Rdest ptasi przez wielu uważany za chwast ma tak naprawdę wiele cennych właściwości leczniczych. Szczególnie znany jest z tego, że przeciwdziała procesom starzenia się organizmu, ale to nie jedyne jego zalety. Poza tym można z niego przygotować napar, odwar albo macerat, które mogą pomóc w różnych schorzeniach.

Rdest ptasi i jego charakterystyka

Rdest ptasi (Polygonum aviculare) jest gatunkiem rośliny z rodziny rdestowatych.

Jego potoczne nazwy to: drutowiec, wróble języczki, świńska trawa oraz bzdziorst.

Uważany jest za chwast i rozprzestrzenił się na całej kuli ziemskiej, a jego nazwa Aviculare oznacza „ptasi” i jest związana z tym, że rdest jest ulubionym pokarmem wielu gatunków ptaków, a przeważnie wróbli i ptactwa domowego, ale też jest lubiany przez świnie i stąd wzięła się jego ludowa nazwa świńska trawa.

Jest to roślina zielna, która ma długą, cienką rozesłaną na podłożu łodygę.

Ma drobne, eliptyczne liście oraz małe, niepozorne kwiatki o kolorze białym lub czerwonawozielonym, a są one zebrane po kilka w kątach liści.

Owoce tej rośliny to małe orzeszki o długości 3 mm, a kwitnie ona od czerwca do października.

Rośnie głównie na terenach rzecznych, przydrożach, ale też w ogrodach, piaszczystych nieużytkach, na polach, trawnikach oraz na podwórkach.

Rdest ptasi jest rośliną jednoroczną albo dwuletnią, a po zebraniu tej rośliny, zaleca się ją suszyć w maksymalnej temperaturze 40 stopni Celsjusza w zacienionym miejscu.

Ważne jest, aby nie doprowadzić do przesuszenia rośliny, a po jej wysuszeniu, roślinę należy przechowywać w suchym miejscu bez dostępu do światła i w szczelnie zamkniętym pojemniku.

Rdest ptasi był również używany przez mieszkańców starożytnych Chin, jako roślina, która wspierała zwalczanie żółtaczki, biegunki oraz rzeżączki.

Natomiast pierwsze potwierdzone informacje, które dotyczą właściwości i zastosowania tej rośliny, pochodzą z dzieła Pedaniosa Dioskurydesa „De Materia Medica”.

Substancje aktywne

W rdeście ptasim można znaleźć:

• flawonoidy, takie jak: awikularyna, hyperozyd, kwercetyna – są to związki o działaniu przeciwutleniającym, przeciwzapalnym, spazmolitycznym, czyli rozkurczowym oraz moczopędnym i wzmacniającym naczynia krwionośne;
• garbniki – to związki, mające działanie antyseptyczne, przeciwzapalne, ściągające oraz przeciwbakteryjne;
• kwas kawowy – jest to związek o działaniu żółciopędnym, przeciwzapalnym, immunostymulującym oraz przeciwmiażdżycowym;
• kwas chlorogenowy – związek ten spowalnia wyrzut glukozy do krwi po posiłkach, ale też zwiększa wrażliwość komórek na insulinę, a do tego ma działanie antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe;
• sacharozę;
• fruktozę;
• sole mineralne;
• krzemionkę – ma działanie odmładzające na komórki;
• witaminę C i K.

Rdest ptasi i jego właściwości lecznicze

Rdest ptasi ma bardzo szerokie działanie, ale bardzo ważne jest to, że przeciwdziała procesom starzenia się organizmu.

Można go również stosować przy problemach z układem krążenia oraz przy zapaleniach dróg moczowych.

Ma także silne działanie moczopędne, ściągające, regulujące przemianę materii oraz odtruwające.

Ziele rdestu ptasiego polecane jest szczególnie osobom w wieku podeszłym, a przeważnie w przewlekłych schorzeniach dróg moczowych, ale też przy skąpomoczu, w chorobach reumatycznych, dnie oraz skazie moczanowej.

W rdeście ptasim znajduje się dużo krzemionki, dlatego też może być stosowany, jako lek uzupełniający w leczeniu gruźlicy, miażdżycy naczyń, ale też w celu zwiększenia odporności organizmu.

Można go również stosować w nieżytach żołądka i jelit, a zewnętrznie może być używany w postaci okładów lub płukanek, jako lek, który przyspiesza gojenie się ran oraz uszkodzonych miejsc na skórze i może być również wykorzystywany do irygacji.

Rdest ptasi ceniony jest także przy leczeniu zaburzeń pracy wątroby oraz żołądka, ale też ma on działanie kojące na układ oddechowy, zwalcza zapalenie układu dróg moczowych, dlatego też stosowany jest w kamicy nerkowej – przeważnie, jako środek moczopędny.

Polecany jest również przy schorzeniach płuc, a zewnętrznie przy krwawiących i źle gojących się ranach, początkach choroby reumatycznej, ale też poprawia przemianę materii i działa przeciwzapalnie, a do tego pobudza wydalanie z organizmu toksyn.

Mogą go również stosować kobiety podczas menstruacji, ponieważ ma właściwości hamujące nadmierne krwawienie, ale też wykorzystywany jest przy zaburzeniach krążenia krwi, a do tego ma działanie przeciwcukrzycowe, gdyż obniża poziom cukru we krwi.

Może być również pomocny w leczeniu trądziku, ponieważ ziele rdestu wpływa odtruwająco na organizm i pomaga w usuwaniu toksyn, które bardzo często są przyczyną niedoskonałości skóry.

Rdest ma właściwości przeciwzapalne i ściągające, a dzięki temu może być stosowany zewnętrznie, jako tonik albo okłady na chorobowo zmienioną skórę.

Przeciwwskazania

Preparatów z rdestem ptasim nie wolno stosować przy uczuleniach na promienie słoneczne, przy dusznicy bolesnej, zapaleniu żył, skłonności do tycia, opryszczkach, przy cukrzycy oraz po zawałach.

Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią przed zastosowaniem rdestu ptasiego powinny skonsultować się najpierw z lekarzem.

Do tego rdest ptasi zawiera tak zwany czynnik antytiaminowy, a jest to związek organiczny, który rozkłada witaminę B1, dlatego dłuższe stosowanie rdestu może spowodować niedobory tej witaminy, a z tego powodu warto ją suplementować w czasie terapii z użyciem ziela rdestu ptasiego.

Napar z rdestu ptasiego

Składniki: 1 łyżka suszu rdestu ptasiego, 1 szklanka wrzątku.

Przygotowanie: łyżkę suszu należy zalać jedną szklanką wrzątku, przykryć i odstawić na 30 minut.

Następnie trzeba wszystko odcedzić.

Taki napar można spożywać 3 – 4 razy dziennie po 100 ml.

Działanie: można go stosować przy chorobach nerek, zapaleniu pęcherza moczowego  i kamicy nerkowej.

Napar ten można także używać, jako płukankę do włosów lub jako tonik do przemywania skóry.

Macerat z rdestu ptasiego

Składniki: ½ szklanki świeżych kłączy rdestu, 2 – 3 szklanki letniej wody.

Przygotowanie: pół szklanki świeżych kłączy rdestu należy umieścić w słoju i zalać 2 – 3 szklankami letniej wody.

Następnie słój trzeba zakręcić i odstawić w zaciemnione miejsce na 8 – 10 godzin.

Po tym czasie wszystko trzeba odcedzić.

Tak przygotowany płyn należy przechowywać w lodówce, a można go spożywać 3 razy dziennie po 50 ml.

Odwar z rdestu ptasiego

Składniki: 1 łyżeczka suszonego ziela rdestu, 1 szklanka wody.

Przygotowanie: łyżeczkę suszonego ziela należy umieścić w garnku i zalać szklanką wody.

Wszystko należy doprowadzić do wrzenia i gotować przez około 5 minut.

Po tym czasie należy zdjąć go z ognia, przykryć i odstawić na 20 minut.

Następnie wszystko trzeba odcedzić.

Tak przygotowany odwar można spożywać 2 razy dziennie po 100 ml.

⇒ Czytaj także: UCZEP TRÓJLISTKOWY – NIEPOZORNA ROŚLINA NA PROBLEMY SKÓRNE I REUMATYZM

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mającharakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.