Symbol nieskończoności towarzyszy ludzkości od tysiącleci. Już w starożytności ciekawość budziły różne koncepcje dotyczące wielowymiarowej natury nieskończoności. Dziś znak, którego kształt nie ma ani początku, ani końca jest motywem przewodnim wzorów biżuterii, ubrań, tatuaży… Dlaczego jest tak popularny? Jaką magiczną moc skrywa w sobie nieskończoność?

Odwieczny towarzysz

Najstarsza wzmianka o symbolu nieskończoności pochodzi ze starożytnego Egiptu.

Ponoć egipscy faraonowie mieli ten symbol, umieszczony na swoich koronach w postaci węża z ogonem w pysku, który nieustannie pożera samego siebie i się odradza.

Za jego twórcę uważa się Thota – egipskiego boga Księżyca, wynalazcę egipskiego pisma – hieroglifów, kalendarza, a także arytmetyki, geometrii, muzyki, liczby i rysunków.

Początkowo tak przedstawiany symbol nieskończoności nosił nazwę Uroboros.

Jeszcze wcześniej uważany był za symbol rzeki, która opływa Ziemię, ale nie ma ani źródła, ani konkretnego ujścia.

Celtowie ukrywali symbol nieskończoności w węzłach – charakterystycznym motywie celtyckiej biżuterii, haftów itp., które tak samo, jak on nie mają początku ani końca.

Najstarszy zapis o samej idei nieskończoności (apeiron = nieskończony lub nieograniczony) pochodzi od Anaksymandra, starożytnego greckiego filozofa, który mieszkał w Milecie.

Z kolei najwcześniejsza wzmianka o matematycznym ujęciu nieskończoności pochodzi od greckiego filozofa Zenona z Elei.

Znany dziś wszystkim graficzny symbol nieskończoności znamy głównie dzięki angielskiemu matematykowi, Johnowi Wallisowi, który w 1655 roku zaproponował używanie tego znaku w kontekście nieskończoności.

Symbol ten szybko stał się również częścią pracy innych naukowców.

Symbol nieskończoności i jego moc

Symbol nieskończoności to „odwrócona ósemka”, znak, który nie ma ani początku, ani końca.

Przez wieki symbol nieskończoności reprezentował wieczny rozwój i równowagę.

Współcześnie kojarzony jest przede wszystkim z wiecznością, trwałością, wiernością, brakiem ograniczeń i nieskończonymi możliwościami.

Wyraża nie tylko przywiązanie, oddanie i miłość do drugiej osoby, ale także nieskończone pokłady kreatywności i artystyczną duszę.

Magia symbolu nieskończoności spoczywa nie tylko w jego „namacalnej” reprezentacji, ale również w jego graficznym przedstawieniu.

Samo rysowanie symbolu nieskończoności nosi w sobie magiczną moc uzdrawiania, pokonywania trudności i usuwania wątpliwości.

Jest to mistyczny znak, którego energia pomaga nam się odrodzić, obdarza mocą sprawczą i umiejętnością realizacji siebie na poziomie materialnym i duchowym.

Symbol nieskończoności pomaga także odnaleźć swoje własne miejsce w materialnej rzeczywistości, używania władzy z umiarem i w uczciwych celach.

Pozwala osiągnąć wewnętrzny spokój, reprezentuje pragnienie tego, aby coś było wieczne – niemalże łączące nieskończoność z wiecznością…

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.