Nadgorliwość, brak umiaru, przesada – chociaż czasem wydaje nam się, że postępujemy dobrze, starając się komuś pomóc, niekiedy nasze działania przynoszą odwrotne efekty. Dlaczego nadgorliwość nie popłaca? Czego nigdy nie powinniśmy robić dla innych? Ten artykuł Ci to wyjaśni.

Bajka o motylu

Pewien mężczyzna znalazł poczwarkę motyla leżący na drodze.

Chcąc go chronić, zabrał go ze sobą do domu.

Odłożył zamkniętą poczwarkę do słoika, ale już następnego dnia zauważył, że pojawiła się w nim mała dziura, przez którą usiłował wydostać się mały motyl.

Spędził kilka godzin na obserwacji walki motyla.

Jednak nagle motyl przestał walczyć, wydawało się, że się poddał lub zakleszczył.

Mężczyzna poczuł wielki smutek, dlatego z wielką delikatnością powiększył dziurę, aby owad mógł wyjść.

W końcu motyl opuścił swoje lokum, ale jego ciało było bardzo małe, a skrzydła uschnięte.

Mężczyzna pomyślał, że to normalne i nadal go obserwował, mając nadzieję, że motyl wkrótce rozwinie skrzydła i zacznie latać.

Niestety tak się nie stało, a biedny motyl nigdy nie rozwinął skrzydeł i nigdy nie latał.

Człowiek ten nie wiedział, że walka motyla opuszczającego kokon była konieczna.

Gdy motyl jest dojrzały, wychodzi z poczwarki.

Na początku jego skrzydła są złożone i muszą być napompowane hemolimfą, aby mógł je wyprostować.

Gdy skrzydła są suche, motyl może latać.

Mężczyzna jednak nie mając tej wiedzy, przerwał ten proces i odebrał motylowi szansę na prawdziwe życie.

Nadgorliwość gorsza od…

Ta bajka pokazuje nam, że czasami niektóre życiowe przeszkody są nam potrzebne, byśmy mogli się prawdziwie rozwijać.

Każdy z nas w ciągu swojego życia musi popełniać błędy, aby na nich się uczyć, wyciągać z nich wnioski i się rozwijać.

Czasami, kiedy zainterweniujemy i rozwiążemy problemy za kogoś, odbieramy mu możliwość uczenia się, która wówczas może być nieoceniona.

Dlatego w niektórych okolicznościach nadgorliwość nie jest mile widziana, a najlepszą opcją jest trzymanie się z daleka.

Na przykład rodzice, którzy zawsze wyręczają swoje dziecko lub usprawiedliwiają jego problemy w komunikacji z innymi dziećmi, robią mu przysługę na krótką metę.

W rzeczywistości utrudniają mu samorozwój i blokują interakcje społeczne, co ostatecznie za kilka lat zaowocuje słabo rozwiniętą inteligencją emocjonalną i trudnościami w nawiązywaniu kontaktów interpersonalnych.

Uczmy się na błędach

Życie od dzieciństwa stawia przed nami różne wyzwania, ale robi to w dużej mierze po to, aby udowodnić nam nasze obecne możliwości i jednocześnie zmusić nas do rozwoju.

Każdy etap życia człowieka wiąże się z innymi wyzwaniami, które przygotowują nas do następnej fazy życia.

Jeśli zawsze będziemy mieć przy sobie kogoś, kto rozwiąże za nas problemy, kto zawsze za nas stanie w obliczu ryzyka, to w pewnym momencie, gdy zostaniemy sami, nie będziemy umieli rozwiązać konkretnej sytuacji, a nadmiar problemów nas przezwycięży.

Owszem, niekiedy jest nam potrzebna pomoc innych, ale powinna ona skupiać się bardziej na wsparciu emocjonalnym, niż na nadgorliwości i wyręczaniu.

Nauka na własnych błędach przynosi najwięcej korzyści i jest najlepszym życiowym nauczycielem.

Wyręczanie kogoś, dawanie mu gotowych rozwiązań i przesadna pomoc mogą przynieść tej osobie więcej szkody niż pożytku.

Dlatego nigdy nie powinniśmy być dla innych nadgorliwi.

Sekret polega na oferowaniu pomocy tylko wtedy, gdy ktoś jej naprawdę potrzebuje, gdy jego zasoby psychiczne lub fizyczne nie pozwalają na samodzielne załatwienie sprawy.

Ale nawet wtedy, lepiej na początek dać tej osobie niezbędne narzędzia do jej rozwiązania lub pomóc jej znaleźć własną drogę, a nie całkowicie rozwiązywać za nią problem.

Pamiętaj, że jeśli dasz człowiekowi rybę, nakarmisz go na dzień, ale jeśli nauczysz go łowić ryby, nakarmisz go na całe życie.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij  TUTAJ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.