MOKSOTERAPIA – ZIOŁOWA TERMOPUNKTURA NA RÓŻNE PROBLEMY ZE ZDROWIEM

Moksoterapia znana jest także jako moksowanie albo termopunktura. To metoda leczenia, która stosowana jest w tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Cechą charakterystyczną tej terapii jest to, że wykorzystuje się w niej moksę, czyli suszone zioła. Tymi ziołami podczas ich palenia się można ogrzewać punkty akupunkturowe. Na jakie dolegliwości może pomóc moksoterapia?

Czym charakteryzuje się moksoterapia?

Inna nazwa moksoterapii, czyli termopunktura wywodzi się od słowa „punctura”, co oznacza „nakłuwanie”, a także przedrostka „termo”, czyli „temperatura, oddziaływanie termiczne”.

Termopunktura ma na celu stymulowanie punktów akupunkturowych na ciele człowieka.

Tutaj do tego celu wykorzystuje się palące się suszone zioło, czyli moksę, przy użyciu którego ogrzewa się punktu akupunkturowe.

moksoterapia.jpg
foto.depositphotos.com

Tradycyjnie moksoterapia jest polecana dla osób, na które nie działa klasyczna akupunktura, a także u osób, u których  nie poleca się stosować akupunktury z wykorzystaniem tradycyjnych igieł.

Dzisiaj moksowanie stosowane jest również jako uzupełnienie albo zamiennik akupunktury.

Zgodnie z Medycyną Chińską stymulowanie termiczne punktów akupunkturowych ma działać bezpośrednio na poziomie skóry, tkanki podskórnej, a także mięśni i do tego ma także działać pośrednio na układ kostno-stawowy oraz na organy wewnętrzne.

Główny składnik moksy

Jeśli chodzi o moksę, to jej głównym składnikiem jest bylica pospolita, która w języku chińskim znana jest jako: Ai ye, natomiast w języku japońskim jako: mogusa, co oznacza, że od tego słowa prawdopodobnie pochodzi słowo „moksa”.

W przypadku bylicy pospolitej to jest ona rośliną z rodziny astrowatych, a można ją znaleźć w Europie, Azji, Algierii i Tunezji, gdzie występuje jako gatunek rodzimy.

Dostępna jest również w Ameryce Północnej, ale też w Polsce jako roślina pospolita.

moksa.jpg
foto.depositphotos.com

W medycynie od dawna znana jest jako roślina lecznicza, która zawiera olejki eteryczne, żywicę, a także gorycz.

Natomiast w kuchni wykorzystuje się ją jako przyprawę do dań, herbat, wina oraz piwa.

Z kolei Słowianie wierzyli, że jest to roślina magiczna, która chronić miała domowników.

Kiedy można stosować moksoterapię?

Najczęściej moksoterapię stosują terapeuci Medycyny Chińskiej, a można ją wykorzystywać przy spadku odporności, w stanach zapalnych, a do tego w bólach mięśni i stawów.

Moksa korzystnie działa także na ogólną kondycję organizmu, a więc normalizuje krążenie krwi, zwiększa siłę, poprawia sen oraz wzmacnia odporność organizmu.

Poza tym zgodnie z Medycyną Chińską takim najważniejszym wskazaniem do stosowania tej terapii są bóle brzucha, stany depresyjne, a także bóle żołądka i bóle mięśniowe, biegunki, zaparcia, nerwobóle, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów oraz haluksy i niektóre zmiany skórne.

Do tego moksa ma mieć także działanie regenerujące, odmładzające, a także ma wpływać na wydłużenie życia.

Znaczenie moksoterapii w TMC

Według zasad Medycyny Chińskiej stymulowanie punktów akupunkturowych przy wykorzystaniu ciepła palącej się moksy ma na celu pobudzić przepływ energii życiowe Qi w taki sposób, aby ona mogła swobodnie krążyć w organizmie.

Takie pobudzenie punktów akupunkturowych ciepłem ma za zadanie pomóc w udrożnieniu kanałów energetycznych, czyli tzw. meridian.

To właśnie one łączą się z poszczególnymi organami wewnętrznymi człowieka.

Zgodnie z tradycyjną Medycyną Chińską moksa jest to zioło, które ma ostry i gorzki smak, ale też ma gorącą termikę, która powiązana jest z kanałami płuc, wątroby, śledziony oraz nerek.

W związku z tym jest ona stosowana wtedy, gdy terapeuta chce uśmierzyć ból poprzez rozproszenie zewnętrznego i wewnętrznego zimna.

termopunktura.jpg
foto.depositphotos.com

Poza tym również wtedy, gdy ma ogrzać kanały i zatrzymać krwawienie, ale też uzupełnić niedobory Qi oraz Yang.

Jej celem jest również rozproszenie wilgoci i rozpuszczenie śluzu, co pozwoli zwalczyć kaszel oraz duszności.

Zadaniem moksoterapii jest oddziaływanie na ciało na trzech poziomach energii Qi, czyli:

  • poziomie zewnętrznym – skóra, tkanka podskórna oraz mięśnie;
  • pośrednim – układ kostno-stawowo-więzadłowy oraz ścięgna;
  • poziomie głębokim – narządy wewnętrzne.

Podstawowe metody stosowania moksy

W tradycyjnej Medycynie Chińskiej wykorzystywane są trzy podstawowe sposoby stosowania moksy.

Jedną z metod jest moksa bezpośrednia, która polega na tym, że moksę używa się bezpośrednio na ciało danej osoby i formuje się na skórze stożek z sypanej moksy, czyli tzw. waty.

W tej metodzie możliwe jest usunięcie stożka, zanim jeszcze żar dotknie skóry, a wtedy mówi się, że jest to mniej inwazyjna metoda bez blizny.

Natomiast w bardziej inwazyjnej metodzie z blizną możliwe jest, aby żar dotknął skóry, a przy tym wywołał drobne oparzenie i pęcherzyk pooparzeniowy.

Natomiast metoda moksy pośredniej ma na celu odizolowanie stożka z moksy od ciała danej osoby przy użyciu plastra imbiru, czosnku, tojadu albo specjalnej maści.

Ponadto jest jeszcze metoda moksy na igle, która polega na tym, że umieszcza się niewielką ilość moksy w kapturku, a ten umieszcza się na wbitej igle do akupunktury w punkt akupunkturowy.

Jest to metoda, która łączy w sobie zabieg akupunktury oraz moksoterapii.

Techniki stosowane w moksoterapii

W zależności od efektu, jaki terapeuta chce osiągnąć, w tradycyjnej Medycynie Chińskiej wykorzystywane są trzy podstawowe techniki stosowania moksy.

Pierwszą z nich jest nagrzewanie stabilne, które ma na celu tonifikować, czyli pobudzać Qi.

Kolejną techniką jest nagrzewanie głaszczące, które ma rozpraszać Qi, a także wyróżnia się nagrzewanie przerywane, które ma na celu harmonizować Qi.

Przeciwwskazania

Terapia ta nie może być stosowana przy chorobach nowotworowych, nadciśnieniu tętniczym, chorobach serca, zmianach skórnych, przy wysokiej gorączce, a także obfitej miesiączce albo ciąży.

Poza tym tradycyjna Medycyna Chińska nie poleca stosować tej terapii przy chorobach typu gorącego, a także przy szoku apoplektycznym, odwodnieniu z powodu utraty wody lub krwi, ale też przy określonych punktach akupunkturowych.

Do tego nie można ogrzewać punktów, które znajdują się na wrażliwej skórze twarzy, w okolicach otworów i błon śluzowych.

⇒ Czytaj także: CHIŃSKA RECEPTA NA ZDROWIE I DŁUGIE ŻYCIE

Wesprzyj niezależne media, pomóż nam przedzierać się z prawdą w gąszczu kłamstw i wszechobecnej propagandy.

1) Przelew na konto bankowe Dla: Odkrywamy Zakryte. Numer konta: 70 1050 1807 1000 0091 4563 2593

2) Pay Pal  Kliknij w link: https://www.odkrywamyzakryte.com/wiecej/

Realizujemy również współpracę reklamową [email protected] i ogłoszenia KLIK

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.