Imbir jest jedną z najczęściej używanych przypraw na świecie. Jego ojczyzną jest południowo-wschodnia Azja. Tam od dawna wierzono w jego magiczną moc. Dziś bulwiaste kłącze imbiru wykorzystuje się nie tylko jako przyprawę, ale także jako środek stosowany w naturalnych kuracjach na dolegliwości okresu jesienno-zimowego. Poznajcie imbirową moc.

Magia imbiru

Według hinduskiego mitu imbir pojawił się na ziemi w koszu Siedmiu Mędrców Rishi, boskich posłańców.

W Chinach od zawsze wierzono w jego magiczną moc przynoszenia szczęścia i miłości.

Twierdzono również, że oczyszcza on nie tylko ciało, ale i duszę.

Smakowe i lecznicze walory imbiru znane są od wieków.

Już 3000 lat przed naszą erą w słynnym chińskim dziele „Shen Nung Herbal” wychwalano jego rozgrzewające i lecznicze właściwości.

Był on, wykorzystywany także w staroindyjskiej sztuce leczenia.

Należał do najbardziej cenionych naturalnych surowców leczniczych medycyny chińskiej, indyjskiej i tybetańskiej.

W starożytności imbir był naturalnym afrodyzjakiem, który doskonale pobudzał kobiece libido.

Bulwiaste kłącze

Imbir lekarski to wysoka bylina przypominająca wyglądem trzcinę.

Obecnie jest uprawiany w Chinach, Indiach, na Jamajce, w Brazylii oraz w Australii i na zachodzie Afryki.

Nadziemną część rośliny stanowi kilka pędów pokrytych długimi, lancetowatymi liśćmi oraz pędy kwiatostanowe na szczycie, na których zakwitają piękne żółto-fioletowe kwiaty.

Imbir nie wytwarza owoców i rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie.

Cześć podziemna rośliny to grube, bulwiaste kłącze, które wykorzystuje się jako przyprawę w kuchni i naturalne antidotum na wiele dolegliwości.

Kulinarne zalety

Kłącze imbiru to niezastąpiona przyprawa w wielu kuchniach świata.

Szczególnie popularny jest w Anglii, gdzie z jego dodatkiem powstają pierniczki, ciasteczka, piwo, herbata i pieczywo.

Można go stosować w formie wysuszonej i zmielonej, świeżej, kandyzowanej lub marynowanej.

Nadaje intensywny aromat i ostry smak daniom mięsnym  (zwłaszcza wieprzowinie)i warzywnym.

Wspaniale nadaje się do korzennych wypieków i doskonale komponuje się z owocami.

Jest nieodzownym składnikiem bardzo popularnej na świecie przyprawy curry.

Najbardziej ceniony przez kucharzy jest bardzo słodki imbir jamajski, a najmniej imbir pochodzący z Afryki Zachodniej.

Świeży imbir w całości owinięty w kawałek papierowego ręcznika lub papierową torebkę należy przechowywać w lodówce na dolnej półce.

Jego nadmiar można zetrzeć i zamrozić.

Uniwersalne remedium

Imbir to uniwersalne remedium na wiele dolegliwości.

Swoje niezwykłe właściwości zdrowotne zawdzięcza znacznym ilościom olejku eterycznego (nawet 3 proc.), którego głównymi składnikami są cyneol, borneol, cytral, felandren, kamfen oraz aldehydy: gingerol, szogaol i zingeron.

To właśnie gingerol jest odpowiedzialny za jego specyficzny, ostry smak.

Kłącze to jest znane ze swojego dobroczynnego oddziaływania na układ pokarmowy.

Pobudza ono wydzielanie śliny oraz soku żołądkowego, ponadto działa rozkurczowo na mięśnie w układzie trawiennym i jest skutecznym środkiem wiatropędnym.

Imbir lekarski jest stosowny jako lek pobudzający apetyt oraz ułatwiający trawienie.

Działa przeciwwymiotnie w chorobie lokomocyjnej oraz przeciwdziała porannym nudnościom w pierwszych miesiącach ciąży.

Roślina ta powinna znaleźć się w każdym domu w okresie jesienno-zimowym, ponieważ jest doskonałym rozgrzewającym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym środkiem na przeziębienie, grypę i bóle gardła różnego pochodzenia.

Posiada silne działanie antybakteryjne i antywirusowe.

Jego przeciwbólowe działanie od wieków jest wykorzystywane w medycynie azjatyckiej przy leczeniu bólów głowy.

Badania współczesnych naukowców z Danii i Stanów Zjednoczonych wykazały, że imbir skutecznie zapobiega nawracającym migrenowym bólom głowy.

Już niewielka ilość imbiru, spożywana codziennie, skutecznie zapobiega zawałom serca i udarom mózgu, ze względu na swoje działanie przeciwzakrzepowe.

Ostatnio naukowcy z całego świata mówią coraz głośniej o antynowotworowych właściwościach imbiru, ponieważ gingerol wzmaga także działanie konwencjonalnych leków przeciwnowotworowych.

Przyprawa ta jest bardzo ceniona wśród sportowców wyczynowych oraz amatorów ze względu na to, że łagodzi bóle mięśni i stawów oraz wspomaga regenerację organizmu po wysiłku fizycznym.

Kłącze imbiru wykazuje silne działanie antyoksydacyjne i tym samym opóźnia procesy starzenia.

Imbirowe kuracje

Poniżej prezentujemy tradycyjne przepisy na kuracje z imbirem w roli głównej, które zwalczają jesienno-zimowe dolegliwości.

♦ Herbatka wzmacniająca odporność

Kawałek świeżego imbiru (ok. 2 cm) obierz i pokrój w cienkie plasterki.

Zagotuj 500 ml wody.

Do gorącej wody wrzuć 5 plasterków imbiru, 5 goździków, po pół łyżeczki mielonego cynamonu i kardamonu oraz odrobinę różowej soli.

Wsyp 2-3 łyżeczki czarnej herbaty liściastej i wszystko zagotuj przez 4-5 minut.

Odstaw herbatę do przestygnięcia.

Następnie dodaj plaster cytryny i łyżkę spadziowego miodu.

Przecedź i pij ciepłą herbatę małymi łyczkami.

♦ Rozgrzewający eliksir na przeziębienie lub grypę

Zetrzyj kawałek imbiru (powstała ilość ma odpowiadać mniej więcej łyżce stołowej).

Starty imbir zalej litrem zimnej wody, zagotuj, a następnie podgrzewaj jeszcze przez 20 minut.

Odstaw do przestygnięcia.

Następnie dodaj łyżkę ulubionego miodu i sok wyciśnięty z jednej cytryny.

Całość odcedź i przelej do termosu.

Pij ciepły napój po szklance 4 razy dziennie podczas przeziębienia lub grypy.

Imbir to prawdziwe bogactwo zdrowia i smaku.

Doceńmy jego dobroczynne działanie i włączmy go do naszego codziennego jadłospisu.

⇒ Czytaj także: BIEDRZENIEC ANYŻ – NIE MYL PRZYPRAWY Z LECZNICZYM ZIOŁEM

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Nie są one fachową opinią, ani poradą medyczną. Nie mogą zastąpić opinii i wiedzy pracownika służby zdrowia, np. lekarza. Wszelkie rady, które są na mojej stronie stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.