ECHINACEA, CZYLI JEŻÓWKA PURPUROWA DOSKONAŁA NA ODPORNOŚĆ

Echinacea, czyli jeżówka purpurowa to roślina, której właściwości zdrowotne odkryli Indianie. Jednak dzisiaj doceniania jest zarówno w medycynie niekonwencjonalnej, jak i konwencjonalnej. Szczególnie znana jest ze swoich właściwości wzmacniających organizm. Natomiast dawniej znana była, jako skuteczny środek na ukąszenia węży, a także wspomagający gojenie się ran i oparzeń oraz łagodzący ból gardła.

„Jeżowa” roślina

Nazwa jeżówki wywodzi się od jej łacińskiej nazwy Ecinacea purpurea, a pochodzi od greckiego echinos, co tłumaczy się, jako jeż.

Wśród indiańskich plemion Ameryki jeżówka była znana już od bardzo dawna i to dzięki swym właściwościom leczniczym.

Na przykład szczep Komanczów używał jej, jako lekarstwo na ból zębów i gardła, a Indianie ze szczepu Sioux używali jej przeciwko wściekliźnie, a także przy stanach zapalnych.

Jeżówka purpurowa to gatunek rośliny z rodziny astrowatych.

Pochodzi ona z Ameryki Północnej, ale też uprawia się ją w Azji oraz Europie.

Jest byliną kłączową.

Ma sztywne, szorstki łodygi, które mogą być pojedyncze lub rozgałęzione górą.

Roślina ta może osiągnąć do 1,5 metra wysokości, ale pomimo tego nie pokłada się i nie trzeba jej podpierać.

Ma zielone, lancetowate liście o długości do 20 cm, które są ułożone skrętolegle.

Jej kwiatostany osiągają do 15 cm średnicy i wyrastają pojedynczo z łodyg.

Składają się na nie kwiaty języczkowe (płatki), które odchodzą promieniście od stożkowatego środka, który jest utworzony przez kwiaty rurkowate.

echinacea-jeżówka.jpg
foto.123rf.com

Jeżówka jest rośliną miododajną, a najlepiej rośnie w pełnym słońcu, chociaż toleruje również półcień.

Lubi żyzną, próchniczą i dość wilgotną, ale też przepuszczalną glebę.

Kwitnąć zaczyna pod koniec maja albo w czerwcu i może kwitnąć do końca września.

Wiele osób uprawia w swoich ogródkach jeżówkę purpurową ze względu na jej walory ozdobne.

Jednak nie każdy wie, że jeżówka ma cenne właściwości lecznicze i kosmetyczne.

Składniki jeżówki purpurowej

Surowcem leczniczym tej rośliny jest ziele oraz korzeń.

W zielu jeżówki można znaleźć następujące składniki aktywne: kwas chlorogenowy i jego formę izomeryczną, flawonoidy, a przeważnie kwercetynę, apigeninę, rutozyd, olejki eteryczne, alkaloidy pirolizydynowe oraz polisacharydy.

Natomiast w korzeniu można znaleźć glikozyd fenolowy, glikoproteiny, kwas chlorogenowy, kwas Izo-chlorogenowy, inulinę, cynarynę, olejek eteryczny, seskwiterpeny, poliacetyleny, alkaloidy pirolizydynowe oraz związki aminowe.

Właściwości jeżówki purpurowej

Jeżówka purpurowa ma bardzo szerokie działanie prozdrowotne.

Polecana jest do stosowania w stanach osłabienia odporności organizmu, które pojawiają się w czasie wzmożonych zachorowań na przeziębienia i grypę.

Uznaje się ją za immunostymulator.

Aby zapobiec przeziębieniu, zaleca się stosować preparaty z jeżówki przez 3 – 4 tygodnie (wyjątkiem są tutaj tabletki do ssania, które można przyjmować przez maksymalnie 10 dni).

Po miesiącu należy zrobić czternastodniową przerwę.

Wpływa na rozluźnienie gęstej wydzieliny, która zalega w drogach oddechowych.

Jeżówka ułatwia jej odkrztuszanie, a to jest związane z tym, że aktywizuje odruch wykrztuśny oraz pobudza transport śluzowo – rzęskowy.

Wpływa również na złagodzenie męczącego suchego kaszlu, ale też można ją stosować przy długotrwałej antybiotykoterapii oraz przy wyczerpaniu i osłabieniu organizmu.

Polecana jest również przy nawracających zakażeniach dróg moczowych oraz górnych dróg oddechowych.

echinacea-odporność.jpg
foto.123rf.com

Znalazła też zastosowanie w leczeniu stanów zapalnych skóry, egzemy, oparzeń, ran, opryszczki oraz owrzodzeń.

Poza tym jest odpowiedzialna za pobudzanie czynności keratynocytów oraz komórek Langerhansa tkanki nabłonkowej, ale też stymuluje przemianę materii, jak i również pobudza wydzielanie soku żołądkowego.

Echinacea ma również właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, a szczególnie jest wrażliwa na gronkowce i paciorkowce, a także ma działanie przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne, antyalergiczne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwwysiękowe oraz przeciwutleniające.

Do tego ma działanie rozkurczowe i napotne.

Jest składnikiem różnych preparatów dermatologicznych, ponieważ zwiększa zdolność skóry do regeneracji, ale też podnosi jej odporność na czynniki zewnętrzne.

Polecana jest w pielęgnacji każdego rodzaju cery, ponieważ ma właściwości regenerujące, przeciwzmarszczkowe, wygładzające, nawilżające, ochronne, np. przed promieniowaniem UV.

Jednak z powodu właściwości przeciwbakteryjnych oraz gojących najlepiej sprawdzi się w przypadku cery tłustej, a także trądzikowej.

Ze względu na działanie przeciwwirusowe jest składnikiem produktów do pielęgnacji ust, gdyż je wygładza, ale też chroni przed pękaniem oraz zapobiega rozwojowi opryszczki.

Czy można stosować jeżówkę purpurową u dzieci?

Informację na temat stosowania jeżówki w preparatach dla dzieci wydał Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych w Wielkiej Brytanii.

Urząd ten ostrzegł przed tym, że preparaty z jeżówką mogą powodować u małych dzieci reakcje alergiczne, a takie jej najczęstsze objawy to: wysypka, trudności z oddychaniem, ucisk w klatce piersiowej, ból, zawroty głowy, a nawet wstrząs anafilaktyczny.

echinacea.jpg
foto.123rf.com

Specjaliści ci uważają, że skutki niepożądane środków z jeżówką przeważają nad korzyściami, jakie mogłyby wyniknąć z jej stosowania u małych dzieci.

Poza tym nie ma wystarczających badań, które dotyczą bezpieczeństwa i skuteczności stosowania takich preparatów u dzieci poniżej 12 lat, więc nie należy stosować tych produktów u dzieci w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania do stosowania jeżówki purpurowej

Najważniejsze przeciwwskazania do stosowania jeżówki purpurowej to:

  • gruźlica;
  • choroby szpiku kostnego;
  • stwardnienie rozsiane;
  • AIDS;
  • kolagenozy i inne choroby autoimmunologiczne;
  • schorzenia wątroby;
  • ciąża i okres karmienia piersią;
  • przyjmowanie leków, które upośledzają czynność wątroby, np. steroidy anaboliczne, amiodaron, metotreksat oraz ketokonazol.

Napar z suszu jeżówki purpurowej

Składniki: 1 łyżeczka suszu jeżówki, 1 szklanka wrzątku.

Przygotowanie: łyżeczkę suszu jeżówki należy zalać szklanką wrzątku, a potem odstawić na 10 minut pod przykryciem do zaparzenia.

Po tym czasie napar trzeba odcedzić i gotowy jest do picia jeden raz dziennie.

Napar z korzenia jeżówki purpurowej

Składniki: 1 łyżeczka suszonego korzenia jeżówki purpurowej, szklanka wody.

Przygotowanie: łyżeczkę suszonego korzenia jeżówki należy zalać szklanką wody, a następnie podgrzewać na małym ogniu, aż do wrzenia.

Następnie gotować jeszcze przez 3 – 5 minut i odstawić go na około 10 minut.

Należy go przecedzić i spożywać jeden raz dziennie.

echinacea-napar.jpg
foto.123rf.com

Nalewka z jeżówki purpurowej na przeziębienie

Składniki: 100 g wysuszonego i zmielonego korzenia lub ziela jeżówki purpurowej, 500 ml wódki 40%.

Przygotowanie: korzeń lub ziele jeżówki purpurowej należy zalać 500 ml wódki, a następnie zamknąć naczynie i odstawić w ciepłe miejsce na dwa tygodnie.

Codziennie trzeba wstrząsnąć jego zawartością.

Następnie nalewkę należy przecedzić, zlać ją do butelek, szczelnie zamknąć i odstawić do piwnicy.

Do spożycia jest gotowa po około 6 miesiącach.

2 – 3 łyżeczki nalewki z jeżówki można dodawać do herbaty przed snem.

Czytaj także: KORZEŃ WIELOSIŁU – MISTRZ RELAKSU I WZMACNIANIA ODPORNOŚCI

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.