PASOŻYTY – TOKSYCZNE ZOO W NASZYM ORGANIZMIE

Pasożyty. Znana jest stosunkowo liczna grupa chorób pasożytniczych, które są mniej lub bardziej niebezpieczne dla naszych organizmów i otoczenia. O pasożytach najwięcej mówimy w kontekście dzieci, zwykle tych uczęszczających do przedszkoli, gdyż w takich placówkach wyjątkowo łatwo o zainfekowanie, niezależnie od faktu jak usilnie personel dba o czystość. Dzieci zarażają się jedno od drugiego, a początek może stanowić przykładowo piasek z piaskownicy.

Skąd się biorą pasożyty?

Dzieci wracają do domu i przenoszą pasożyty, najpowszechniej poprzez nieumyte ręce na różne powierzchnie i sprzęty domowe, w konsekwencji dochodzi do infekcji u innych domowników – rodzeństwa czy rodziców.

pasożyty-dzieci-piaskownica/jpg
fot.123rf.com

Jeszcze w latach 70 oraz 80 XX wieku regularne odrobaczanie społeczeństwa było czymś normalnym i zalecanym.

Obecnie takie wskazania nie są wymieniane, a może powinny być, bo szacunkowe dane wskazują, iż znacząca większość naszego społeczeństwa zmaga się z jedną z chorób pasożytniczych.

Warto więc poznać powody, dla których odrobaczanie się jest wskazane, z jaką częstotliwością powinno się je przeprowadzać i jakie mogą być działania niepożądane wywołane taką terapią.

Po co nam odrobaczanie?

Przeprowadzanie regularnego odrobaczania wydaje się stanowić konieczność.

Szacunki obrazują, iż u większości społeczeństwa, a w główniej mierze u dzieci występuje jakiś pasożyt.

Dane z badań są bezwzględne:

• 80-90% dzieci boryka się z owsikami/
• Niemal, u każdego dziecka występuje lamblioza.
• 1-18% populacji ludności w Polsce jest zainfekowane glistą ludzką, poziom problemu uzależniony jest od grupy wiekowej i np. pośród dzieci może być jeszcze mocniej nasilony.
• Bąblowica wielojamowa – alweokokoza – to schorzenie pasożytnicze jest coraz większym problemem na terenie Polski. W roku 2011 znajdowaliśmy się na 4 miejscu w Europie pod względem wykrytych przypadków tego pasożyta.
• Dodatkowo notowane są pojedyncze przypadki innych schorzeń pasożytniczych, w tym np. tasiemca.

pasożyty-tasiemiec.jpg
Tasiemiec (Taenia) na stole sekcyjnym fot.123rf.com

Kto powinien się odrobaczać?

Właściwie każdy.

W wielu krajach europejskich normą jest odrobaczanie dzieci dwa razy do roku.

Za najważniejsze uznaje się to pod koniec wakacji, gdy wracamy z urlopów i kończy się czas zabaw na dworze i w brudnej piaskownicy.

W Polsce nie istnieją ku temu odpowiednie procedury medyczne.

Jednak odrobaczać w sposób regularny – raz lub dwa razy na rok powinno się nie tylko dzieci, ale również osoby dorosłe.

Na pasożyty zdecydowanie silniej narażeni są wszyscy właściciele kotów oraz psów.

pasożyty-psy-koty-zwierzęta.jpg
fot.123rf.com

Odrobaczanie – jak zrobić to naturalnie?

Za zdecydowanie najpopularniejszą metodę naturalnego odrobaczania uznaje się terapie ziołowe, np. z zastosowaniem bylicy piołunu.

Pośród innych naturalnych sposobów odrobaczania organizmu wymienia się:
• kurację koniakiem – należy w odpowiedniej proporcji pomieszać go z olejem rycynowym;
• wyciąg z czarnego orzecha;
balsam kapucyński,
• pestki dyni.

Przygotowanie do odrobaczania – o czym należy pamiętać?

Całej procedury odrobaczania nie powinno się przeprowadzać na własną rękę czy na chybił – trafił.

Są różne choroby pasożytnicze i wiele leków pomocnych w ich usuwaniu.

Aby możliwie jak najmniej obciążać organizm, wskazane jest dobranie odpowiednich specyfików.

Przed przystąpieniem do odrobaczania konieczne jest więc przeprowadzenie szczegółowych badań, np. www.lalbavita.pl

Pośród tych niezbędnych do wykonania wymienia się: badania krwi (pośród nich istotny będzie m.in. poziom przeciwciał przeciwko określonym pasożytom), szkiełka w kierunku owsików, badania kału w kierunku pasożytów – trzy próbki.

pasożyty-badanie-krwi.jpg
Badanie krwi fot.123rf.com

U niektórych osób zaleca się dodatkowo zbadanie świeżo pobranej treści i żółci z dwunastnicy.

Badania kału mają nikłą skuteczność diagnostyczną, gdyż pozwalają na wykrycie zaledwie około 25% pasożytów.

Z tego powodu wskazane jest przeprowadzenie ich w laboratoriach, dla których tego rodzaju badania stanowią specjalizację.

Gdy posiadamy już wszystkie wyniki badań, lekarz dobiera najwłaściwsze leki i terapię.

Zdaniem niektórych osób pasożyta najłatwiej wykryć w badaniu mikroskopijnym kału w czasie pełni księżyca.

Środki farmakologiczne na odrobaczanie

Znane są dwa rodzaje leków zwalczających pasożyty u ludzi.

Ich rozróżnienie ma związek ze schematem działania.

Pierwsza grupa dokonuje paraliżu układu mięśniowo-naczyniowego pasożytów, prowadzi to do ich unieruchomienia i wydalenia z organizmu.

Ta metoda posiada jednak również wady, gdyż jest skuteczna jedynie w przypadku dojrzałych form oraz osobników we wczesnym stadium rozwoju.

Jej oddziaływanie całkowicie pomija larwy, które migrują do tkanek.

pasożyty-larwy.jpg
Larwy fot.depositphotos.com

Przykładowymi farmaceutykami zaliczanymi do tej grupy są:

Prazykwantel – wykorzystywany w leczeniu niektórych odmian tasiemczycy.
Pyrantel – znajduje zastosowanie w leczeniu glisty ludzkiej, owsików, tęgoryjca amerykańskiego czy tęgoryjca dwunastniczego.

Działanie drugiej grupy leków przeciwpasożytniczych, można z góry uznać za znacznie silniejsze.

Prowadzą do usunięcia jaj, larw, jak i dorosłych osobników nieproszonych gości w naszych jelitach.

Powodują zakłócenie przemiany materii pasożyta, co w konsekwencji odbiera mu możliwość wchłaniania glukozy i prowadzi do śmierci.

Znajdujemy tutaj następujące przykłady leków:

Albendazol – pozwala na usuwanie tasiemców oraz nicieni, czyli włosogłówki ludzkiej, glisty ludzkiej, węgorka jelitowego, owsików tęgoryjca dwunastniczego, tęgoryjca amerykańskiego,
Niklozamid – wykorzystywany w leczeniu tasiemca, zarówno uzbrojonego, jak i nieuzbrojonego, tasiemca karłowatego oraz bruzdogłowca szerokiego,
Mebendazol – leczy zakażenia tęgoryjcami, włosogłówką ludzką, owsikami, glistą ludzką.

Odrobaczanie lekami i skutki uboczne

Silne działanie leków przciwpasożytniczych może nieść za sobą silne działania uboczne, których wielu z nas wolałoby uniknąć.

Zwykle jednak korzyści z leczenia przewyższają dyskomfort, jaki powodują te nieprawidłowe objawy i konieczne jest poddanie się terapii niezależnie od nich.

W późniejszym etapie, po wyleczeniu, ustępują.

Mogą pojawić się m.in. nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunki, zawroty głowy, bóle głowy.

Sporadycznie, u niektórych pacjentów stwierdza się nadwrażliwość na stosowane leki w postaci wysypki lub świądu.

Odrobaczanie może być przeciwwskazane!

Skuteczność leków przeciwpasożytniczych może być ograniczona z różnych względów i niekiedy terapia będzie długotrwała.

Koniecznością jest, aby leczeni byli jednocześnie wszyscy domownicy, a nie tylko osoba, u której została stwierdzona choroba.

Wśród przeciwwskazań wymienia się m.in. okres ciąży, gdyż te silne leki mogą doprowadzić do rozwinięcia się ciężkich uszkodzeń bądź nawet obumarcia płodu, niewskazane są również w okresie laktacji, gdyż mogą przeniknąć do mleka, nie stosuje się ich u malutkich dzieci – poniżej 2 roku życia, niewydolność oraz wszelkie choroby wątroby mogą również stać się przeciwwskazaniem do leczenia, gdyż ten rodzaj leków prowadzi do silnego obciążenia tego narządu.

Dodatkowym niebezpieczeństwem jest uwalnianie się alergenów larw w czasie leczenia, do wnętrza organizmu.

Może to spowodować reakcję zapalno-alergiczną.

Skuteczny preparat na pasożyty kupisz tutaj -> kliknij

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.