Bylica pospolita to zwyczajny chwast, obok którego przechodzimy obojętnie i nie zwracamy na niego szczególnej uwagi. Jednak, jak się okazuje, warto. Nie tylko przynosi ulgę przy niestrawności i wspomaga płodność, ale też dawniej wierzono, że ma tajemne i magiczne właściwości. W związku z tym warto sprawdzić, w czym może nam ona pomóc.

Bylica dawniej była uważana za ziele najstarsze.

Natomiast u Celtów oraz Słowian z bylicą wiązały się różne przesądy, np. miała chronić przed czarami.

Jeśli chodzi o polski folklor ludowy, to ten przesąd utrzymywał się bardzo długo.

Poza tym zalecana była kobietom na płodność oraz poczęcie, a przeważnie ta bylica, która była z dziewięciu miedz zebrana.

Czym jest bylica pospolita?

Bylica pospolita, czyli Artemisia vulgaris, to roślina, której nazwa pochodzi od starożytnej greckiej bogini Artemidy.

Była to bogini dziewictwa, zwierząt, polowań oraz płodności.

Natomiast nazwa gatunku vulgaris oznacza wspólny.

Roślina ta pochodzi z Europy, Afryki oraz umiarkowanej Azji.

Najlepiej rośnie się jej na glebach gliniastych, które są bogate w azot i lekko alkaliczne.

Lubi słoneczne miejsca, a więc można ją znaleźć przeważnie wzdłuż dróg oraz terenów, które są zarośnięte chwastami.

Bylica pospolita jest wysoką, krzewiastą oraz wieloletnią rośliną z rodziny astrowatych.

Do tego ma fioletowe łodygi kątowe, a jej wysokość może osiągnąć 240 cm.

Natomiast na wierzchu jej liście są ciemnozielone i mają gładką fakturę, a spód liści pokryty jest gęstą, białawą oraz sfilcowaną powłoką, gdzie włosy roślinne są spłaszczone i matowe.

Jej kwiaty są małe i mogą mieć kolor czerwonawo – brązowy lub żółty z odrobiną zieleni.

Najlepiej kwitnie od lipca do października.

Liście i wiechy kwiatowe bylicy zbiera się i suszy przed samym kwitnieniem rośliny, czyli przeważnie w sierpniu.

Natomiast jesienią można zbierać korzenie i suszyć w całości.

Co można znaleźć w bylicy pospolitej?

Roślina ta jest źródłem gorzkich związków, czyli lak tonów seskwiterpenowych.

Poza tym w tym zielu można też znaleźć kumaryny, fitosterole oraz olejek eteryczny.

W olejku tym zaś dominują związki terpenowe, takie jak: germakren, kariofilen, borneol, cyneol oraz kamfora.

Właściwości bylicy pospolitej

Bylica pospolita najczęściej stosowana jest w leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego, ale też wspomaga różne funkcje trawienne i ma właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne, przeciwastmatyczne, jak i wykrztuśne.

Niektórzy uważają, że jest to bardzo dobry lek na zaburzenia żołądka, nadkwasotę żołądka, ból brzucha oraz dolegliwości jelitowe, ale też można ją stosować przy złym samopoczuciu i niestrawności.

Uważa się również, że to skuteczna roślina w leczeniu pasożytów, takich jak: tasiemiec, glisty i owsiki, ale też ma być skuteczna wobec robaków pierścieniowych, które infekują skórę.

Poza tym może być stosowana do stymulowania nieregularnych albo też osłabionych miesiączek, a także może pobudzić macicę i jest pomocna przy bólach menstruacyjnych oraz skurczach.

W medycynie ludowej bylicę wykorzystywano też do robienia ciepłych nasiadówek, aby rozluźnić macicę.

Poza tym stosuje się ją przy: przeziębieniu, kolce, gorączce, astmie, zapaleniu oskrzeli, problemach z nerwem kulszowym, chorobach nerek, kamicy żółciowej, przy zastoju żółci, a do tego obniża poziom cukru we krwi oraz leczy trądzik, wypryski i łojotok.

Sprawdza się też, jako płukanka wzmacniająca na osłabione cebulki włosów i zapobiega przetłuszczaniu się włosów.

Dawnej dodawano również wywar z bylicy pospolitej do kąpieli, co miało pomagać w chorobach reumatycznych, ale też roślinę tę stosowano, jako środek na uspokojenie, wyczerpanie, stłuczenia, dnę moczanową, odmrożenia stóp, depresję czy utratę apetytu.

Ma też właściwości moczopędne, a dzięki temu uważa się, że korzystnie wpływa na wątrobę, śledzionę i nerki.

Jest też uważana za środek odstraszający owady.

Ma także łagodne właściwości przeczyszczające i można ją stosować, jako środek na zaparcia.

Dawkowanie bylicy pospolitej

Nie ma ustalonej, sprawdzonej, bezpiecznej, ale też skutecznej dawki dla bylicy pospolitej, a dzisiaj głównie jest używana, jako herbata.

Można również przygotować z niej nalewkę, dodać do kąpieli, ale też dostępna jest w postaci tabletek.

Skutki uboczne oraz interakcje

Kobiety w ciąży i karmiące piersią nie powinny używać  bylicy, ponieważ jej dawki dotyczące stosowania nie są dokładnie określone.

Roślina ta zawiera chemię, zwaną thujone, a jest to organiczny związek chemiczny, który jest odpowiedzialny za jej właściwości lecznicze.

Jednak w dużych dawkach jest toksyczny, więc trzeba być ostrożnym.

Poza tym bylica pospolita może powodować poronienia, ponieważ stymuluje miesiączkę. Do tego osoby wrażliwe na jej pyłek też powinny unikać tej rośliny.

Jak odkryto aromaty bylicy pospolitej?

Kiedy wrzuci się ziele do ogniska, to można poczuć jego różne zapachy i aromaty.

Tak prawdopodobnie postąpili nasi przodkowie przed tysiącami lat, a dzięki temu odkryli jej cudowny aromat.

Bylicę pospolitą można było również wrzucić do paleniska w chacie, a dzięki temu pomieszczenie wypełniało się przyjemnym aromatem.

Można nim było także zabić nieprzyjemny zapach zwierząt domowych albo pozbyć się niechcianego robactwa.

Nie ma jednej bylicy na świecie, więc można mieć wątpliwości, o co dokładnie chodziło, czy o bylicę pospolitą, a może piołun albo estragon.

Jeśli chodzi o medycynę ludową, to jest ona pozostałością po dawnej wiedzy i medycynie, to coś, co zostało przetworzone i przyswojone.

Bylica to ziele, które noszono nie tylko podczas obrzędów, ale również zabawy najpierw w Noc Kupały, a potem w Noc Świętojańską.

Można ją było nosić na głowie w postaci wieńców, a dzięki temu głowa miała nie boleć przez cały rok.

Chociaż były też zalecenia, żeby ją nosić w wigilię Nocy Świętego Jana, ażeby głowa nie bolała.

Noszono ją również przewiązaną w pasie, a dzięki temu miała chronić przed demonami, a szczególnie przed tymi wodnymi.

Natomiast okadzanie nią miało odpędzać chmury oraz burze, a to również było coś związanego z wodą.

Do takich wodnych demonów zaliczało się, np. rusałki, topielice i świtezianki, które teraz odnoszą się do nazw owadów.

Rytuał Nocy Kupały

To właśnie rytuał Nocy Kupały rozpoczynał się od rozpalenia ogniska z drewna jesionu oraz brzozy.

Dookoła tych ognisk gromadziła się głównie młodzież, a panny na wydaniu, były ubrane w białe suknie, miały wieńce z ziół na głowach, a do tego były przepasane bylicą.

To właśnie panny te podczas tańca przy ognisku i śpiewach prosiły św. Jana o odwzajemnioną miłość, a także o szczęśliwe zamążpójście.

Dzięki wyjściu za mąż dziewczyna stawała się dorosłą kobietą, miała zapewniony byt materialny, a czasem mogła nawet odnieść sukces i awans społeczny.

Ważne znaczenie miało również urodzenie dzieci, co oznaczało społeczne i osobiste spełnienie.

Natomiast bezpłodność była ogromną tragedią.

Takie tańce wokół ogniska oraz skakanie przez ognisko miało chronić przed złymi mocami, a przeważnie wtedy, gdy miało się na sobie magiczne zioła (zapewne poza bylicą, były też inne rośliny, ponieważ trzeba było odpędzić również demony leśne, podziemne i polne).

Jeśli dziewczyna z chłopcem, przeskoczyli przez ognisko ze złączonymi dłońmi, to wróżyło się im szybki ślub oraz udane małżeństwo.

Dawniej przecież były śluby nie z miłości, ale można powiedzieć, że z rozsądku, a szczególnie decydowali o tym rodzice.

Do takich ognisk wrzucano zerwane poprzedniego dnia zioła, czyli bylicę, dziurawiec, czarny bez, łopian, biedrzeniec, leszczynę oraz wiele innych roślin.

Podczas Nocy Świętego Jana zioła te święcono wcześniej w kościele, a przecież, gdy była Noc Kupały, to kościołów jeszcze nie było.

Święcenie tych ziół miało jeszcze wzmocnić moc magiczną.

Gdy w ognisku świętojańskim spalono zioła, to dym z niego chronił przed czarownicami, złym urokiem oraz wszelkiemu złu.

Na przykład obchodzenie domostw z zapalonymi pochodniami o świcie po Nocy Świętojańskiej miało wypędzić złe duchy.

Natomiast wianki z bylicy miały strzec przed różnymi chorobami oraz urokami czarownic.

Odprawiano także różnorodne wróżby, które były często związane z miłością i pomagały poznać przyszłość.

Powszechnie również wierzono, że osoby, które biorą czynny udział w sobótkowych uroczystościach, to przez cały rok będą żyły w szczęściu i dostatku.

⇒ Czytaj także: HE SHOU WU (FO-TI) – ZIOŁO INTUICJI I DŁUGOWIECZNOŚCI

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.