WIELKIE DZIĘKI, CZYLI POTĘŻNA MOC WDZIĘCZNOŚCI

Choć wszyscy wiemy, czym jest wdzięczność, dla wielu z nas jest to uczucie nieco zapomniane, ignorowane lub „zarezerwowane” jedynie na specjalne okoliczności. Wdzięczność rozpatrywana bywa jako nasza emocjonalna odpowiedź na szczęśliwe zrządzenie losu bądź przysługę ze strony drugiej osoby. Zwykle czekamy z okazaniem swojej wdzięczności, do momentu aż zdarzy się coś „wielkiego”. Czy można odwrócić ten proces i przy pomocy wdzięczności przyciągnąć do swojego życia szczęście? Psychologowie nie mają co do wątpliwości: wdzięczność może być potężnym narzędziem budowania szczęśliwego i satysfakcjonującego życia.

„Wdzięczność jest najpiękniejszą formą szczęścia: należy zarówno do jego przyczyn, jak i skutków”. Walter Dirks

Według B.L. Fredrickson, wdzięczność jest dla człowieka czynnikiem transformacyjnym: poszerza jego horyzonty myślowe, wzbogaca osobowość, poprawia stosunki międzyludzkie.

Fredrickson dowiodła, że osoby doświadczające uczucia wdzięczności przyjmują postawy prospołeczne, takie jak: altruizm, hojność, przyjaźń, zaufanie.

Postawy te odnoszą się nie tylko do osoby, której jesteśmy wdzięczni, lecz również do osób trzecich.

Sprzyja to więc budowaniu pozytywnych i głębokich więzi z innymi ludźmi.

Na tym nie kończą się zalety wdzięczności.

 

wdzięczność-kwiaty.jpg
fot.123rf.com

 

Uczucie to wpływa na indywidualny rozwój człowieka, pomaga mu radzić sobie w sytuacjach kryzysowych, stymuluje twórczość, rozwija osobowość, zwiększa poziom zadowolenia z życia.

Co więcej, wdzięczność wzmacnia naszą odporność na stres i stany depresyjne.

Ci, którzy doświadczają wdzięczności, są otwarci na nowe doświadczenia, chętniej dzielą się z innymi, służą im pomocą, cechują się optymizmem, witalnością i nadzieją.

Wdzięczność jest więc potężnym narzędziem do budowania szczęścia, a co najważniejsze – narzędzie to jest dostępne dla każdego, niezależnie od okoliczności.

Praktyka wdzięczności

Wdzięczność uznać można za przeciwieństwo narzekania.

Narzekając, okazujemy niezadowolenie z zastanej rzeczywistości.

Nikt nie rodzi się ze skłonnością do narzekania.

Nawyk ten kształtuje się w nas latami, aż w końcu przestajemy panować nad swoimi myślami i wydaje się, że żyją one własnym życiem.

Jest to oczywiście nieprawda, a jednym ze sposobów przerwania błędnego koła niezadowolenia może być praktyka wdzięczności.

Nie musimy czekać na wygraną w lotka czy spotkanie wymarzonego partnera, aby zamanifestować swoją wdzięczność.

Zacznijmy od wyrażenia wdzięczności za to, co już jest obecne w naszym życiu.

 

wdzięczność.jpg
fot.123rf.com

 

Aby praktykować i wcielać w życie uczucie wdzięczności oraz pielęgnować w sobie pozytywne myśli, możesz zacząć prowadzić dziennik, w którym każdego dnia wypisujesz rzeczy, za które jesteś wdzięczny.

Jeśli nie masz w sobie na tyle zaparcia, aby stworzyć dziennik wdzięczności, proponuję inne, o wiele prostsze ćwiczenie.

Mimo prostoty ma ono wielką moc, której sama doświadczyłam i doświadczam przez cały czas.

Codziennie przed snem pomyśl o co najmniej trzech rzeczach, za które jesteś wdzięczny.

Może być to spotkanie z bliskimi, zabawa z psem, pyszny deser, świetna książka, uśmiech przypadkowej osoby mijanej na ulicy czy usłyszany komplement.

Jestem przekonana, że znajdziesz o wiele więcej rzeczy, za które jesteś wdzięczny dzisiejszego dnia.

Ludzki umysł lubi wyzwania i podsunie Ci powody do wdzięczności, których wcześniej nawet nie dostrzegałeś.

Z każdym kolejnym ćwiczeniem wdzięczność będzie poszerzała swój zasięg, aż w końcu zmienisz swój sposób postrzegania rzeczywistości.

Umysł przyzwyczajony jest, by dopatrywać się w niej wad, braków oraz czegoś, co należy poprawić.

Zwykle też doceniamy coś dopiero wtedy, gdy to tracimy.

Kiedy odchodzi ktoś bliski, oddalibyśmy wszystko, aby móc spędzić z nim choć jeden dzień, usłyszeć jego głos i spojrzeć mu w oczy.

Nie możemy darować sobie, że przez tyle lat osoba ta była obok nas, a my nie poświęciliśmy jej wystarczającej uwagi, nie docenialiśmy jej.

Człowiek, który nagle traci wzrok, żałuje, że nie cieszył się możliwością oglądania świata, kiedy miał ku temu okazję.

Docenił to w momencie, gdy było już za późno.

Praktyka wdzięczności ma za zadanie przekierować nasze myśli na nowe tory poprzez szukanie w życiu dobra, docenianie tego, co jest „tu i teraz”.

A Ty, za co jesteś wdzięczny?

Zastanów się i doceń to, zanim będzie „za późno”.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.