Łopian, a właściwie jego korzeń od lat wykorzystywany jest jako roślina lecznicza w medycynie naturalnej oraz kosmetyce. Zyskał popularność głównie dzięki swoim właściwościom wzmacniającym włosy. Jednak to nie wszystkie zalety łopianu, ponieważ sprawdza się on także m.in. w leczeniu dolegliwości ze strony układu pokarmowego i bólach reumatycznych. Poznajcie łopianowe zalety i przepisy.

Łopian w przeszłości

Łopian to roślina z rodziny astrowatych, która powszechnie występuje jako chwast niemalże na każdym kontynencie.

Jego owoce często nazywane „dziadami”, „rzepami” lub „czepami” łatwo przyczepiają się do ubrań oraz sierści zwierząt.

Najpopularniejszym surowcem wykorzystywanym w ziołolecznictwie jest gruby i mięsisty korzeń łopianu, który wydziela nieprzyjemny zapach, ale ma delikatnie słodkawy smak.

Łopian już w starożytności był uważany za roślinę leczniczą.

Polecano go m.in. na zwichnięcia, złamania, bóle reumatyczne, kamienie nerkowe, oparzenia, owrzodzenia, oczyszczanie krwi, szkorbut, infekcje jamy ustnej i gardła oraz jako środek moczopędny i rozwalniający.

Cenne składniki

Nic dziwnego, że właściwości łopianu doceniono już w starożytności.

Współczesne analizy zielarskie wykazały, że korzeń łopianu zawiera wiele cennych składników, które gwarantują mu leczniczą skuteczność.

Są to:

• saponiny – substancje przyspieszające trawienie tłuszczów;
• związki poliacetylenowe – działające przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo;
• fitosterole (sterole roślinne) – korzystnie wpływające na układ sercowo-naczyniowy;
• seskwiterpeny – działające przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie;
• inulina – ma właściwości probiotyczne oraz reguluje poziom cukru we krwi;
• flawonoidy – o właściwościach przeciwzapalnych, antyoksydacyjnych, rozkurczowych, moczopędnych;
• olejki eteryczne – działające bakteriobójczo, dezynfekująco, moczopędnie, żółciopędnie i wykrztuśnie;
• garbniki – o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym i ściągającym;
• witamina C – wzmacniająca odporność organizmu i działająca antyoksydacyjnie;
• związki śluzowe – wykazujące właściwości powlekające.

Łopian w ziołolecznictwie

Korzeń łopianu docenia dziś współczesna medycyna naturalna, głównie ze względu na:

• działanie moczopędne i napotne;
• usprawnianie detoksykacji organizmu;
• właściwości przeciwgorączkowe;
• wspomaganie procesów trawienia;
• łagodzenie bólu reumatycznego oraz związanego ze zwichnięciami i złamaniami;
• działanie przeciwzapalne;
• obniżanie poziomu cukru we krwi;
• przywracanie normalnej flory bakteryjnej w jelitach po kuracji antybiotykowej;
• działanie przeciwgrzybiczne – pomaga zwalczać infekcje drożdżakowe.

Łopian w kosmetyce

Korzeń łopianu jest składnikiem różnych środków do pielęgnacji włosów, w tym serum, balsamów i odżywek.

Łopian wzmacnia włosy, przyspiesza ich porost, ogranicza wypadanie i przetłuszczanie się oraz odżywia skórę głowy i łagodzi oznaki łupieżu.

Stosowany zewnętrznie łagodzi także stany zapalne i wiele chorób skóry, np. egzemy, wysypki, rany, oparzenia, łojotok, trądzik młodzieńczy, czyraki i łuszczycę.

Stosowanie wewnętrzne

W celu wykorzystania leczniczych właściwości łopianu w chorobach wewnętrznych można przygotować odwar lub sok łopianowy.

Odwar łopianowy

Do garnka wsypujemy 2-3 łyżki rozdrobnionego korzenia łopianu, zalewamy 500 ciepłej wody i doprowadzamy do wrzenia.

Gotujemy powoli pod przykryciem 3 min, po czym odstawiamy na 15 minut i przecedzamy.

Odwary pijemy w porcjach po ½ szklanki, 2-3 razy dziennie po jedzeniu.

Można robić też z niego okłady i stosować zewnętrznie do przemywania ran i zmian skórnych.

Sok łopianowy

Świeżo wykopane korzenie łopianu dokładnie czyścimy, obieramy i ścieramy na drobną papkę.

Następnie odciskamy sok przez gazę lub płócienną ściereczkę.

Pijemy 2-4 razy dziennie po jedzeniu w ilości 30-60 kropli wymieszanych w kieliszku wody.

Stosowanie zewnętrzne

Najpopularniejszą formą naturalnego wykorzystania korzenia łopianu w kosmetyce jest olej łopianowy.

Wciera się go nie tylko we włosy, skórę głowy, brwi i rzęsy, ale także aplikuje na skórę, by pozbyć się zmian chorobowych i zmarszczek.

Olej łopianowy

Średniej wielkości korzeń łopianu oczyszczamy i kroimy na małe kawałki lub rozbijamy w moździerzu.

Wrzucamy je do słoika i zalewamy olejem kokosowym, morelowym lub migdałowym (taką ilość, by kawałki korzenia zostały całkowicie nim zakryte).

Słoik szczelnie zamykamy i odstawiamy w ciemne miejsce na 6 tygodni.

Raz w tygodniu pamiętamy o otworzeniu słoika, aby uwolnić nagromadzony w nim gaz.

Następnie gotowy olej łopianowy przecedzamy i wlewamy do ciemnej butelki.

Stosujemy 1-2 razy w tygodniu nacierając nim włosy lub skórę i pozostawiając na ok. 20 minut.

Uwaga! Pamiętajmy, że korzeń łopianu doskonale wzmacnia włosy, ale również je przyciemnia.

Zbyt duża dawka łopianu może wywoływać skurcze macicy, dlatego nie zaleca się jego stosowania kobietom w ciąży.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.