INTELIGENCJA EMOCJONALNA – ZŁOTY ŚRODEK TWOJEGO ROZWOJU
Inteligencja emocjonalna – co to takiego i dlaczego jest taka ważna? Dlaczego w codziennym życiu jej nie doceniamy? – a przecież powinniśmy. Dlaczego nazywana jest złotym środkiem na drodze samorozwoju? O tym dowiecie się więcej z poniższego artykułu.
Inteligencja emocjonalna, czyli świadomy kontakt z samym sobą
Bardzo często dochodzą do moich uszy i z tego, co wiem, nie tylko do moich, historie osób, które będąc w okresie szkolnym poukładanym, dobrze wychowanym, doskonale rokującym na przyszłość prymusem, w życiu dorosłym, nawet jeżeli uda im się odnieść sukces w sferze zawodowej, to w życiu osobistym odnoszą kolejne fiaska.
Brak rodziny, rodzina niepełna, zdrady, rodzina z całych sił utrzymująca pozory doskonałości, przemoc fizyczna, czy psychiczna, bardzo często uzależnienia od alkoholu lub innych używek.
Z kolei osoby, które nie błyszczały imponującymi ocenami w dziennikach szkolnych, w dorosłym życiu, ku zaskoczeniu innych odnoszą prawdziwy sukces i na płaszczyźnie zawodowej i osobistej.
Potrafią bardzo dobrze odnaleźć swoje miejsce i umiejętnie osadzić się w realiach życia.
Dlaczego tak się dzieje?
Przecież zawsze uważano, że wykształcony, inteligentny człowiek da sobie doskonale radę w życiu.
Ma możliwość dostania się na dobre studia i w konsekwencji uzyskanie dobrej posady. Jest ułożony, okrzesany, przenikliwy, wie, co jest w życiu ważne, zatem może zadbać umiejętnie o swoją rodzinę i relacje w niej panujące.
Osoba mniej inteligentna natomiast, z mniejszą szkolną wiedzą i biegłością umysłu (przynajmniej teoretycznie), znacznie mniej poukładana, ma, uważano, dużo mniejsze szanse, aby zaistnieć w świecie, aby stworzyć stabilny, rodzinny dom.
A jednak jest to typowe, stereotypowe myślenie, któremu ponadto zaprzecza również nauka!
Inteligencja to bowiem nie tylko wiedza, czy też nasza biegłość analitycznej interpretacji informacji, inteligencja to również umiejętna obsługa samego siebie.
Inteligencja emocjonalna to świadomość siebie, swoich stanów emocjonalnych i umiejętność radzenia sobie z nimi.
Tak jak rodzina, ciepło, poczucie bycia kochanym i bezpiecznym jest fundamentem naszego istnienia, tak i bardzo ważne są kontakty społeczne i głębokie nauki z nich płynące.
Nasz wzorowy uczeń, tak dużo swojej uwagi i czasu poświęca na naukę, że nie starcza mu ich już na nic innego.
Omijają go wówczas spotkania z rówieśnikami, znaczna większość tych sytuacji, w których budowane są relacje międzyludzkie, kiedy buduje się więź, bądź kiedy trzeba zetrzeć się z innym charakterem, zaznać odrzucenia lub bliskości.
Omijają go konflikty, a tym samym sposobność do tego, by nauczyć się z nimi mierzyć i je rozwiązywać.
Zdarzenia, gdzie oprócz siebie poznaje też drugiego człowieka.
Poznaje trud życia w świecie, a zarazem dotyka jego najcenniejszych wartości.
Buduje relacje z ludźmi, współpracuje, staje się częścią świata społecznego, czyli prawdziwego świata.
Po prostu żyje.
Młody człowiek im więcej doświadcza trudnych dla niego doświadczeń, tym bardziej się zahartowuje.
Bardzo ważna jest tutaj jednak granica między wyzwaniem, które buduje, a tym, które niszczy od środka.
Poza tym tu nie możemy też generalizować.
Bardzo wyraźne znaczenie mają bowiem inne aspekty, m.in.: poczucie bezpieczeństwa, bycia kochanym, potrzebnym, akceptowanym, wartości wyniesione przede wszystkim z domu.
Jeżeli jest ich brak, młody człowiek szlifuje się poprzez ciągłą walkę o przetrwanie, co zostawia w jego ciele i umyśle szereg napięć i blokad, z którymi wchodzi w swą dorosłość.
Do czego zmierzam?
Możemy mieć największą wiedzę świata, najlepsze kompetencje, ale jeżeli nasz wewnętrzny świat emocjonalny jest nieuporządkowany, to tak naprawdę na nic nam się to wszystko zda.
Mała jest wówczas szansa, byśmy umiejętne wykorzystali potencjał swojego rozumu, czy jakiekolwiek inne talenty.
W dzisiejszym świecie wiedzę możemy zdobywać cało-życiowo w bardzo sprzyjających i szeroko dostępnych warunkach.
Ważne jest jednak, byśmy potrafili i mieli odwagę z niej skorzystać.
I tutaj właśnie jest pole działania naszej inteligencji emocjonalnej.
Inteligencja emocjonalna – cechy
Umiejętności świadczące o wykształconej inteligencji emocjonalnej to:
– zdolność samomotywacji połączona z wytrwałością w dążeniu do celu mimo niepowodzeń,
– umiejętność optymistycznego spoglądania na własną przyszłość,
– umiejętność regulowania własnego nastroju, a tym samym niepopadania w zmartwienia ograniczające zdolność myślenia,
– umiejętność wczuwania się w nastroje innych ludzi,
– umiejętność panowania nad własnymi popędami i odłożenia w czasie ich realizacji.
Pojęcie inteligencji emocjonalnej jest pojęciem dość nowym.
Zależności, jakie z niej wynikają, tak jak i dokładne znacznie dla kształtu życia człowieka jest jeszcze naukowo badane.
Inteligencja emocjonalna określana jest przez niektórych jako połączenie sfery serca ze sferą zdrowego rozsądku.
Czyżby taki złoty środek?
Co składa się na inteligencję emocjonalną?
Zdaniem Salovey’a inteligencja emocjonalna składa się z pięciu głównych dziedzin życia człowieka:
- ZNAJOMOŚĆ WŁASNYCH EMOCJI. Samoświadomość jest fundamentem inteligencji emocjonalnej.Chodzi tutaj o umiejętność rozpoznawania własnych emocji, prawdziwych uczuć w momencie ich odczuwania.Owa zdolność pozwala nam podejmować i małe i wielkie życiowe decyzje w zgodzie z samym sobą, daje nam poczucie, a zarazem sposobność panowania nad sobą i swoim życiem.
- KIEROWANIE EMOCJAMI. Utrzymując swoją świadomość, możemy sterować naszym stanem emocjonalnym i reagować w taki sposób, jaki uznamy za najsłuszniejszy w danej sytuacji, a nie jaki nam podskórnie się obudził.Chodzi tutaj o umiejętność uspokajania się, otrząsania z niepokoju, smutku, napięcia, czy irytacji.
- ZDOLNOŚĆ MOTYWOWANIA SIĘ. Podporządkowywanie własnych emocji obranym przez nas celom jest sztuką, dzięki której potrafimy odnaleźć w sobie motywację do działania, skoncentrować swoją uwagę, utrzymać opanowanie i twórczo wykonywać swoje zadania, pracę.Chodzi tutaj także o tłumienie własnej popędliwości i umiejętność odkładania w czasie zaspokajania swych pragnień, a także świadome i umiejętne wprowadzanie się w stan twórczego uniesienia.
- ROZPOZNAWANIE EMOCJI U INNYCH. Chodzi tutaj o empatię wypływającą z naszej obecnej i świadomej postawy pozwalającej na szczere dostrzeżenie drugiego człowieka.Tylko w ten sposób potrafimy prawdziwie obcować z ludźmi.
- NAWIĄZYWANIE I PODTRZYMYWANIE ZWIĄZKÓW Z INNYMI. Bardzo ważna umiejętność, która opiera się na zdolności kierowania emocjami innych osób.
Każda z tych sfer jest w głównej mierze zbiorem nawyków i reakcji, które przy adekwatnym wkładzie pracy własnej można poszerzyć i zmodyfikować.
Zatem to, co dziś opiera się i uwarunkowane jest zapisem dokonanym niegdyś w naszym systemie nerwowym, jutro może ulec zmianie.
Czy możemy pracować nad swoją inteligencją emocjonalną?
Według niektórych inteligencja emocjonalna kształtuje się w okresie naszego dzieciństwa i dojrzewania, a później odbija swe światło w reszcie naszego życia.
Jednak nie jest to zdecydowanie prawda absolutna, jak pisałam kilka linijek wyżej.
Wielu naukowców i nie tylko, twierdzi inaczej.
Ja zdecydowanie się z nimi zgadzam.
Zawsze mamy wpływ na to, kim jesteśmy, a na zmiany siebie nigdy nie jest za późno.
Od poziomu naszej inteligencji emocjonalnej zależy jakość naszego bycia ze sobą samym, partnerem, rodziną, czy z innymi ludźmi, zależy jakość naszego całego życia.
Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij TUTAJ
*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.
https://www.youtube.com/watch?v=yYf2cQYc5pA
