Nerwicę często przypisuje się do współczesnych chorób cywilizacyjnych. Może się ona objawiać na różne sposoby, mieć wiele postaci. Często nie zdajemy sobie sprawy, że chorujemy lub nie chcemy tego przyznać sami przed sobą, uciekamy w pojawiające się symptomy, emocje i dolegliwości i długo bronimy się przed rozpoczęciem właściwego leczenia.

Pojęcie nerwica dotyczy szerokiego spektrum objawów, jak również postaci samego schorzenia.

Dokładniej w zgodzie z medyczną nomenklaturą powinno się określać ją jako zespół zaburzeń nerwicowych.

Objawy ujawniają się pod postacią lęków, fobii, kłopotów z przystosowywaniem się do oczekiwań społecznych, dla osób chorujących na nerwicę problematyczne jest podtrzymywanie relacji i uczestniczenie w różnych sytuacjach społecznych: dotyczących pracy, życia prywatnego, towarzyskiego.

Dla wielu osób wszelkie wystąpienia publiczne są czymś niemożliwym do wykonania, nawet w sytuacji, gdy mają powiedzieć kilka słów na niewielkim zebraniu kilku osób.

W nerwicy wyróżniamy zarówno objawy eksponujące się na tle emocjonalnym, jak i somatycznym (cielesnym), mogą również negatywnie wpływać na zdolność koncentracji, uczenia się czy zapamiętywania.

Nerwica i jej objawy somatyczne

Gdy coś nas boli lub pojawia się dysfunkcja jakiegoś narządu, rozpoczynamy leczenie dopasowane do objawów, udajemy się do lekarza ogólnego.

Jeśli jednak pomimo stosowania odpowiednich procedur leczniczych objawy nie ustępują, w najmniejszym stopniu nie poddając się leczeniu, możemy podejrzewać nerwicę.

Może ona powodować takie objawy, na poziomie cielesnym, jak:

• zawroty głowy,
• uderzenia gorąca,
• czerwienienie się,
• bóle żołądka,
• bóle głowy,
• bóle kręgosłupa,
• w chwilach silnego napięcia pojawia się wrażenie bólu serca, może stać się przewlekłe, jeśli przez dłuższy czas żyjemy w silnym stresie,
• zesztywnienie mięśni,
• poczucie, że nasze ciało jest całe obolałe,
• problemy z oddychaniem, duszność, ciężar w klatce piersiowej,
• zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych, które dość powszechnie sprowadzają się do układu pokarmowego,
• zaburzenia prawidłowego funkcjonowania zmysłów, przede wszystkim słuchu oraz wzroku,
• tiki nerwowe,
• suchość w ustach,
• mdłości,
• impotencja,
• na tle nerwicowym może dojść również do rozwoju zmian atopowych na skórze oraz alergii.

Nerwica i wywoływane przez nią zaburzenia emocjonalne

Zachorowanie na nerwice zmienia nasze postrzeganie świata.

Te zaburzenia psychiczne sprawiają, że zaczynamy zwracać uwagę na inne informacje, w odmienny sposób je interpretować i odczuwać nietypowe dla nas samych emocje z nimi związane.

W sferze emocjonalnej o zaburzeniach na tle nerwicowym mogą świadczyć następujące symptomy:

• niestabilność emocjonalna,
• duża zmienność nastrojów,
• trudny do nazwania, określenia niepokój, który nie opuszcza nas nawet na chwilę – poczucie, że znajdujemy się w nieustannym niebezpieczeństwie, mimo że wiemy, że ono nie istnieje, stałe podenerwowanie,
• nawracający brak motywacji i silna apatia, myślenie „nic mi się nie chce”,
• problemy z zasypianiem,
• często pojawiająca się frustracja, poirytowanie, niecierpliwość,
• czarnowidztwo – przewidywanie zawsze najgorszych scenariuszy,
• problemy z odczuwaniem przyjemności, nieumiejętność odczuwania radości w życiu, gdyż zawsze jest jakieś „ale”,
• odczuwanie lęku, który jest poza naszą kontrolą, zdajemy sobie sprawę z jego irracjonalności, jednak nie możemy go pokonać, może on dotyczyć konkretnych osób lub sytuacji czy zdarzeń (małe pomieszczenia, duże grupy ludzi, robienie zakupów w sklepie, pająki, latanie samolotem, wystąpienia publiczne i inne). Są to fobie.

Funkcje poznawcze a nerwica

Pojawienie się zaburzeń na tle nerwicowym, w tej sferze życia może być dla nas bardzo kłopotliwe.

Prowadzi bowiem do zaburzenia naszego normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, może utrudniać naukę, koncentrację, pamięć czy myślenie.

W konsekwencji mamy problemy z wykonywaniem pracy zawodowej czy zaliczaniem kolejnych etapów nauki w szkole.

Pośród znanych objawów, które w tej materii mogą świadczyć o nerwicy, wyróżniamy:

• Problemy ze skoncentrowaniem się i skupieniem, bardzo często połączone z przenoszeniem się do własnego wewnętrznego świata, poprzez „wyłączanie” otoczenia.
• Problemy z zapamiętywaniem lub przypominaniem sobie istotnych informacji, takich jak np. terminy, osoby czy wydarzenia.
• Uczucie jakbyśmy byli oddaleni od świata.
• Pojawianie się irracjonalnych, obsesyjnych myśli, nad którymi nie możemy zapanować.
• Czynności obsesyjne – mogą mieć różny charakter, przykładowo nieustanne sprzątanie mieszkania, mycie rąk, kilkukrotne zapalanie i gaszenie światła, sprawdzanie wielokrotnie, czy drzwi są zamknięte, obgryzanie paznokci itp.

Nerwica i jej przyczyny

Przypuszczalnie nerwica dotyka częściej osób, u których występuje konflikt wewnętrzny, w jakich sytuacjach jesteśmy więc silniej narażeni na rozwój zaburzeń nerwicowych?

• Życie w nieustannych, silnym, chronicznym stresie.
• Silne przeżycia osobiste lub zawodowe, życiowe.
• W sytuacjach, gdy jesteśmy silnie przemęczeni, szczególnie jeśli utrzymuje się to przez dłuższy okres.
• Gdy organizm reaguje obroną na stres, co prowadzi do rozwoju zaburzeń natury psychicznej.
• Po silnych urazach psychicznych.

Wiele nerwic – jeden punkt wspólny

Bardzo charakterystyczną cechą wszystkich rodzajów nerwic, jest postępowanie chorego ukierunkowane na uniknięcie czynników, które mogą sprowokować pojawienie się napadu choroby.

Nerwica nie jest schorzeniem opartym na urojeniach, wręcz przeciwnie w większości przypadków osoby z tą dolegliwością doskonale zdają sobie sprawę, że pojawiające się u nich lęki czy też objawy są irracjonalne i żaden sposób nieuzasadnione.

W jaki sposób leczy się nerwicę?

W przeważającej większości przypadków podstawą leczenia nerwic jest prowadzenie terapii psychologicznej.

Jej głównym celem jest zmiana interpretacji własnych zachowań oraz nauczenie się interpretowania obaw i czynników lękotwórczych.

Takie podejście do choroby i zrozumienie przez pacjenta objawów, jakie u niego występują, pozwala na zatrzymanie mechanizmu błędnego koła, w którym pojawiał się irracjonalny lęk, który z kolei powodował pojawienie się kolejnych objawów, często somatycznych.

Największą popularnością cieszy się terapia poznawczo-behawioralna, jednakże duża skuteczność przypisywana jest również terapii psychodynamicznej, która prowadzi do odnalezienia przyczyn pojawiania się objawów, ich początków i rozwiązania problemów i konfliktów intrapsychicznych.

W niektórych przypadkach zastosowanie znajduje leczenie farmakologiczne, jednak taką decyzję musi podjąć lekarz psychiatra.

Celem leczenia jest doprowadzenie do całkowitego ustąpienia objawów bądź nauczenia się ich rozpoznawania i reagowania na nie w sposób korzystny dla codziennego życia pacjenta.

Moja sugestia w złagodzeniu nerwicy, a nawet ustąpieniu jej objawów, to suplementacja witaminą B kompleks i magnezem 3-5 razy dziennie przez 3 miesiące i 1000 mg niacyny bez flush (wit.b3) trzy razy dziennie przez okres 6 tygodni.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij  TUTAJ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.

https://www.youtube.com/watch?v=B1I17UBgaWA