Dlaczego niektóre dźwięki wywołują dreszcze? Z pewnością każdy z nas spotkał się z sytuacją, kiedy usłyszał wysoki dźwięk i nagle wzdrygał się, zasłaniał uszy, zamykał oczy, poczuł przeszywający ciało dreszcz. To wrodzona reakcja na bodziec, który nasz układ nerwowy klasyfikuje jako negatywny. Ale czemu tak się dzieje? Skąd ta gęsia skórka i dreszcze?

Przeszywający dźwięk i dreszcze

Istnieje kilka codziennych sytuacji, które sprawiają, że zrobimy wszystko, aby tylko uniknąć słyszalnych odgłosów, które wywołują w nas dreszcze.

Niektóre z najczęstszych takich dźwięków to:

• przeciąganie kredą lub paznokciami po tablicy;
• pocieranie dwóch metalowych przedmiotów;
• cięcie styropianu;
• tarcie podeszwą buta po podłodze;
• przesunięcie palcem po nadmuchanym balonie;
• gryzienie kawałka lodu;
• dźwięk noża po szkle butelki;
• przesuwanie sztućców po naczyniu;
• borowanie zębów;
• piłowanie.

Bolesny zakres częstotliwości

Przez dziesięciolecia naukowcy próbowali znaleźć przyczynę tego zjawiska.

Teraz wiemy, że wiele najbardziej nieprzyjemnych dźwięków dla ludzkiego ucha to dźwięki z zakresu częstotliwości od 2 do 4 kHz, czyli z takiego, który uważamy za negatywny i bolesny, podobny do najwyższej oktawy fortepianu.

Zostało to zbadane przez naukowców z Uniwersytetu w Wiedniu, którym udało się nieco zmienić dźwięk różnych hałasów zaklasyfikowanych jako nieprzyjemne.

Niektóre z tych dźwięków zanikły, a  inne zostały wzmocnione.

Podczas gdy uczestnicy byli narażeni na te bodźce, mierzono im zmiany tętna, ciśnienia krwi i przewodności skóry, czyli trzy wskaźniki stresu.

W ten sposób naukowcy odkryli, że dźwięki powodujące dreszcze mieszczą się w zakresie częstotliwości od 2 do 4 kHz.

Dlaczego ta częstotliwość powoduje taką wewnętrzną reakcję?

Aby zrozumieć, dlaczego te dźwięki prowadzą nas do instynktownego zakrycia uszu i wywołania dreszczy, musimy wiedzieć, co dzieje się w mózgu.

Odpowiedź przynoszą nam ustalenia neuronaukowców z Uniwersytetu w Newcastle, którzy badali mózgi 13 osób narażonych na różne rodzaje dźwięków.

Badani słuchali dźwięków o mniej lub bardziej przyjemnej barwie, a naukowcy analizowali skany z rezonansu magnetycznego.

W ten sposób odkryli, że im więcej dźwięków było nieprzyjemnych, tym mocniej aktywowane było ciało migdałowate.

Naukowcy uważają, że obszar ten może wpływać na korę słuchową jak sygnał niepokoju – informuje nas o potencjalnych niebezpieczeństwach, wywołując intensywną emocjonalną reakcję odrzucenia, czyli dreszcze.

10 najbardziej nieprzyjemnych dźwięków

Podczas badania udało się również ustalić, które dźwięki odbierane są jako najbardziej nieprzyjemne.

10 spośród 74 dźwięków, które usłyszeli badani, wywołało najsilniejsze reakcje.

Był to dźwięk:

• noża po szkle butelki;
• widelca po szklanej powierzchni;
• pisk kredy na tablicy;
• linijki na butelce;
• paznokci na tablicy;
• kobiecy krzyk;
• hałas szlifierki i wiertarki elektrycznej;
• zgrzytanie hamulca;
• kakofonia;
• płacz dziecka.

Jako ciekawostkę można dodać, że cztery dźwięki zyskały miano najprzyjemniejszych dla ludzkiego ucha: oklaski, śmiech dziecka, grzmoty i szum płynącej wody.

W praktyce wydaje się, że nasze kanały słuchowe ewoluowały tak, aby nadać priorytet pewnym zakresom częstotliwości, aby zapewnić nam możliwość odróżnienia płaczu dziecka lub ludzkiego głosu od innych dźwięków otoczenia.

Dlatego też czasami odczuwamy dreszcze i reagujemy intensywniej na niektóre hałasy zawarte w tym nieprzyjemnym dla nas zakresie częstotliwości.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij TUTAJ

⇒ Czytaj także: NAJBARDZIEJ ENERGETYZUJĄCA PIOSENKA NA ŚWIECIE (?)

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.