WOLNA ENERGIA, CZYLI GENERATOR RLS PARAMAHAMSA TEWARI
Paramahamsa Tewari to inżynier elektryk, który stworzył Reactionless AC Synchronous Generator (RLG) – generator energii, którego wydajność przekracza 200%. Wynalazek stał się indyjską chlubą narodową.
Indyjski wynalazca
Paramahamsa Tewari urodził się 1 czerwca 1937 r.
Inżynierię elektryczną ukończył w 1958 r. w Banaras Engineering College w Indiach.
Przez lata swojej aktywności zawodowej zajmował odpowiedzialne stanowiska w dużych organizacjach inżynierii budowlanej, głównie w projektach jądrowych Departamentu Energii Atomowej w Indiach.
Był także delegowany za granicę na rok do projektu Douglas Point Nuclear Project w Kanadzie.
Obecnie jest emerytowanym inżynierem-kierownikiem w Nuclear Power Corporation oraz byłym dyrektorem projektu Kaiga Atomic Power Project.
Żadna jego praca nie przynosiła mu jednak takiego powodu do dumy jak generator RLG.
Reactionless AC Synchronous Generator (RLG)
W czerwcu 2010 r. Paramahamsa Tewari ogłosił odkrycie sposobu, dzięki któremu produkcja darmowej energii elektrycznej byłaby super wydajna.
Krótko mówiąc chodziło o to, aby odzyskać więcej energii elektrycznej z generatora niż zainwestować w jej przekształcenie.
W grudniu 2011 roku wypróbowane modele eksperymentalne RLG miały napięcie od 250 V do 415 V.
Napięcie konwencjonalne wynosiło ponad 160%.
Założono wówczas, że przyszłe generatory RLG, powiedzmy agregat silnikowy o mocy 500 kW, może dostarczyć 1000 kW do zasilania sieci elektrycznej.
Kolejne testy i ulepszenia generatora RLG wykazały, że można stworzyć urządzenie, które zwiększy swoją wydajność nawet do 300%.
Zgodnie z teorią SVT
Eksperymenty dowodzą raz po raz poprawności wyjaśnienia działania RLG na podstawie zasad SVT (space vortex theory).
Jest to nowa teoria łącząca przestrzeń, masę, bezwładność, światło i grawitację.
Oto jak sam wynalazca generatora, Paramahamsa Tewari, już ponad 20 lat temu potrafił wyjaśnić zrozumienie zjawiska generowania darmowej energii:
„Debaty naukowe na temat natury przestrzeni (próżni absolutnej), jakie rozgorzały na początku XX wieku przyjmowały ogólny punkt widzenia, według którego przestrzeń była ośrodkiem,
w którym rozchodziły się pola (elektromagnetyczne, grawitacyjne).
Poza tym nie charakteryzowała się samodzielnym istnieniem, jako coś mogącego generować jakąkolwiek energię i nie zasługiwała na miano „rzeczywistego bytu fizycznego”.
Innymi słowy, ogólnie akceptowany punkt widzenia był taki, że przestrzeń jest pustym przedłużeniem „nicości”, bez żadnych atrybutów fizycznych, chociaż to właśnie ona była odniesieniem dla rozchodzących się z ogromną prędkością pól.
Wiele wątpliwości co do słuszności tego poglądu – zarówno o podłożu teoretycznym, jak
i doświadczalnym oraz przypuszczenia co do istnienia „eteru” – to znaczy przestrzeni cechującej się atrybutami fizycznymi nie były w stanie doprowadzić do stworzenia teorii alternatywnej, mogącej obalić pogląd o niezbyt fizycznej naturze przestrzeni.
Poszukiwania najbardziej podstawowego i uniwersalnego źródła pól materii w ogólności,
a elektronu w szczególności doprowadziły do sformułowania (przez Paramahamsa Tewari) teorii wiru przestrzeni (space vortex theory – SVT), postulującej istnienie przestrzeni o cechach fizycznych, której główną „funkcją” jest generowanie materii kosmicznej.
Według SVT, a w przeciwieństwie do współczesnych poglądów w fizyce, materia nie może istnieć niezależnie od przestrzeni.”
RLG jest fundamentalnym odkryciem, a nie innowacją.
Koncepcja, że efektywność nie może być większa niż 100%, wynika z niepełnego zrozumienia właściwości przestrzeni.
Druga zasada termodynamiki zdaniem inżyniera Tewari musi zostać zmodyfikowana, aby uwzględnić fakt, że przestrzeń nie jest pusta, jak nauczono przez ostatnie 150 lat.
RLG działa w ramach tego, co zostało nazwane „ponad jednością”.
Wielu doświadczonych inżynierów elektryków zaangażowanych w produkcję generatorów prądu przemiennego niezależnie przetestowało RLG i potwierdziło obserwowane przez wynalazcę wskaźniki sprawności.
Czas, aby fizycy usunęli się z drogi i zmodyfikowali swoje teorie, podczas gdy inżynierowie zajmują się projektowaniem i produkcją generatorów wolnej energii.
*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.
https://www.youtube.com/watch?v=cVzn74dG8LA