Pachamamama. Od dawien dawna, w różnych rejonach świata, znana pod wszelakimi imionami, ale zawsze obecna – Matka Ziemia. Bogini Matka, Matka Ziemia, Bogini Siemia, Makosz, Wielka Macierz, czy Królowa Niebios. Mimo różnych nazwy i przyjmowanych wyobrażeń każda z nich dba o ludzi i całe żywe stworzenie na ziemi, opiekuje się żniwami i plonami, jest płodna i życiodajna.

Po prostu MATKA

Słowianie, tutaj możemy dotrzeć do różnych informacji, nie ma się jednak temu co dziwić, gdyż nasze prastare wierzenia i tradycje dawno temu już były sukcesywnie i  skrupulatnie niszczone.

Dziś możemy natrafić na podania, iż  opiekunkę wszystkiego, co żywe, karmicielkę, życiodajną Wielką Matkę Słowianie upatrywali w Bogini Siemia.

Nazywana również Panią Zielonych Równin, Opiekunką Ludzi, Syra Ziemia, czy Syra Zjemla, opiekowała się wszystkim, co na sobie nosi.

Według wierzeń Słowian, Bogini Siemia odziana w ciemnozielone szaty nieustannie przemierza Ziemię, dbając o obfitość i dobrobyt jej wszelkich mieszkańców.

Atrybutem Jej mocy jest Czarowna Czwórolistna Kończyna.

Czytając o wschodnich Słowianach, spotkać możemy się również z informacją o Makosz, Bogini Płodności i Urodzaju.

Uważana za opiekunkę kobiet i dzieci utożsamiana była z Matką Ziemią.

Czczono ją zwłaszcza w czasie żniw i zbioru plonów.

Makosz utożsamiana była również z przędzeniem i tkactwem.

Inkaska Matka Ziemia nosi imię Pachamama i przyjmuje postać smoczycy.

Zwana też Mama Pacha jest opiekunką siewu i żniw, dba o ich żyzność i płodność.

Według wierzeń Indian to właśnie Pachamama obdarowała ludzi Yerbą.

Podarowała nam również cały wachlarz Medycyny, który służy człowiekowi i prowadzi go w jego wędrówce po życiu na Ziemi.

W inkaskich wierzeniach Pachamama jest również odpowiedzialna za trzęsienia ziemi, a zwierzęciem reprezentujący Jej moc jest lama.

Co roku, tak jak i ich przodkowie, Indianie spotykają się u podnóży gór okalających Jezioro Titicaca, by oddać cześć Matce Ziemi, ich Pachamamie w dniu Jej sierpniowego święta.

Rozpoczynana o wschodzie słońca ceremonia złożona jest z kilku części.

Na początku jednak tradycyjnie Indianie rozpalają święty ogień, jako strażnika czystej przestrzeni chroniącego od wszelkich ciemnych sił i mocy.

Zdaniem Indian dzięki nieprzerwanemu praktykowaniu tej ceremonii Krąg Życia cały czas trwa.

Niezależnie od tego, jak Ją nazwiemy, jakie właściwości Jej przypiszemy, ona Jest.

Każdy z nas może poczuć Jej obecność.

Może nadać Jej własne imię, wyobrażenie o Niej, charakter i moce.

Każdy z nas może odczuć Ją na swój własny sposób, znaleźć Ją w innych miejscach.

W lesie, górach, nad morzem, w zapachu ziół, jesiennych darach roślin, wilgotnej od porannej rosy trawie, czy szumie liści na drzewach.

Bądź po prostu w powietrzu, które nas otacza, gdy zaczerpujemy kolejny wdech w głąb siebie.

Bliskość Matki Ziemi najbardziej odczujemy na łonie natury, najlepiej stąpając po niej boso.

Uziemiamy się wówczas.

Gdy nasza energia jest uziemiona, zmienia się też nasza postawa wobec siebie i świata.

Stoimy pewnie na swoich nogach z wiarą, że cokolwiek się nie wydarzy, my jesteśmy w stanie się z tym zmierzyć.

Przepełnia nas zaufanie, wewnętrzny spokój i łagodność w byciu.

Będąc bliżej Ziemi, jesteśmy bliżej siebie.

Jak nawiązać kontakt z Matką Ziemią?

– Idź na łono natury,

– daj sobie czas i przestrzeń,

– połóż bose stopy na ziemi,

– świadomie i z intencją poproś o połączenie siebie z Matką Ziemią,

– mów do Niej, Ona Cię słucha, zadawaj pytania, dziel się tym, co w sercu nosisz,

– otwórz się na wsparcie od Niej, na znaki i przekazy, które daje,

– zaufaj,

– kontynuuj to, co zacząłeś, jak najczęściej. Spędzaj czas na łonie natury, świadomie łącz się z Ziemią.

Jeżeli nie możesz iść do natury, zrób to w domu, na boso na podłodze, w wannie (woda bardzo wzmaga wszelkie procesy energetyczne).

Idąc z pracy do auta, czy tramwaju uśmiechnij się do drzewa, które mijasz.

Dotknij listka, który tańcząc, wylądował przy twej stopie.

Naucz się dostrzegać Matkę Ziemię w szczegółach, które cały czas Cię otaczają.

Podtrzymujesz wówczas świadomie wasz kontakt.

Mimo iż nauczyliśmy się żyć w tak nienaturalny sposób, nadal jesteśmy częścią natury.

Jest to zdecydowanie niezmienne.

Bardzo wiele naszych chorób, trudnych stanów psychicznych i zapętleń, spowodowanych jest odcięciem od naszego naturalnego stanu.

Powrót do natury, do naszej Matki, jest powrotem do zdrowia, powrotem do siebie.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.