Gruźlica jest chorobą zakaźną wywołaną przez bakterie – prątki gruźlicy z grupy Mycobacterium tuberculosis complex. Zakażenie zwykle rozprzestrzenia się drogą oddechową. Szczepienie noworodków w pierwszej dobie życia przeciwko gruźlicy to praktyka występująca głównie w państwach byłego bloku wschodniego. Noworodki w Polsce otrzymują szczepionkę BCG ze szczepem gruźliczych prątków bydlęcych, bez wcześniejszych badań odpornościowych, co może skończyć się dla nich tragicznie.

Kilka słów o szczepionce BCG

Szczepionka BCG (Bacillus Calmette-Guérin) należy do najczęściej podawanych szczepionek na świecie.

W Polsce szczepienie przeciw gruźlicy jest obowiązkowe, szczepionkę BCG podaje się w ciągu 24 h od urodzenia.

Podkreślmy, że w krajach skandynawskich, gdzie odnotowuje się najmniejszą umieralność niemowląt, szczepienia są dobrowolne, a dzieci dopuszczane są do szczepień dopiero od 3. miesiąca życia.

Poza tym np. w Finlandii, Niemczech, Danii, Islandii, Hiszpanii i Holandii zaniechano szczepienia BCG.

Przez większość środowiska lekarzy i farmaceutów szczepionki BCG są uważane oczywiście za bezpieczne, mimo że szczepionka ta zawiera żywe, osłabione prątki gruźlicze zwierząt domowych, a mianowicie bydła.

Jest ryzyko

Jakie rzeczywiste ryzyko wiąże się z podaniem noworodkom szczepionki przeciw gruźlicy z prątkami bydlęcymi?

Otóż jak podaje Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP”:

Szczepionka BCG należy do najbardziej reaktogennych szczepionek.

Dlatego nie należy stosować jej w ciężkich zaburzeniach odporności, gdyż może powodować ostry, kończący się zgonem BCG-itis, będący wynikiem niekontrolowanego, wielonarządowego zakażenia atenuowanym prątkiem bydlęcym. 

Proces ten może przebiegać przewlekle, w postaci uogólnionego rozrostu ziarniny.

Objawy mogą wystąpić nawet kilka lat po szczepieniu.

U osób z ciężkimi zaburzeniami odporności, w tym u chorych z AIDS, szczepienie jest przeciwwskazane.

Co za tym idzie, szczepionki BCG nie wolno podawać dzieciom, które chorowały na gruźlicę, dzieciom zakażonym wirusem HIV oraz noworodkom matek chorych na gruźlicę.

Niebezpieczne niedobory odporności

Szczepionka przeciw gruźlicy z żywymi prątkami bydlęcymi może być bardzo niebezpieczna dla noworodków z wrodzonymi niedoborami odporności, a tego nie można zdiagnozować na tak wczesnym etapie życia dziecka.

Kilkoro na 100 tys. noworodków rodzi się z wrodzonymi niedoborami odporności, co sprawia, że po podaniu szczepionki BCG chorują na gruźlicę.

W praktyce jest to trudno zdiagnozować.

Dlatego, jeśli istnieją przesłanki do odroczenia szczepienia, bo w najbliższej rodzinie dziecka występują deficyty odporności, to powinno być ono odroczone.

W teorii od szczepienia BCG powinno się odstąpić, kiedy matka noworodka jest chora na gruźlicę, dziecko miało kontakt z osobami chorymi na gruźlicę lub kiedy rodzi się wcześniak z wagą mniejszą niż 2000 g, ma zaburzenia oddechowe i metaboliczne.

Teoria teorią, a w praktyce mało kiedy słyszy się o wywiadzie z rodziną dziecka, mało kto zastanawia się nad skutkami takiej szczepionki, tylko aplikuje się ją bez względu na stan noworodka, bo tak nakazują przepisy.

Profesor Dorota Majewska, neurobiolog pracująca przez wiele lat w naukowych instytucjach w USA podkreśla, że skuteczność szczepionki BCG jest bardzo dyskusyjna, ponieważ „szereg badań pokazało, że nie chroni przed gruźlicą, a może nawet zwiększać zapalność na nią”.

Jaki jest więc sens wstrzykiwać bydlęcą gruźlicę nowemu, niezainfekowanemu organizmowi, noworodkowi, które dopiero co wydało pierwszy krzyk na tym świecie?

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.