TIOMERSAL – TOKSYCZNY SKŁADNIK SZCZEPIONEK

Tiomersal jest jednym z tych kontrowersyjnych składników szczepionek, o którym środowisko lekarskie i popierające szczepienia mówi, że ze strony śladowych ilości nic człowiekowi nie zagraża. Jednak już w 2000 roku w USA podjęto się realizacji programu profilaktycznego wycofania szczepionek zawierających nawet śladowe ilości tiomersalu. Działania takie rozpoczęto ze względu na obawy dotyczące ewentualnego powiązania szczepień w wieku dziecięcym szczepionkami zawierającymi tiomersal a rozwojem autyzmu i zaburzeń ze spektrum autyzmu. W Polsce szczepionki z tiomersalem wciąż są stosowane…

Tiomersal i etylortęć

Tiomersal znany również jako mertiolat lub sól sodowa kwasu etylortęciotiosalicylowego to organiczny związek rtęci (wagowo w 49,6% jest etylortęcią), który został wynaleziony przez firmę Eli Lilly w latach 20. ubiegłego wieku.

Lekarze podkreślają bezpieczeństwo jego stosowania, gdyż ich zdaniem etylowana forma rtęci (w przeciwieństwie do metylortęci) jest bezpieczna dla zdrowia, od razu wydalana i nie kumuluje się w organizmie.

Tymczasem badania grupy 72 dzieci poddanych szczepieniom zawierającym związek rtęci wskazują, że okres wydalania jej z krwi trwa nawet 11 dni, a z kału ponad 30 dni po szczepieniu.

 

tiomersal.jpg
fot.123rf.com

 

Tiomersal znany jest ze swoich właściwości antyseptycznych i przeciwgrzybicznych, dlatego też znajduje zastosowanie jako środek konserwujący w wyrobach farmaceutycznych, w tym w szczepionkach i innych produktach biologicznych do wstrzykiwań.

Kiedy w XX wieku wynaleziono tiomersal, nikt nie zastanawiał się nad bezpieczeństwem jego stosowania.

Co prawda firma Eli Lilly przeprowadziła 10 lat później badanie w tym zakresie, jednak było to JEDYNE badanie bezpieczeństwa tego produktu, jakie kiedykolwiek przeprowadzono.

22 osobom z Indianapolis (gdzie znajdowała się siedziba firmy), które umierały już z powodu epidemii zapalenia opon mózgowych, wstrzyknięto ogromnie wysokie dawki tiomersalu (1%) i obserwowano ich reakcje.

Do wiadomości publicznej przekazano informacje, że produkt jest bezpieczny, podczas gdy wszystkie te osoby zmarły, a większość jeszcze tego samego dnia po podaniu tiomersalu.

Śmierć pacjentów przypisano samej chorobie, na którą cierpieli.

Czy jest się czego bać?

Podczas gdy środowisko medyczne podkreśla, że nie ma poprawnie (?!) przeprowadzonych badań dotyczących związku szczepionek zawierających rtęć z powstawaniem autyzmu, to jednak warto bliżej przyjrzeć się faktom i naukowym publikacjom (które bądź co bądź często zostały opublikowane przez prestiżowe czasopisma) i ich odmiennym doniesieniom na temat toksyczności tego rodzaju szczepionek.

Przykładowo w dwufazowym badaniu oceniającym związek między podawaniem szczepionek zawierających tiomersal i ryzykiem diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu w Stanach Zjednoczonych ustalono, że u niemowląt, którym podano takie szczepionki, znacząco wzrastało prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu.

W innych badaniach skupiających się na reakcji łączącej ekspozycję na rtęć organiczną pochodzącą ze szczepionek zawierających tiomersal i zaburzenia neurorozwojowe podkreślono, że zaburzenia te występują znacząco częściej u dzieci, którym podano szczepionki zawierające rtęć!

 

tiomersal.jpg
fot.123rf.com

 

Z kolei w badaniach porównawczych autyzm, upośledzenie umysłowe i zaburzenia mowy występowały znacząco częściej u dzieci, którym podano szczepionki DTaP z tiomersalem niż u dzieci, które przyjęły jej odpowiednik o obniżonej zawartości tiomersalu.

Wyniki badania, w którym przeanalizowano wpływ tiomersalu na ludzi, wskazują, że substancja ta jest silną trucizną. Nawet taka ilość, jaka jest obecnie dodawana do szczepionek działa niekorzystnie na organizm człowieka, powodując wiele szkód.

W analizach ekspozycji niemowląt na tiomersal zawarty w szczepionkach a jego związkiem z rozwojem dziecka w ciągu pierwszych trzech lat życia ustalono, że etylortęć nie jest całkowicie nieszkodliwa na pierwszym etapie życia i może być odpowiedzialna za słabszy rozwój psychomotoryczny u dzieci (raczkowanie, chodzenie, bieganie).

Badania laboratoryjne młodych myszy i szczurów, którym wstrzyknięto tiomersal, wskazywały na zaburzenia zachowania charakterystyczne dla dzieci autystycznych.

Co więcej, w mózgach młodych szczurów, którym podano tiomersal w dawkach równych z tymi, które stosuje się w szczepionkach dla niemowląt, nastąpiły poważne, trwałe zmiany neuropatologiczne.

Szczepionki z tiomersalem

Obecnie większość szczepionek oficjalnie pozbawiona jest tiomersalu.

Warto jednak zauważyć, że zgodnie z polskim prawem:

W przypadku szczepionek, w których tiomersal zastosowano w procesie produkcyjnym, w wyniku czego poziom tiomersalu w szczepionce wynosi poniżej 40 nanogramów na dawkę lub jest na niewykrywalnym poziomie, nie oczekuje się występowania reakcji alergicznych i informacje w charakterystyce produktu leczniczego (ChPL) i ulotce dla pacjenta (PL) na temat tiomersalu nie są rekomendowane.

Co za tym idzie, o obecności tiomersalu w szczepionce pacjenci informowani są najczęściej dopiero wtedy, gdy jego zawartość przekracza 40 nanogramów.

Tiomersal jako środek konserwujący wciąż jest dodawany do niektórych popularnych w Polsce szczepionek (w minimalnej dawce w ilości 50 µg tiomersalu/dawkę (tj. 25 µg etylortęci/dawkę) uznaną za dopuszczalną przez organ upoważniony do rejestracji produktów leczniczych do obrotu):

  • DTP – szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi;
  • DT – szczepionka przeciw błonicy i tężcowi, podawana w przypadku przeciwwskazań do szczepienia przeciw krztuścowi;
  • D – szczepionka błonicza adsorbowana, przeciw błonicy, podawana ze wskazań epidemiologicznych;
  • d – szczepionka błonicza adsorbowana, przeciw błonicy o zmniejszonej zawartości antygenu, do podawania jako dawka przypominająca dla młodzieży i osób dorosłych.

Informacje o obecności śladowych ilości tiomersalu oraz możliwości powodowania reakcji alergicznych uwzględniono także w Charakterystyce Produktu Leczniczego oraz drukach informacyjnych dwóch szczepionek:

  • Clodivac – szczepionka przeciw błonicy i tężcowi o zmniejszonej zawartości antygenu błoniczego;
  • Tetana – szczepionka przeciw tężcowi.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.