja i zasypać cukrem.

Po kilku dniach, ale nie powinno to trwać dłużej niż tydzień, należy odlać sok, a pozostałe w słoiku owoce trzeba zalać wódką na kilka dni.

Z kolei pozyskany z owoców sok należy zmieszać ze spirytusem i po odczekanych kilku dniach, należy połączyć wywar uzyskany z połączenia owoców z wódką.

Przygotowaną w taki sposób nalewkę odstawia się w ciemne oraz chłodne miejsce i to najlepiej na pół roku, ale to nie jest warunek konieczny, ale wiadomo, że im dłużej postoi, tym będzie lepsza.

Do nalewki można także dodać inne składniki, aby poprawić jej aromat, a może to być kora cynamonowa, liście mięty albo kardamon.

Działanie: nalewka ta doskonale sprawdzi się podczas przeziębienia, ponieważ ma działanie rozgrzewające.

⇒ Czytaj także: CZARNY BEZ – MOC ANTYBIOTYKU W SILE NATURY

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.