Korzeń Światła pierwotnie pochodzi z Północnych Chin, gdzie jest stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej. Znalazł szerokie zastosowanie, np. w chorobach metabolicznych, anemii, zaburzeniach pracy żołądka, śledziony, nerek, płuc, a także przy nerwowości oraz problemach seksualnych u mężczyzn. Ma jeszcze jedną bardzo ważną właściwość – magazynuje energię światła…

Duchowy pokarm

Korzeń Światła to roślina, która należy do rodziny Yams i dlatego bardzo często nazywana jest przez rolników – Lichtyams albo Yams światła.

Jest ponad 600 odmian tej rodziny, a w krajach tropikalnych służą, jako podstawowe pożywienie.

Jednak niewiele odmian jest wykorzystywanych w tradycyjnej medycynie chińskiej nie tylko, jako lekarstwo, ale również jako środek dietetyczny czy farmaceutyczny.

W chińskiej medycynie szeroko jest używana odmiana Shanyai (łac. Dioscorea batat as).

Zgodnie z tą medycyną ta odmiana wzmacnia siłę Yin, pobudza trawienie, wspiera śledzionę oraz płuca, obniża poziom cukru we krwi, aktywuje siły odmładzania oraz tonizuje cały system odpornościowy.

Roślina ta od około 20 lat jest uprawiana w Europie Środkowej i od tamtej pory dostała nową nazwę, aby można było ją odróżniać od pierwotnych odmian, taką jak: Lichtwurzel oraz Korzeń Światła, ponieważ poza tymi wcześniej wspomnianymi właściwościami, posiada jeszcze jedną, jaką jest magazynowanie energii światła:

Jako jedyna roślina na świecie Korzeń Światła posiada umiejętność magazynowania eteru światła w swoim korzeniu. Człowiek coraz bardziej będzie go potrzebował. Dobrze by było, gdyby kiedyś zastąpił ziemniaka. – (Rudolf Steiner, 1923)

Na rynku dostępne są również inne odmiany, które nie mają tej właściwości.

Jedzenie Korzenia Światła działa na człowieka jak wewnętrzna kąpiel słoneczna – wzmacnia siły życiowe, unosi myślenie, uwalnia z ciężaru, uzupełnia brakującą energię i wypełnia intelekt światłem.

Najdłuższy korzeń

Korzeń Światła jest wijącą się rośliną bylinową i jeżeli może, to wspina się do 10 metrów wysokości.

Jego liście mają równą formę serca o ciemnozielonym kolorze z mocno fioletowym brzegiem.

Łodygi i liście szybko się rozwijają od maja do sierpnia, a w sierpniu ten proces zatrzymuje się z powodu silnego rozstawania się korzenia.

Natomiast roślina ta kwitnie od lipca do września i ma bardzo małe kwiatki w kolorze białym o kształcie gwiazd, a do tego delikatnie pachną wanilią.

Pojedyncze kwiatki kwitną przez parę dni, ale nieustannie rozwijają się nowe kwiatki wiszące w gronach, a poprzez to powstaje wrażenie, że kwitną wiecznie.

Od sierpnia w osiach liści zaczynają się również rozwijać małe szare bulwy i można je jeść, ale zazwyczaj używa się je, jako materiał siewny.

Korzeń Światła ma tendencję do zagłębiania się w ziemi oraz wytwarzania różnych i bardzo skomplikowanych form korzenia, przez co trudno jest  wykopać tę roślinę.

Ralf Rößner odkrył, że tę możliwość rozrastania się korzenia można zatrzymać, wypełniając otoczenie korzenia piaskiem z dużą ilością krzemu.

Wtedy roślina zaczyna wytwarzać palowy, pionowy korzeń, który kształtem przypomina maczugę i na dole rozszerza się o długości do jednego metra.

Jest to całkiem prosty korzeń, lekko owłosiony, który ma kolor kości słoniowej i ma raczej neutralny smak.

Można w nim znaleźć witaminy, takie jak: B1 i B2 oraz 26 różnych aminokwasów, a także 40 pierwiastków śladowych.

Środek ma mocno biały i jest w nim duża ilość śluzu.

Jeśli jest gotowany lub smażony, to wytwarza delikatny, lekko słodki i orzechowy smak, a do tego jest idealny zamiast ziemniaków do różnych potraw.

W przypadku materiału siewnego używa się bulwy albo kawałków korzenia.

W naszych warunkach klimatycznych wysiew tej rośliny można zacząć dopiero po Trzech Ogrodnikach, a można ją uprawiać w kanałach wypełnionych piaskiem albo w skrzynkach.

W górnej części powinna znaleźć się warstwa ziemi kompostowej, która powinna być utrzymywana wilgotno, ale niezbyt mokro.

Poza tym trzeba ją osłaniać od wiatru, ale też lubi słońce i trzeba jej zapewnić rusztowanie do wspinania na przynajmniej 3 metry.

Ręczne zbiory można rozpocząć na przełomie października i listopada, kiedy liście są już zwiędłe i brązowe.

Jak spożywać Korzeń Światła?

Lepiej nie obierać go ze skóry, tylko mocno wyszorować, ponieważ skóra jest miękka i delikatna, więc częściowo odejdzie już przy szorowaniu.

Korzeń Światła można spożywać, jako surówkę z różnymi sosami albo otarte, jako dodatek do innych sałat.

Można go również jeść w postaci gotowanej lub smażonej, a wystarczą mu maksymalnie dwie minuty na najmniejszym ogniu, a smakuje podobnie do ziemniaka.

Poza tym można go ususzyć w plasterkach i wtedy otrzymuje się przekąskę, ale też idealnie sprawdza się suszony i mielony, jako dodatek do wszystkich potraw.

Należy pamiętać, aby nie chować Korzenia Światła do lodówki, gotować w mikrofalówce ani nie można go wkładać do piekarnika elektrycznego z włączonym wentylatorem, gdyż traci on swoją moc w bezpośredniej okolicy elektromagnetycznych pól.

Skąd się wzięła jego nazwa?

Naukowiec Ralf Rößner potwierdził swoimi metodami to, co Rudolf Steiner powiedział o tej roślinie w 1923 roku, że ma umiejętność magazynowania eteru światła w swoim korzeniu.

Dlatego też jedzenie Korzenia Światła działa na człowieka jak wewnętrzna słoneczna kąpiel, gdyż unosi myślenie, uwalnia z ciężaru, ale też wypełnia intelekt światłem.

Człowiek każdego dnia potrzebuje światła słońca oraz promieniowania kosmicznego dla dobra zarówno ciała, jak i duszy, a to oznacza, że spożywa się eter światła.

Dzisiaj jest to utrudnione poprzez zanieczyszczenia oraz przez to, że większość czasu spędza się w zamkniętych pomieszczeniach, które są zdominowane przez urządzenia techniczne.

Działalność eteru światła można zobaczyć w roślinach, gdy patrzy się na to, jak on pną się do góry.

Nie można od razu oczekiwać szybkich efektów od stosowania Korzenia Światła, gdyż wymaga to trwałości, regularności oraz rytmu.

⇒ Czytaj także: MANDRAGORA – MAGICZNY „LUDZKI KORZEŃ”

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.