JEMIOŁA – ŚWIĘTA ROŚLINA SŁOWIAN
Jemioła od wieków była symbolem wielu obrzędów związanych z miłością, rozwojem duchowym czy życiem w zaświatach. Zagadkowa roślina skrywa w sobie wiele tajemnic, które dzisiaj przybliżymy. Wiedzę zaczerpniemy z historii naszych przodków, ponieważ jako Słowianie powinniśmy wiedzieć jak najwięcej o królestwie natury. Sama jemioła może pokazać nam, czym jest nieustanny cykl życia i śmierci i nie chodzi tutaj tylko o samą symbolikę.
JEMIOŁA
Z biologicznego punktu widzenia, jemioła to roślina pasożytnicza.
Spotykana w koronach drzew, czerpie pokarm i energię z podczepiania się pod nosiciela.
Jako jedna z niewielu roślin, pozostaje zielona w zimę, a kiedy usycha, jej liście przybierają ciemnozłotą barwę.
NATURA ŻYWĄ BIBLIOTEKĄ
Jej specyficzny tryb życia zaczął przyciągać na siebie uwagę.
Wraz z rozwojem cywilizacji słowiańskiej, nasi przodkowie uważnie przyglądali się dzieciom matki natury, ponieważ widzieli w niej mądrość i wiedzę potrzebną do tego, aby żyć świadomie i z harmonią.
Żywą biblioteką były lasy, łąki, rzeki czy morza.
Nic więc dziwnego, że jemioła przykuła dosyć mocno na siebie uwagę.
Roślina jest bardzo odporna na warunki atmosferyczne i pozostaje zielona nawet wtedy, kiedy wszystko w koło dawno już straciło swoje liście.
ROŚLINA GRANICĄ ŚWIATÓW
Nie inaczej było z jemiołą.
Zauważmy, że roślina nigdy nie dotyka ziemi, ale też nie wznosi się ku górze.
Graniczenie pomiędzy dwoma światami zawsze wiązało się z magią.
Mało tego, jemioła jest wiecznie zielona.
Ukazuje w ten sposób, że życie jest wieczne i stoi ponad regułami czasu.
JEMIOŁA W KULTURZE
Gałązki jemioły umiejscawiano pod drewnianymi stropami domostw.
Wierzono, że dzięki temu w każdym domu powstaje swoiste centrum wszechświata i właśnie dlatego powstał zwyczaj całowania się pod rośliną.
Całująca się para pod jemiołą, łączyła się swoją miłością z całym wszechświatem, a ponieważ rzeczywistość jest manifestacją Boga, to dosłownie w tej krótkiej chwili jemioła pozwalała połączyć w jedno dwie osoby ze wszystkim, co istnieje.
JEMIOŁA POMOCNA W HODOWLI ZWIERZĄT
Jemioła zawsze była wiązana z płodnością.
Gałązki wkładano do uli, aby pszczoły następnego roku były zdrowe, płodne i sporządzały dobry miód.
Często również okadzano miejsca hodowania zwierząt.
Bydło natomiast chlastano miotłami sporządzonymi z rośliny.
W ten zachęcano zwierzęta do kopulacji.
ZBIERANIE JEMIOŁY
Zbieranie jemioły zdecydowanie nie było łatwym zadaniem i tylko sprawni fizycznie mężczyźni mogli się za to brać.
Oczywistym powodem jest fakt, że jemioła może rosnąć wysoko w koronach drzew, jednak samo jej zebranie nie było czymś oczywistym.
Z rośliną obchodzono się bardzo ostrożnie.
Nie ścinano jej, a obijano obuchem siekiery.
Następnie bardzo delikatnie zrzucano je prosto w ręce czekającej na dole osoby.
Jemioła nie mogła nigdy dotknąć Ziemi, ponieważ utraciłaby swoją moc.
Matka Natura to niesamowicie złożona istota, której tajemnice na nowo odkrywane są w świadomości Polaków.
Ludzie coraz częściej z zaciekawieniem spoglądają na wszelakiej maści rośliny, ponieważ lepiej rozumiemy ich właściwości.
Jemioła to dzisiaj symbol miłości, jednak z pewnością nie wzięło się to przez przypadek.
Spoglądając na naturę, możemy się jeszcze wiele nauczyć.
*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.
