Borelioza to choroba, o której słyszy się coraz więcej i coraz częściej. Są jednak lekarstwa i zioła, które potrafią przywrócić chorującego do pełni zdrowia. Nieleczona borelioza może prowadzić do wielu powikłań zdrowotnych natury fizycznej i psychicznej, a nawet do śmierci.

Krwiożercze potwory

Niewielkie, bo jedynie 0,5 milimetrowe nimfy kleszczy bytują zwykle w trawach, a nie jak mylnie się sądzi w lasach i parkach wysoko na drzewach.

Tak naprawdę jedynie dorosłe osobniki mogą przesiadywać na wysokości do 150 cm.

Te, które czekają na potencjalną ofiarę, zwykle nie wchodzą na wysokość większą niż 15-100 cm od ziemi.

Kleszcze, a w zasadzie samice tego gatunku żywią się krwią, po której „opiciu się” mogą powiększyć swoje rozmiary ponad 200 razy.

Zazwyczaj samego ugryzienia ani obecności kleszcza w naszym ciele nie czujemy, ponieważ w ślinie tych osobników znajduje się znieczulająca substancja.

Problem zostaje zwykle zauważony dopiero po upływie około 10 dni, kiedy na skórze tworzy się rumień wędrujący.

Borelioza, czyli choroba z Lyme

Borelioza, zwana także krętkowicą kleszczową lub chorobą z Lyme jest wywoływana przez bakterie Borrelia burgdorferi, które przenoszą głównie przez kleszcze (mogą ją przenosić także komary, meszki, muchy końskie, wszy i pchły).

Pierwsze powiązania ugryzienia przez kleszcze z wędrującym rumieniem odkrył w 1909 roku szwedzki dermatolog Arvid Afzelius.

Jednak pierwsze przypadki zachorowań na boreliozę (chorobę z Lyme) odnotowano w 1975 roku.

Wówczas powiązano zapalenie stawów z wystąpieniem zmian skórnych u 12 dzieci z okolic dwóch miasteczek w stanie Connecticut – Lyme i Old Lyme.

Klasyfikacja boreliozy

Diagnoza boreliozy obejmuje najczęściej jej trzy postaci: wczesną miejscową, wczesną rozsianą lub przewlekłą (późną).

Postać wczesna miejscowa ograniczona jest wyłącznie do skóry, gdzie w miejscu ugryzienia kleszcza występuje rumień wędrujący.

Większa ilość rumieni, zapalenia stawów i zmiany w wielu narządach świadczą o procesie rozsianym.

Jeżeli objawy te utrzymują się dłużej niż 12 miesięcy i dotyczą, co najmniej czterech narządów lub tkanek możemy mówić o przewlekłej boreliozie.

Kłopotliwy rumień

Wiele osób uważa, że o tym, czy choruje na boreliozę, świadczy pojawienie się rumienia wokół miejsca ukąszenia.

Prawdą jest jednak, że ten objaw wcale nie musi wystąpić!

Okazuje się, że u 55% osób pokąsanych przez kleszcze nie pojawia się rumień wędrujący.

Rumień w boreliozie różni się od zwykłego rumienia w następstwie reakcji alergicznej tym, że pojawia się na skórze nie od razu, lecz najwcześniej dopiero po 3 dniach od ukąszenia.

Najczęściej jest to jednak przedział od jednego do trzech tygodni.

Pojawiający się rumień wędrujący ma średnicę nie mniejszą niż 5 cm i jest czerwoną, centralnie przejaśnioną, niekiedy nieregularną plamą na skórze.

Zwykle znika samoistnie po upływie miesiąca. Gdy utrzymuje się dłużej i pojawia się na innych miejscach skóry można mówić o wczesnej rozsianej postaci boreliozy.

Charakterystyczne objawy

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat udało się wyodrębnić typowe objawy boreliozy, które zgłaszają pacjenci pojawiający się w gabinetach lekarskich.

I tak oprócz charakterystycznego rumienia jest to:

• Przewlekłe, zmęczenie pomimo odpoczynku, snu i relaksu (występuje u 90% pacjentów).
• Napadowe bóle karku, „trzeszczenie” szyi.
• Nadmierne wypadanie włosów tzw. garściami.
• Nadwrażliwość na alkohol – po małej dawce niskoprocentowego alkoholu pacjenci skarżą się na silne upojenie alkoholowe, dużego kaca i nasilenie innych objawów boreliozy.
• Bóle, opuchlizna i sztywność stawów.

• Spadek temperatury ciała.
• Objawy podobne do objawów przeziębienia lub grypy (we wczesnym stadium boreliozy).
• Powiększenie i bolesność węzłów chłonnych w pachwinach lub pod pachami.
• Napady silnego, ogólnego osłabienia i upośledzenia prawidłowego spostrzegania rzeczywistości.
• Zaburzenia wzroku: podwójne widzenie, nieostrość widzenia, tzw. mroczki przed oczami, zapalenia nerwu wzrokowego, światłowstręt.
• Zaburzenia słuchu: szumy w uszach, piszczenie lub dzwonienie, halucynacje słuchowe,
a nawet częściowa utrata słuchu.
• Zapalenia mięśnia sercowego z zaburzeniami rytmu pracy serca.
• Neuroborelioza, czyli objawy neurobiologiczne takie jak np. porażenie nerwu twarzowego,

Powyższe objawy występują najczęściej.

Mogą mieć charakter napadowy i występować naprzemiennie z różną intensywnością.

Zdarza się na przykład, że borelioza początkowo objawia się bólami w stawach kolanowych, które w ciągu kilku dni przybierają na sile, by potem odpuścić i przenieść się do stawów biodrowych itd.

W zaawansowanym, przewlekłym stadium występują problemy z wysławianiem się, pamięcią, koncentracją, utrata czucia, psychoza, martwica i obrzęk mięśnia sercowego oraz niewydolność krążeniowa.

Nieleczona borelioza może doprowadzić do śmierci.

Diagnostyka boreliozy

Tak naprawdę nie ma 100% skutecznej i trafnej metody, która mogłaby zdiagnozować boreliozę.

W diagnostyce stosuje się testy diagnostyczne, które pozwalają określić odpowiedź układu odpornościowego na zakażenie lub testy, które poszukują bakterii wywołujących boreliozę.

W Polsce praktykowane jest wykonywanie testów szukających przeciwciał – ELISA (przeciwciał globalnych) i Western-Blot (Immunoblot – przeciwciał swoistych).

Nie są one jednak wystarczająco miarodajne i często dają odwrotne niż prawdziwe wyniki.

Skuteczność pierwszego testu w wykrywaniu choroby osiąga wartość 10-30%, a drugiego od 40 do 70%.

Bardziej czułe i skuteczne testy takie jak amerykański test serologiczny C6 Lyme oraz test KKT polegający na wykrywaniu kompleksów immunologicznych w surowicy lub płynie mózgowo-rdzeniowym są droższe i wykonywane tylko w kilku ośrodkach w Polsce.

Leczenie i odpowiednia dieta

Borelioza jest chorobą, która wymaga długotrwałego leczenia.

Pacjenci najczęściej stosują długą i intensywną antybiotykoterapię, która osłabia ich organizm.

Medycyna niekonwencjonalna propaguje naturalne leczenie i diagnostykę boreliozy metodą biorezonansową BICOM.

Okazuje się również, że skuteczną pomoc można otrzymać, stosując odpowiednią dietę, suplementację i sięgając po niektóre zioła, które wzmacniają i utrwalają efekty leczenia.

Oczyszczanie organizmu z toksyn sprzyja powstawaniu niekorzystnych warunków dla rozwoju bakterii boreliozy w organizmie.

Jeśli chodzi o dietę, to należy wykluczyć z niej produkty zakwaszające nasz organizm, redukujemy do minimum spożycie mięsa, produktów pszenicznych, mleka i przetworów mlecznych.

Korzystamy z żywności bogatej w kwasy omega-3, nieprzetworzonej, bez konserwantów oraz z owoców i warzyw.

Niektóre zalecenia dietetyków i lekarzy wskazują na całkowite wyeliminowanie z diety produktów zawierających gluten.

W przypadku boreliozy skuteczna okazuje się także terapia Gersona.

Suplementacja diety opiera się na przyjmowaniu witaminy C w ilości minimum 2000 mg dziennie, witaminy B3 (1000 do 2000 mg), chelatu magnezu (500 mg), koenzymu Q10 (150 mg), wapnia oraz witamin A, D i E.

Do walki z boreliozą używa się również ziół takich jak rdest japoński (w postaci Resveratrolu), koci pazur, żeń-szeń w formie kropli, ashwagandha, czystek, andrographis paniculata czy też vilcacora peruwiańska.

Borelioza jest podstępną chorobą, która potrafi „zmarnować” życie.

Warto profilaktycznie stosować dary Matki Natury, takie jak wrotycz pospolity, który skutecznie odstrasza nie tylko kleszcze, ale także komary, pasożyty i inne robaki.

HERBATKA AJURWEDYJSKA na boreliozę -> kliknij

Książka o boreliozie -> kliknij

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.

https://www.youtube.com/watch?v=A5u5fxQSrME