OSOBOWOŚĆ PARANOIDALNA, CZYLI ŻYCIE W PARANOI

Osobowość paranoidalna. Każdy z nas może odnaleźć w sobie cechy osoby paranoidalnej. Nieuzasadniona podejrzliwość, przewrażliwienie na własnym punkcie czy przypisywanie innym złych intencji – zachowania te charakteryzują wielu ludzi. W oczach obserwatora wydają się one nieracjonalne, a często również komiczne. Jednak w przypadku osób paranoidalnych, strach i urojenia przybierają tak nasiloną formę, że życie staje się koszmarem.

Uczucia osób paranoidalnych

U podstawy osobowości paranoidalnej leżą dwa potężne uczucia: strach oraz wstyd.

Niektórzy badacze definiują paranoję jako kombinację tych właśnie odczuć.

Strach, z jakim zmaga się osoba paranoidalna, jest wszechogarniający i przenika różne sfery życia.

Paranoik czujnie obserwuje otoczenie, wychwytując potencjalne zagrożenia.

Dotyczy to także relacji międzyludzkich, w których drugi człowiek uchodzi za wroga, zdrajcę lub manipulatora.

Wstyd jest tą emocją, której osoby paranoidalne nie uświadamiają sobie i nie odczuwają, ponieważ w całości przypisują ją otoczeniu.

 

OSOBOWOŚĆ-PARANOIDALNA.JPG
fot.depositphotos.com

 

Zdaniem paranoika, inni ludzie tylko czekają na  to, by go upokorzyć, skompromitować i zawstydzić, dlatego z całych sił stara się on udaremnić te próby, najczęściej poprzez atak.

Osoby paranoidalne zmagają się również z nieuświadomionym poczuciem winy, które, podobnie jak wstyd, jest przenoszone “na zewnątrz”.

Paranoik ma silne przekonanie o swojej grzeszności i niemoralności.

Aby odwrócić uwagę od tych aspektów swojej osobowości, skupia się raczej na wykrywaniu złych intencji u innych ludzi.

Życie emocjonalne osób paranoidalnych koncentruje się wokół złości, niechęci, mściwości oraz zawiści.

Uczucia te, błędnie przypisywane innym ludziom, prowadzą do przyjęcia wrogiej i sztywnej postawy w kontaktach społecznych.

Zdaniem terapeutów, tym, co w pierwszej kolejności zwraca uwagę w pacjentach paranoidalnych, jest ich zdystansowany sposób bycia oraz brak poczucia humoru.

Ci źli inni” – mechanizm projekcji

Czytając powyższy opis osobowości paranoidalnej, zauważamy, że główną rolę w jej funkcjonowaniu odgrywa projekcja.

Jest to mechanizm obronny polegający na przypisywaniu innym własnych, nieakceptowanych cech.

Rzutujemy na otoczenie te elementy własnego Ja, które uważamy za złe, wstydliwe i niezgodne z naszym wizerunkiem samego siebie.

Z projekcji korzystamy wszyscy i do pewnego stopnia bywa ona użyteczna, ponieważ pozwala nam zachować dobre samopoczucie i pozytywny obraz własnej osoby.

U osób paranoidalnych projekcja przybiera jednak takie nasilenie, że zaburza postrzeganie rzeczywistości oraz jest źródłem strachu i agresji.

Inne osoby postrzegane są jako mściwe, złe, wrogie czy, w najlepszym wypadku, nieprzychylnie do nas nastawione.

Obiektem projekcji paranoika mogą stać się wybrane grupy ludzi (politycy, homoseksualiści, członkowie rodziny), instytucje (policja) czy też siły nadprzyrodzone (demony).

 

OSOBOWOŚĆ-PARANOIDALNA.JPG
fot.depositphotos.com

 

Przypisywanie otoczeniu nieczystych intencji skłania paranoików do wykonywania irracjonalnych działań, np. sprawdzania pomieszczenia w celu wykrycia podsłuchu.

Projekcja, w swej skrajnej postaci, wiąże się z powstawaniem urojeń:

  • prześladowczych – przekonanie o byciu celem ataku, inwigilacji czy spisku
  • ksobnych – odnoszenie pewnych zachowań, rozmów, gestów oraz treści i komunikatów (np. z gazet czy telewizji) do własnej osoby
  • zdrady – przekonanie o tym, że jesteśmy zdradzani przez partnera; przeszukiwanie jego rzeczy oraz śledzenie w celu udowodnienia niewierności

Ze względu na swoją wrogość i irracjonalne zachowania, paranoicy nie budzą sympatii otoczenia.

W kontakcie z nimi możemy poczuć się niesprawiedliwie ocenieni i niesłusznie atakowani.

Zanim jednak zareagujemy złością lub niechęcią, warto uświadomić sobie, że osoba paranoidalna to przede wszystkim osoba cierpiąca.

Za etykietką “wariata” czy “dziwaka” kryje się człowiek dręczony strachem, wstydem i poczuciem winy.

Jeśli spojrzymy na paranoika w taki sposób, obdarzymy go głębokim współczuciem i akceptacją, dzięki czemu możemy choć trochę uśmierzyć jego ból i przerażenie.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij  TUTAJ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.