Kobiety Yao zamieszkujące wioskę Huangluo w Chinach słyną z pięknych, lśniących, ciemnych, jedwabistych włosów. Ponoć najdłuższe mają ponad 2 metry długości! Takie osiągi pozwoliły trafić im na karty Księgi Guinnessa, jako mieszkanek „wioski z najdłuższymi włosami na świecie”.  Zdarza się, że do 80 roku życia na głowach kobiet Yao nie pojawiają się siwe włosy. A cały sekret tkwi w… ryżu.

Najcenniejsza własność

Dla mniejszości etnicznej kobiet Yao włosy są ich najcenniejszą własnością.

W wiosce Huangluo w prowincji Kuangsi mieszka około 80 kobiet, dla których prawdziwa starożytna tradycja noszenia długich włosów przez kobiety z narodu Hong Yao jest czymś wyjątkowym.

Piękne, lśniące i przede wszystkim długie włosy są dla nich symbolem szczęścia, bogactwa i długowieczności.

Większość kobiet Yao ma włosy długości ok. 1,5 m, ale podobno najdłuższe w wiosce sięgają nawet 2,1 metra!

Kobiety z Huangluo mogą obciąć włosy tylko dwa razy w życiu – w wieku 18 i 38 lat.

Tradycyjnie do ślubu kobieta chowa swoje włosy pod chustką, a po urodzeniu dziecka prezentuje je upięte w kok drewnianym lub plastikowym grzebieniem na czubku głowy.

Co ciekawe, pierwsze siwe włosy pojawiają im się na głowie dopiero koło osiemdziesiątki.

Kobiety Yao wierzą, że sekret ich jedwabistych, kruczych i długich włosów tkwi w sfermentowanej wodzie ryżowej.

Włosy – rzecz święta

W Huangluo od wieków traktowano kobiece włosy jako świętość.

Do niedawna nikt oprócz męża i dzieci nie mógł widzieć kobiety Yao z rozpuszczonymi, odkrytymi włosami.

Odkrywanie włosów w miejscach publicznych było zakazane, a każdemu mężczyźnie (oprócz męża i dzieci), który ujrzał czarne kosmyki kobiety Yao, groziło „pozbawienie wolności”.

Mianowicie zgodnie z prawem wioski taki osobnik musiał spędzić trzy lata w domu tejże kobiety i odgrywać rolę jej syna.

Te przestarzałe i absurdalne przepisy zmieniono pod koniec lat 80., prawdopodobnie dlatego, że do wioski zaczęli przyjeżdżać turyści zaciekawieni widokiem kobiet z bardzo długimi włosami.

A skoro długie włosy przyciągają bogactwo, to odwiedzający wioskę stali się dobrym źródłem dochodów dla odległej od reszty cywilizacji osady.

Dziś oprócz codzienny domowych obowiązków kobiety Yao kilka razy dziennie występują w grupach, gdzie tańczą, śpiewają, prezentują swoje piękne włosy przed turystami i tym samym zarabiają w trakcie sezonu ponad 300$ miesięcznie.

Kobiety Yao dokładnie szczotkują włosy i co trzy dni myją je wodą ze źródła, a następnie płuczą w sfermentowanej wodzie ryżowej, która jest sekretem mocnych, lśniących i jedwabistych pasm.

Sfermentowana woda ryżowa ma lekko kwaśne pH zbliżone do pH włosów, dzięki czemu wraz z obecnymi w niej składnikami odżywczymi pozwala pobudzić ich wzrost i utrzymać je w dobrej kondycji.

Badania potwierdzają, że woda ryżowa wspomaga pielęgnację włosów, wygładza ich powierzchnie i poprawia elastyczność.

Bogata jest w przeciwutleniacze, inozytol (związek chemiczny, który naprawia uszkodzone włosy), minerały oraz witaminę E i witaminy z grupy B.

Myjąc włosy taką mieszaniną odżywczą, sprawiamy, że będą one lśniące, miękkie, mocne i zdrowe.

Poza tym woda ryżowa znana jest z tego, że pomaga zwalczać trądzik, blizny, stany zapalne oraz wygładza drobne zmarszczki, pozostawiając promienną cerę.

Przepis na sekretny „szampon” ze sfermentowanej wody ryżowej

Pół szklanki białego lub brązowego ryżu opłucz pod wodą, aby pozbyć się brudu.

Umieść ziarna w misce i zalej je 2 szklankami przefiltrowanej wody.

Pozostaw na 15 minut – mieszając od czasu do czasu.

Odcedź wodę do szklanego słoika.

Pozostaw ją w temperaturze pokojowej na dzień lub do momentu, aż odczyn stanie się lekko kwaśny, a woda zacznie fermentować.

Następnie wlej sfermentowaną wodę do garnka, zagotuj i ostudzić.

Do gotowej wody ryżowej możesz dodać kilka kropli olejków eterycznych z drzewa herbacianego, lawendy lub rozmarynu.

Użyj wody jako alternatywy dla szamponu, delikatnie masując skórę głowy i włosy na całej ich długości.

Dokładnie spłucz.

Pozostałą wodę przechowuj w lodówce.

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.