Klęska psychiczna dotyczy coraz większej liczby dzieci. Cicha tragedia rozwija się podstępnie i szerzy w wielu domach. W ciągu ostatnich 15 lat naukowcy dali nam coraz bardziej alarmujące statystyki dotyczące ostrego i stałego wzrostu chorób psychicznych w okresie dzieciństwa, które obecnie osiągają rozmiary epidemii. Co się dzieje i co robimy nie tak?

Nadmierna stymulacja

Statystyki nie kłamią: 1 na 5 dzieci ma problem ze zdrowiem psychicznym.

W ciągu ostatnich 15 lat ilość przypadków diagnozy ADHD wzrosła o 43 proc., a depresji młodzieży o 37 proc.

U dzieci w wieku od 10 do 14 lat doszło do wzrostu przypadków samobójstwa.

Co się dzieje i co robimy nie tak?

Współcześnie dzieci są nadmiernie stymulowane przez otaczające je bodźce, przez co ta cała klęska psychiczna.

Poza tym przez ten nadmiar przedmiotów i materiałów pozbawione są podstaw zdrowego dzieciństwa, które kształtują ich charakter i osobowość, a przede wszystkim zdrowie psychiczne.

Chodzi o takie zagadnienia jak:

• rodzice odgrywający rolę rodziców świadomych potrzeb swojego dziecka;
• wyraźnie zdefiniowane ograniczenia;
• ustalony zakres obowiązków;
• zrównoważone odżywianie i odpowiednia długość snu;
• ruch (w ogóle każdy, ale szczególnie ten na zewnątrz);
• kreatywne zabawy, interakcje społeczne, zapełnianie przestrzeni nudy.

Zamiast tego, w ostatnich latach, dzieci:

• żyły obok cyfrowo rozkojarzonych rodziców;
• miały przerysowanych i liberalnych rodziców, którzy pozwalają dzieciom „rządzić światem”’
• żyły z poczuciem prawa, że zasługują na wszystko bez zarabiania lub bycia odpowiedzialnym za uzyskanie danej rzeczy;
• miały nieodpowiedni sen i niestabilne odżywianie;
• mierzyły się z ciągłą stymulacją, technologicznymi „nianiami”, które wypełniały im czas, dawały natychmiastowe zadowolenie i brak nudnych chwil.

Jak zapobiegać cichej tragedii?

Jeśli chcemy, aby nasze dzieci były szczęśliwe i zdrowe, aby nie dopadła je klęska psychiczna, musimy się obudzić i wrócić do podstaw.

To jest jeszcze możliwe!

Wiele rodzin widzi natychmiastową poprawę po tygodniach wdrożenia następujących zachowań:

• Ustaw granice i pamiętaj, że jesteś kapitanem statku. Twoje dzieci będą czuć się pewniej, wiedząc, że masz kontrolę nad sterem.
• Oferujemy dzieciom zrównoważony styl życia pełen tego, czego potrzebują dzieci, a nie tylko tego, czego chcą. Nie bój się powiedzieć „NIE” swoim dzieciom, jeśli to, czego chcą, nie jest tym, czego potrzebują.
• Zapewnij im pożywne jedzenie i ogranicz tzw. jedzenie śmieciowe.
• Spędź z dzieckiem co najmniej godzinę dziennie, wykonując takie czynności jak np.: jazda na rowerze, spacerowanie, wędkowanie, wspólne gotowanie, oglądanie ptaków itd.
• Zaproś wszystkich domowników na codzienny rodzinny obiad bez smartfonów i rozpraszaczy technologicznych.
• Graj z dziećmi w gry planszowe lub zręcznościowe. Pokaż im propozycje gier ze swojego dzieciństwa. Może zainteresują się grą w „państwa-miasta” albo zwykłą grą w klasy?
• Zaangażuj swoje dzieci w prace domowe w zależności od wieku (składanie ubrań, sprzątanie zabawek, rozwieszanie prania, rozpakowywanie jedzenia, nakrywanie stołu, karmienie psa itp.).
• Pamiętaj o rutynie snu, aby zapewnić dziecku wystarczająco dużo snu (stałe godziny chodzenia do łóżka i pobudki).

  

• Naucz je odpowiedzialności. Nie chrońmy dzieci przed wszelkimi przejawami frustracji lub popełnianiem błędów. Takie sytuacje pomogą im zbudować odporność psychiczną i nauczyć się przezwyciężyć wyzwania życiowe.
• Nie noś plecaka swoich dzieci, nie odrabiaj za nie pracy domowej, o której zapomnieli, nie przygotowuj pracy plastycznej, jeśli mogą to zrobić samodzielnie. Zamiast dawać im rybę, naucz je łowić ryby.
• Naucz dziecko cierpliwości i czekania.
• Wspomagaj rozbudzanie kreatywności. Nie używaj technologii jako lekarstwa na nudę, ani nie oferuj jej w pierwszej sekundzie braku jakiejkolwiek aktywności.
• Unikaj korzystania z urządzeń nowoczesnej technologii podczas posiłków, w samochodzie, restauracjach, centrach handlowych. Wykorzystaj te chwile jako możliwości spotkań ze swoim dzieckiem i szczerą rozmowę.
• Bądź rodzicem dostępnym emocjonalnie, aby połączyć się z dziećmi i uczyć je umiejętności społecznych.
• Zabierz im telefon, gdy muszą iść spać, aby uniknąć cyfrowego rozproszenia uwagi.
• Zostań trenerem emocjonalnym dla swoich dzieci. Naucz je rozpoznać i zarządzać własnymi frustracjami i gniewem.
• Naucz ich pozdrawiać innych, wymieniać się uprzejmościami, dzielić się bez korzyści, dziękować i prosić, przyznawać się do błędu i przepraszać. Sam bądź modelem wszystkich tych wartości, które chcesz im wpoić.
• Pamiętaj o połączeniu emocjonalnym z dzieckiem – uśmiechaj się, przytulaj, całuj, łaskocz, czytaj, tańcz, śpiewaj, graj itd. – każda wspólnie spędzona chwila jest na wagę złota – dla twoich wspomnień i dla zdrowia psychicznego twojego dziecka.
• Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij TUTAJ

⇒ Czytaj także: CORAZ WIĘCEJ DZIECI NA PSYCHOTROPACH!

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.