Sedes to nie kosz na śmieci, ale przeciętny obywatel ma fantazję, wrzucając do toalety rzeczy, które tam nie powinny się znaleźć. Zapchane rury to jeden problem, ale drugi tkwi w tym, że wrzucone do toalety śmieci utrudniają pracę oczyszczalni. Jakich rzeczy nie powinniśmy wrzucać do sedesu?

Akcja MPWiK

Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. od kilku lat jest inicjatorem i propagatorem akcji „Sedes to nie kosz na śmieci”.

Co roku, zwłaszcza w okresie zimowym służby muszą usuwać setki zatorów sieci kanalizacyjnej, które powstały na skutek wrzucania do toalety przedmiotów, które nigdy nie powinny się tam znaleźć.

Problem jest ogólnopolski, o czym przypomina także oczyszczalnia ścieków w Łodzi.

Ludzie zapominają, że przedmioty, które nie powinny się znaleźć w sieci kanalizacyjnej, to poważne zagrożenie nie tylko dla urządzeń sieci kanalizacyjnej, ale także instalacji, która znajduje się w domu.

Zatkanie muszli klozetowej to najmniejszy problem.

W najgorszym przypadku może dojść do zablokowania rury odpływowej i zalania mieszkania, ogrodu lub ulicy ściekami.

Musimy pamiętać, że odcinek sieci kanalizacyjnej łączący budynek z kanałem eksploatowanym przez wodociągi, ma przeciętnie średnicę między 15 cm a 20 cm, dlatego każdy większy przedmiot wrzucony do toalety (np. pielucha, podpaska, torebka foliowa) może spowodować zatkanie sedesu, a w najgorszym przypadku zablokowanie rury odpływowej.

Natomiast wrzuconymi resztkami jedzenia chętnie żywią się szczury, co sprzyja zwiększaniu ich liczebności.

Sedes to nie kosz na śmieci!

Jakie substancje i przedmioty powinny trafić do kosza, a nie do toalety?

Bezwzględnie nie powinniśmy wyrzucać do sedesu:

• Włosów, patyczków higienicznych, chusteczek nawilżonych, rajstop, szmat i innych tekstyliów, podpasek, tamponów, pampersów, prezerwatyw, gum do żucia, wacików kosmetycznych i materiałów opatrunkowych – często łączą się ze sobą i blokują swobodny przepływ ścieków wewnątrz rury.
• Niedopałków papierosów, lekarstw, farb, lakierów, chemikaliów, opakowań po kostkach do WC – zawarte w nich substancje chemiczne szkodą mikroflorze w oczyszczalni ścieków.
• Igieł – są mało widoczne w kanalizacji, przez co stanowią duże zagrożenie dla pracowników sieci kanalizacyjnej, którzy mogą się zakłuć zakażoną igłą.
• Materiałów budowlanych – glina, cement, gruz, gips, farba, klej, piach, tynk itp. tworzą trudne do usunięcia zatory.
• Tłuszcze i oleje, resztki jedzenia (zwłaszcza tłuste) – tężeją w rurach, osadzają się w nich i zmniejszają ich średnice.

Takie śmieci powinny trafiać do odpowiednio oznakowanych kontenerów na odpady, a nie do sedesu.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką oznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.