HIPNOZA – DROGA DO TWOJEJ PODŚWIADOMOŚCI

Pierwsze skojarzenia, jakie na myśl przywołuje słowo hipnoza to: leżanka – pan z machający wahadełkiem przed naszymi oczami – liczenie do dziesięciu – zasypianie i sen, podczas którego możemy zmienić swój sposób myślenia i zachowania. Właśnie w ten oto sposób wielu kojarzy hipnozę – jako mistyczny twór, spotykany gdzieś w mrocznych opowieściach, horrorach, thrillerach i fantastyce. Okazuje się jednak, że hipnoza może być przydatną metodą terapeutyczną w leczeniu uzależnień i różnych problemów natury psychicznej.

Hipnoza – zjawisko

Słowo hipnoza pochodzi od greckiego hypnos, które oznacza sen lub stan psychiczny pomiędzy snem a jawą (nieświadomość, odmienny stan świadomości).

Charakteryzuje się wzmożoną podatnością na sugestie.

Pomimo że hipnoza bardzo przypomina sen, to wcale nim nie jest.

Twórcą klasycznej hipnozy był Franz Anton Mesmer, który zakładał istnienie dobroczynnego fluidu magnetycznego, dzięki któremu można stworzyć unikalną więź między pacjentem a hipnotyzerem i leczyć przez dotyk.

Dzisiaj uważa się, że założenia i techniki stosowane przez Mesmera są bliższe bioenergoterapii niż samej hipnozie.

Czołowym badaczem, który uważał, że hipnoza jest odmiennym stanem świadomości, był Ernest Hilgard.

Wyróżnił charakterystyczne dla hipnozy cechy, wśród których znajdują się:

  • zwiększona podatność na sugestie,
  • lepsza pamięć,
  • niedobrowolne zachowania,
  • zwiększona intensywność wyobrażanych sobie obrazów,
  • obniżona wrażliwość na ból.

Założenia Hilgarda zakwestionował psycholog społeczny Nicholas Spanos, który przeprowadził badania wykazujące, że zachowania hipnotyczne są wynikiem silnie umotywowanych i ukierunkowanych na cel zwykłych zachowań społecznych, a nie odmiennymi stanami świadomości.

Ponadto zauważył, że hipnoza może być skuteczną metodą, która zmienia postępowanie hipnotyzowanej osoby na lepsze.

Współcześnie wiemy, że hipnoza wpływa na to, jak patrzymy na różne rzeczy i jest odpowiedzią na sugestie.

Zahipnotyzowana osoba skupia się na tym, co sugeruje jej hipnotyzer.

Nie ma tendencji do zwracania większej uwagi na coś innego, niż na to, na co została skierowana jej uwaga.

Zaczyna w ten sposób doświadczać świat w zupełnie innej wersji.

Hipnotyczny trans

Proces wywoływania hipnozy rozpoczyna zawsze indukcja hipnotyczna, która stanowi niejako zaproszenie do zahipnotyzowania i obejmuje wszelkie instrukcje i sugestie, które mają pomóc w jego realizacji.

Pełne wdrażanie hipnozy zaczyna się wówczas, gdy jedna osoba reaguje na komunikaty drugiej, czyli tzw. sugestie hipnotyczne.

Aby taka sugestia mogła zostać przyjęta, hipnotyzowany musi znaleźć się w stanie transu hipnotycznego, który charakteryzuje się zawężoną uwagą, koncentracją skierowaną do wnętrza ciała, a nieskupiającą się na zewnętrznej percepcji, dostępem do nieświadomości oraz otwartością i podatnością na sugestie.

hipnoza
Prawo autorskie: perseomedusa / 123RF Zdjęcie Seryjne

Stan transu hipnotycznego sprawia, że dana osoba potrafi lepiej reagować na pozytywne sugestie, dlatego też coraz częściej stosuje się hipnoterapię (kliniczne zastosowanie hipnozy) w leczeniu bólu, odmianie pewnych zachowań i radzeniu sobie z traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości.

Hipnoterapia

Wzrost koncentracji, podatność na sugestie, spokój i zrelaksowanie w stanie transu hipnotycznego sprawiają, że hipnoza może być stosowana w celu uzyskania kontroli nad niepożądanymi zachowaniami lub radzeniu sobie z lękami, lub bólem.

Bardzo często wykorzystywana jest do zwalczania fobii.

Wielu psychiatrów uważa, że wszelkie fobie mają związek z warunkowaniem, które działając na zasadzie skojarzeń z traumatycznymi przeżyciami z przeszłości, potrafi przywołać strach i wzbudzić panikę.

Hipnoza umożliwia zwalczanie wszelkich stanów lękowych i panicznego strachu.

Na przykład osoba, którą w dzieciństwie pogryzł pies i w dorosłym już wieku nadal boi się tych zwierząt, pod wpływem sugestii hipnotyzera „Psy nie są straszne, nie bój się ich. Pies może być przyjacielem człowieka”, może zmienić swoje nastawienie, a chorobliwy lęk przed psami (kynofobia) stanie się mniejszy.

Równie często hipnoterapię stosuje się w zwalczaniu nawyków, takich jak np. obgryzanie paznokci, nałogów (objadania się i palenia tytoniu), zaburzeniach snu i w zaburzeniach osobowości typu borderline, gdzie dochodzi do uczucia wewnętrznej pustki, niejasnego lub zaburzonego obraz siebie, własnych celów i wewnętrznych preferencji.

Błędne założenia

Biorąc pod uwagę mity funkcjonujące na temat hipnozy, wiele osób zakłada, tak jak wcześniej wspomnieliśmy, że podczas hipnozy ktoś będzie stał nad nimi i machał im wahadełkiem.

Tak naprawdę żadne wahadełko podczas hipnozy nie jest używane.

Wprowadzenie w trans hipnotyczny odbywa się za pomocą słów – sugestii hipnotyzera i to one pełnią funkcję owego „wahadełka”.

hipnoza
Prawo autorskie: tverdohlib / 123RF Zdjęcie Seryjne

Powszechny jest także mit, że hipnotyzer potrafi zahipnotyzować każdego w dowolnym momencie, nawet wbrew jego woli.

Otóż nic bardziej mylnego!

Hipnoza zadziała tylko i wyłącznie wtedy, gdy hipnotyzowana osoba rzeczywiście wykazuje wolę pełnej współpracy z hipnotyzerem i co więcej – jej umysł jest podatny na sugestie.

Istnieją, bowiem osoby, których nawet najlepszych hipnotyzer nie jest w stanie zahipnotyzować, gdyż pozostają one całkowicie niepodatne na sugestie.

Hipnoza nie jest niebezpieczną procedurą.

Nie ma nic wspólnego z kontrolą umysłu czy przysłowiowym praniem mózgu.

Terapeuta nie może sprawić, aby ktoś zrobił coś, czego sam nie chce zrobić.

Wszystko w dużej mierze zależy od nas samych…

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij  TUTAJ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.