Szafran to jedna z najbardziej cenionych przypraw na świecie. Sprawia, że dania mają przepiękny złocisty kolor i wspaniały aromat. Jest również stosowany jako barwnik do tkanin, szczególnie w Chinach i Indiach oraz w przemyśle perfumeryjnym. Ale szafran ma również zastosowania lecznicze i cieszy się długą historią w tradycyjnym leczeniu wielu, nawet ciężkich dolegliwości…

Przyprawa cenniejsza niż złoto

Szafran pochodzi z południowo-zachodniej Azji, ale jest uprawiany głównie w Iranie, Grecji, Indiach, Hiszpanii i na południu Włoch.

W Polsce występuje szafran spiski (Crocus scepusiensis).

Szafran od wieków jest najdroższą przyprawą świata.

Proces jego pozyskiwania niewiele się zmienił w ciągu kilku ostatnich stuleci.

Zbiór szafranu odbywa się ręcznie.

Jest to trudna i żmudna praca, wymagająca wiele cierpliwości, ponieważ szafran to cieniutkie niteczki stanowiące znamiona kwiatów krokusa.

Z każdego kwiatu po kolei, ręcznie, zbiera się trzy cieniutkie i delikatne czerwone niteczki.

Po zbiorze szafran suszy się na specjalnych sitach nad żarem.

W celu pozyskania 500 g szafranu trzeba zebrać znamiona z około 250 tysięcy pojedynczych kwiatów krokusa.

Nie należy się więc dziwić, że przyprawa ta jest tak droga, a nawet mówi się o niej, że jest cenniejsza niż złoto.

Za 1 kg szafranu z La Manchy (oceniany jest jako najlepszy pod względem smaku, zapachu i barwy) trzeba zapłacić około 925 dolarów, a z innych krajów około 220-295 dolarów.

Niteczki dla zdrowia

Przyprawa ta już od wieków uważana była za leczniczą.

Wykorzystywano ją w medycynie ludowej wielu krajów do leczenia chorób układu pokarmowego, dróg oddechowych, w stanach zapalnych stawów czy schorzeniach kobiecych.

Szafran polecano na bóle menstruacyjne, problemy z menopauzą, depresję, przewlekłą biegunkę i nerwobóle.

Obecnie wiadomo, że szafran ma silne właściwości antynowotworowe, zwłaszcza w przypadku raka piersi i prostaty, przeciwstarzeniowe i zapobiegające mutacjom genetycznym.

Wspomaga też pracę układu immunologicznego, czyli podnosi odporność naszego organizmu, usprawnia ogólne krążenie, wspomaga leczenie zapalenia stawów, a także wspiera procesy uczenia się i zapamiętywania.

A wszystko to dzięki temu, że szafran zawiera ponad 150 lotnych, nielotnych i aromatycznych związków, które składają się głównie z węglowodanów, białek, aminokwasów, minerałów, witamin (zwłaszcza ryboflawiny i tiaminy) oraz barwników i przeciwutleniaczy, w tym karotenu, likopenu, antocyjanów i flawonoidów.

Zapobiec ślepocie

Włoscy naukowcy stwierdzili, że szafran może być kluczem do zatrzymania utraty wzroku wynikającej ze starzenia się oraz środkiem wspomagającym leczenie niektórych chorób oczu.

Zespół badawczy pod kierownictwem Silvi Bisti ustalił, że szafran jest surowcem, który może powstrzymać degenerację i wyleczyć ewentualne ubytki wzroku, dzięki wzmacnianiu komórek narządu wzroku.

Tym, którzy chcą zapobiec ślepocie i poprawić swój wzrok badaczka zaleca regularne spożywanie szafranowej herbaty.

Wystarczy do 250 ml gotującej się wody dodać 1 gram szafranu.

Całość należy chwilę pogotować, a następnie przestudzić, opcjonalnie dodać odrobinę miodu i wypić w ciągu dnia lub tuż przed snem.

Szafran w kuchni

Szafran to przyprawa, której używa się w bardzo małych ilościach, ze względu na jej charakterystyczny, mocny i nieco gorzkawy, a niekiedy nawet odrobinę cierpki smak.

Nadaje ona potrawom piękny złocisty lub pomarańczowy kolor.

Przyprawa ta jest najczęściej wykorzystywana w kuchni afrykańskiej, azjatyckiej i śródziemnomorskiej, chociaż swą popularność zdobyła w kuchniach na całym świecie.

Możliwości jej wykorzystania są praktycznie nieograniczone.

To wspaniały dodatek do ryżu, fasoli, mięs, warzyw i zup.

Szafranu używa się również do ciast i innych wyrobów cukierniczych oraz przy produkcji sera lub alkoholi.

W Polsce szafran tradycyjnie dodawany był do wypieku bab wielkanocnych.

Warto również spróbować arabskiego tażinu przyprawionego aromatycznym szafranem, szafranowego risotta z Mediolanu lub przepysznych szwedzkich szafranowych bułeczek.

⇒ Czytaj także: KARDAMON – WŁAŚCIWOŚCI NAJSTARSZEJ PRZYPRAWY ŚWIATA

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.