W kwestii poszukiwania skutecznego lekarstw na raka coraz większe zainteresowanie rozwija się wokół peptydów, które mają niską toksyczność i łatwo przenikają do tkanek. Ostatnimi czasy zostało zidentyfikowanych bardzo wiele peptydów zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego, które mają właściwości przeciwnowotworowe, jednak największe możliwości ma lunazyna. Czy możliwe, że jest cudownym lekarstwem na raka?

Lunazyna – cudowny lek na raka?

Wraz z rozwojem nauki wzrasta zainteresowanie tym, jakie mogą być potencjalne korzyści zdrowotne różnych białek, które zostały wyizolowane zarówno z żywności, jak i peptydów, a chodzi tu o roślinne inhibitory protez, laktoferynę, laktotransferynę, lektynę oraz lunazynę.

Ostatnimi czasy zostało zidentyfikowanych bardzo wiele peptydów zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego, które mają właściwości przeciwnowotworowe.

Właśnie jednym z tych peptydów jest lunazyna, która została zidentyfikowana w soi oraz w innych roślinach, takich jak: słonecznik, gorczyca, jęczmień oraz orzechy brazylijskie.

W ziarnach soi w trzecim tygodniu po kwitnieniu pojawia się mRNA kodujący lunazynę, ale sam peptyd pojawia się w nich dopiero po pięciu tygodniach od kwitnienia.

Na zawartość lunazyny, nie tylko w nasionach soi, mają wpływ głównie czynniki zewnętrzne, czyli temperatura albo wilgotność gleby, ale przeważnie jest ona uwarunkowana odmianą soi i w związku z tym może wynosić od 5,9 do 7,2 mg na gram białka.

Jednak tendencja, która pojawia się u rolników do selekcjonowania oraz uprawiania odmian wysoko wydajnych, powoduje, że otrzymuje się odmiany, które są pozbawione tego peptydu.

Bardzo ważne znacznie mają albuminy 2S, które chronią m.in. ziarna soi przed różnymi patogenami, np. hamują wzrost grzybów i bakterii, ale też wykazują aktywność inhibitorów protez serynowych.

Aby zapobiec i wspomóc leczenie nowotworów, warto spożywać produkty żywnościowe, które zawierają właśnie ten peptyd.

Jak się okazuje, lunazyna nie podlega degradacji w przewodzie pokarmowym w obecności proteinaz oraz peptydaz i w związku z tym dociera do tkanek i narządów, a do tego zachowuje swoją aktywność.

Lunazyna, która jest zawarta w ziarnach soi, nie ulega hydrolizie pod wpływem działania pepsyny albo pankreatyny w przeciwieństwie do syntetycznie otrzymywanej lunazyny.

Lunazyna jest 43-aminowym kwasem polipeptydowym, a pierwsze badania nad nią zostały przeprowadzone w 1996 roku przez naukowców z Kalifornii.

Jest ona przeciwutleniaczem, który redukuje utlenianie kwasu linolowego, ma działanie antyoksydacyjne, a także redukuje rodniki tlenowe.

Wtedy w 1996 roku naukowcom z Uniwersytetu w Berkeley w Kalifornii udało się zaobserwować niezwykłe właściwości lunazyny, która w połączeniu z chromatyną doprowadziła do zniszczenia komórek nowotworowych.

Dlatego postanowiono przebadać ją dokładniej i badaczom najpierw udało się zaobserwować aktywność przeciwutleniającą lunazyny, ale też to, że może ochronić organizm przed stresem oraz czynnikami zewnętrznymi.

Badania przeprowadzone w 1999 roku potwierdziły wpływ lunazyny na serce, gdyż w dużym stopniu obniża poziom cholesterolu.

Przeprowadzano kolejne badania, które potwierdzały coraz to nowsze korzyści tego kwasu, np. badania z 2012 roku pokazały, że lunazyna zwiększa odporność organizmu.

Jednak najbardziej pożądane jest to, że lunazyna może pomóc w walce z chorobami nowotworowymi, gdyż nie tylko pomaga chronić przed komórkami, ale także jest pomocna w leczeniu raka.

Jest to ważne, ponieważ ten peptyd powstrzymuje rozrost powstałych komórek, ale również ochrania przed powstawaniem nowych.

Oczywiście ten polipeptyd został najpierw wyizolowany, oczyszczony i sekwencjonowany z nasion soi w 1987 roku, a dokonali tego japońscy naukowcy pod kierunkiem Shoji Odaniego, ale wtedy nie przypisano mu żadnej aktywności biologicznej ani żadnych innych właściwości.

Lunazyna i badanie in vitro nad rakiem jelita grubego

Naukowcom udało się zaobserwować, że śmierć z powodu raka jelita grubego może mieć związek z przerzutami do wątroby.

Natomiast lunazyna może być odpowiedzialna za zapobieganie tworzenia się przerzutów raka jelita grubego, a przeważnie wtedy, gdy wytworzyła się odporność na chemię.

Kiedy wiąże się ona z receptorami komórek raka jelita grubego, to uniemożliwia im przyczepianie się do tkanki wątroby.

W związku z tym, jeżeli receptor ten zostaje zablokowany, to nie może dochodzić do powstawania i różnicowania się nowych naczyń krwionośnych, a to z kolei zapobiega rozprzestrzenianiu się raka.

Przeprowadzono badania na myszach, które podzielono na kilka grup i podawano im zastrzyki, które zawierały:

• lunazynę,
• oksaliplatynę,
• lunazynę i oksaliplatynę.

Dzienna dawka lunazyny odpowiadała 25 gramom białek sojowych.

Po 28 dniach naukowcy z powrotem badali wątrobę myszy, aby sprawdzić, w jakim stopniu została ona zajęta przez chorobę.

U myszy, którym podawano tylko lunazynę, było o 50% mniej nowych ognisk przerzutów.

Jednak najlepiej wypadła grupa, której podawano zarówno lunazynę, jak i oksaliplatynę, ponieważ tam doliczono się tylko 5 nowych miejsc powstawania guzów.

Najgorzej wypadła grupa kontrolna, w której znaleziono 28 nowych guzów.

Okazało się, że lunazyna w połączeniu z chemioterapeutykiem, czyli oksaliplartyną, doszło do sześciokrotnego spadku liczby miejsc, w których powstawały nowe guzy.

Poza tym dowiedziono również, że lunazyna ma działanie nasilające apoptozę przerzutujących komórek raka jelita grubego.

Warto zwrócić uwagę również na to, że w badaniach, gdzie podawano lunazynę dootrzewnowo, czyli 4 mg na kg masy ciała na dobę doszło do spadku nowych ognisk nowotworowych o 50%, a w badaniach podawanych doustnie, czyli 8 mg na kg masy ciała na dobę doszło do spadku nowych ognisk nowotworowych o 56%.

Kiedy zwiększono dawkę dootrzewnową do 20 mg na kg masy ciała na dobę, okazało się, że jest nawet o 94% mniej ognisk przerzutów w porównaniu do grupy kontrolnej.

Lunazyna i badanie in vivo oraz in vitro nad rakiem piersi

Niestety rak piersi to najczęstsza choroba nowotworowa i jednocześnie główna przyczyna śmierci wśród kobiet i to nie tylko w Polsce, ale również na całym świecie.

Raka piersi można sklasyfikować na podstawie występowania lub braku receptorów estrogenowych oraz progesteronowych w jego komórkach.

W związku  tym wyróżnia się cztery fenotypy raka piersi.

Jedne z tych fenotypów wykazują lepsze rokowania na terapię antyestrogenów, a z kolei te drugie są bardziej agresywne i oporne na leczenie, dlatego wciąż szuka się nowych metod leczenia.

Zarówno w badaniach in vitro, jak i in vivo wykazano chemoprewencyjne działanie lunazyny.

Jeśli chodzi o model raka piersi, który jest niezależny od receptorów estrogenowych, to okazało się, że po podaniu lunazyny oraz aspiryny, doszło do zahamowania proliferacji komórek nowotworowych.

Do najważniejszych czynników, które biorą udział w nowotworzeniu, zalicza się:

• stan zapalny,
• stres oksydacyjny.

Okazuje się, że przewlekły stan zapalny może być związany z rozwojem nawet około 15% – 20% nowotworów złośliwych na całym świecie.

Lunazyna i badania nad nowotworem skóry

Tutaj również zostały przeprowadzone badania na myszach, które podzielono na grupy, w których na skórę, podawano zwierzętom lunazynę w następujących dawkach:

• 0 µg – grupa kontrolna,
• 250 µg na tydzień – dawka wysoka,
• 25 µg na tydzień – dawka średnia,
• 2,5 µg na tydzień – dawka niska.

U myszy lunazyna, która była podawana w najwyższej dawce, redukowała częstość występowania nowotworu nawet o 70%, ale też przyczyniała się do opóźniania pojawienia się i rozrostu guzów do dwóch tygodni w porównaniu z grupą kontrolną.

Jeśli chodzi tutaj o obraz histopatologiczny tkanek, to zaobserwowano tylko brodawczaki skóry, ale nie zaobserwowano żadnych nowotworów.

Lunazyna i badania nad nowotworem prostaty

Działaniu lunazyny zostały poddane: komórki nabłonkowe gruczołu krokowego RWPE-1 oraz nabłonkowe komórki raka gruczołu krokowego RWPE-2.

W wyniku tego działania doszło do podwyższenia ekspresji genów, ale tylko w linii RWPE-1, a w linii komórek RWPE-2 nie zaobserwowano takich zmian.

Wyniki te pokazały mechanizm działania lunazyny, który jest bardzo nowatorski i zależy od wzmocnienia ekspresji genu.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.