Korzeń kobylaka, znany także jako szczaw koński, szczaw kobyli lub szczaw kędzierzawy to dziko rosnąca roślina podobna do znanego nam wszystkim szczawiu zwyczajnego. Jednak w przeciwieństwie do niego szczaw koński stosuje się w ziołolecznictwie, a nie jako składnik potraw. Jakie więc właściwości zdrowotne ma korzeń kobylaka?

Skład surowca

Korzeń kobylaka zawiera stosunkowo dużą ilość żelaza (0,63%), które dodatkowo jest lepiej wchłaniane przez obecność witaminy C.

Dodatkową zaletą jest duże stężenie flawonoidów, które są przeciwutleniaczami zwalczającymi wolne rodniki.

Oprócz tego w roślinie znajdują się m.in. oksymetyloantrachinona, garbniki, emodyna, kwas chryzofanowy i szczawiany.

Połączenie żelaza i garbników ma działanie ściągające i absorbujące, natomiast antrachinony i szczawiany – przeczyszczająco.

Jednak w połączeniu to pierwsze działanie ustępuje drugiemu i ostatecznie odnotowuje się brak działania przeczyszczającego i przewagę wpływu przeciwzapalnego oraz ściągającego.

Właściwości lecznicze kobylaka

Szczaw koński słynie przede wszystkim ze swego korzystnego działania na układ trawienny.

Jest pomocny w leczeniu biegunek, nawet tych przewlekłych, zarówno u dorosłych, jak i dzieci.

Warto podkreślić, że najmłodszym zamiast odwaru z korzenia zaleca się podawać napar z nasion, które cechują się słabszym działaniem.

Z kolei dzięki wysokiej zawartości żelaza przyczynia się do wzmocnienia organizmu po zatruciu czy grypie żołądkowej.

Korzeń kobylaka stosuje się też w leczeniu niedokrwistości, słabej krzepliwości krwi, krwotokach, braku apetytu oraz dolegliwościach kobiecych, takich jak infekcje pochwy, upławy czy obfite miesiączkowanie.

Kobylak wspomaga wydzielanie żółci oraz kwasów, dzięki czemu świetnie radzi sobie z naprawdę różnymi dolegliwościami ze strony układu pokarmowego.

Warto go też pić po zjedzeniu ciężkostrawnych, tłustych i obfitych posiłków.

W tradycyjnym ziołolecznictwie kobylak uznawany był przede wszystkim za zioło wątrobowe i skuteczne w leczeniu przewlekłych chorób skóry.

Korzeń kobylaka – właściwości dla skóry

Korzeń kobylaka zawiera w swym składzie flawonoidy będące silnymi przeciwutleniaczami, które zwalczają wolne rodniki, a co za tym idzie – opóźniają procesy starzenia się skóry.

Roślina ta wykazuje właściwości bakteriobójcze, antyseptyczne i ściągające, dlatego polecana jest w leczeniu podrażnień skórnych.

Odwarem ze szczawiu końskiego można przemywać trudno gojące się rany, twarz bądź inne problematyczne miejsca na ciele.

Szczaw kędzierzawy doskonale sobie radzi z trądzikiem, grzybicą i owrzodzeniami, zmniejsza też ilość wydzielanego przez gruczoły łojowe sebum.

Można go również stosować przy łuszczycy i atopowym zapaleniu skóry.

Odwar ze szczawiu końskiego

W suszony korzeń kobylaka możemy zaopatrzyć się w aptece lub sklepie zielarskim.

Przygotowuje się z niego odwar w proporcji 1 łyżka suszu na 1 szklankę wody, który należy gotować około 6 minut, po czym zestawić z ognia i odstawić pod przykryciem na 30 minut.

Odwar zaleca się pić 2 razy dziennie po pół szklanki lub przemywać nim problematyczne miejsca na skórze.

Można również stosować go do okładów na rany i owrzodzenia (okłady trzymać na skórze 45 minut).

Miksturę z kobylaka można pić maksymalnie przez 21 dni raz na kwartał, ponieważ zawiera dużą ilość szczawianu wapnia.

Kuracji z kobylakiem nie powinny stosować kobiety w ciąży, w okresie laktacji, a także osoby narażone na kamicę nerkową.

⇒ Czytaj także: KORZEŃ WIELOSIŁU – MISTRZ RELAKSU I WZMACNIANIA ODPORNOŚCI

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.